Η ψυχιατρική ανάγνωση του δημοψηφίσματος!

Της  Μένης Μαλιώρη

 

Μέννη Μαλλιώρη, αναπληρωτρια καθηγήτραι ψυχιατρικής.
Μένη Μαλλιώρη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ψυχιατρικής

Οι μέχρι τώρα συνέπειες της οικονομικής κρίσης αποτέλεσε καθημερινά αντικείμενο και της ψυχιατρικής επιστήμης, μιας και «έβλαψαν» βαριά και συχνά μη αναστρέψιμα την ψυχική υγεία των Ελλήνων.
Στη καθημερινότητα των συμπολιτών μας κυριάρχησε η αγωνία, το άγχος, η κατάθλιψη, η επιθετικότητα και τελικά η ανασφάλεια για το πως θα και αν, ζήσει τη ζωή του.

Η πολιτική αντιμετώπιση των κρίσεων εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό απο την ικανότητα των κυβερνώντων, να αξιολογήσουν τον κίνδυνο (risk evaluation), να τον διαχειρισθούν (risk management), και το κυριότερο, από το πως θα επικοινωνήσουν τον κίνδυνο (risk communication) στο άμεσο και ευρύτερο περιβάλλον. Και βέβαια η επιτυχής ή μη έκβαση μιάς κρίσης κρίνεται εκ του αποτελέσματος.

Η απόφαση του δημοψηφίσματος μετά από την 5μηνη, σχεδόν καθημερινή, αναμονή για την εξεύρεση λύσης σίγουρα δεν σηματοδοτεί επιτυχία. «Απελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο» θυμίζει η μετάθεση ευθυνών από την κυβέρνηση στην βούληση του λαού, με την επίφαση μάλιστα των δημοκρατικών διαδικασιών. Είναι όμως μόνο αυτό;

Θα καταφέρουν οι πολίτες κάτω από την πίεση των συνθηκών να εκφράσουν ψύχραιμη, αντικειμενική και τελικά δημοκρατική άποψη ή μήπως η απόφαση τους θα καθορισθεί από διχαστικές έννοιες όπως, π.χ. περήφανοι ή υποταγείς!

Το προηγηθέν διάστημα της «διαπραγμάτευσης» έδειξε ότι συχνά υπερήχε, το ατομικό έναντι του συλλογικού, η παρόρμηση έναντι της ψυχραιμίας, η επιδειξιομανία έναντι της νηφαλιότητας και τελικά η ψυχοπαθολογία έναντι της καθαρής, οριοθετημένης και αποδεκτά κοινής λογικής σκέψης.
Και τώρα «ήρθαν οι μέλισσες»!