Της Κατερίνας Μαμώλη
Θέλοντας να συμβάλλω ως σύνεδρος στη συζήτηση που διεξάγεται στο πλαίσιο του διαλόγου στο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για την ιδεολογικό-πολιτική ταυτότητα του χώρου, την προοδευτική διακυβέρνηση και το εναλλακτικό σχέδιο θα ήθελα να αναφερθώ συνοπτικά σε κάποια βασικά σημεία, τα οποία θεωρώ κρίσιμα.
Εκκινώ τη σκέψη μου από το ερώτημα «τι κόμμα είμαστε;»
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ένας σχηματισμός που καταρχάς είναι ιδεολογικό κόμμα. Έχει ιδεολογικές αρχές για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό, είναι κόμμα της Αριστεράς, της δημοκρατίας και της προόδου. Έχει πολιτική ιστορία. Εντούτοις, δεν έχει ιδεολογική ενότητα καθώς υπάρχουν διαφορετικές αφετηρίες, αντιλήψεις και απόψεις, γεγονός απολύτως φυσιολογικό και θεμιτό σε ένα μεγάλο κόμμα. Χρειάζεται μια πορεία για να επιτευχθεί η ιδεολογική ενότητα. Το πλαίσιο της ιδρυτικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αποτελεί τη βάση για κάθε διάλογο στα ιδεολογικά θέματα τόσο εντός του κόμματος, όσο και ευρύτερα.
Όμως είναι σαφές ότι όλες αυτές οι απόψεις είναι σεβαστές στο πλαίσιο του προοδευτικού χώρου και οφείλουμε να επιτύχουμε τη συμπόρευση στη βάση κοινών αρχών, αξιών και πολιτικού σχεδίου, με αμοιβαιότητα και ισοτιμία.
Η διεύρυνση πρέπει να γίνει με πραγματικούς και πολιτικούς όρους. Και αυτό θα είναι μια ιδιαιτέρως θετική εξέλιξη για τον προοδευτικό χώρο αλλά και για τη χώρα συνολικά.
Και σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται και οι προτάσεις για τις μεγάλες πολιτικές και καταστατικές αλλαγές που πρότεινε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Α. Τσίπρας.
O ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι πολιτικό κόμμα. Για αυτό μεταξύ των άλλων έχει και ως στόχο να κυβερνήσει τη χώρα. Χρειάζεται σχέδιο, πρόγραμμα αλλά και πολιτικές που θα κατατείνουν προς αυτό το σκοπό. Δηλαδή να παίρνει πρωτοβουλίες, να δημιουργεί γεγονότα και πολιτικές πλειοψηφίας και εναλλακτικής λύσης. Όχι απλώς να αναμένουμε την συγκέντρωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας απέναντι στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική. Αυτή η επιδίωξη δεν αρκεί. Γιατί έχουμε και κάλπες που μας περιμένουν και κάθε φορά στις κάλπες έχουμε νικητές και έχουμε και ηττημένους. Κι εμείς δημιουργούμε ρεύμα Νίκης με τη θέληση του λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να μιλάει για τη χώρα και για τον πολίτη του σήμερα, με όρους πλειοψηφίας και ενωτικά.
Είναι επίσης, προφανές ότι είναι ένα κόμμα της κοινωνίας που είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Χρειάζεται δηλαδή να έχουμε λόγο και κατεύθυνση και να απευθυνόμαστε στο σύνολο των κοινωνικών δυνάμεων που αφορά η κοινωνική και πολιτική αλλαγή που θέλουμε. Γιατί είμαστε κόμμα κοινωνικής και πολιτικής Αλλαγής. Απευθυνόμαστε σε ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων. Στους άνεργους, στους εργαζόμενους, σε μισθωτούς, συνταξιούχους, σε ανθρώπους στα όρια της φτώχειας αλλά και στους νέους επιστήμονες και ανθρώπους της αγοράς, σε όλη τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, στους ελεύθερους επαγγελματίες, στους ανθρώπους της παραγωγής και της δημιουργίας. Δεν είμαστε δηλαδή ένα κόμμα μεροληπτικό υπερ ορισμένων μέσα σε αυτό το κοινωνικό μπλοκ που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε και οι οποίοι είναι η πλειοψηφία στη χώρα. Είναι το 80% της ελληνικής κοινωνίας και πρέπει να απευθυνόμαστε συνολικά σε όλους τους πολίτες, αποφεύγοντας τις μειοψηφικές πολιτικές μέσα στην κοινωνία. Είναι πολύ σημαντικό να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μια μεγάλη πολιτική δύναμη που έχει σχέδιο για να δώσει λύση στα προβλήματα της χώρας.
Επίσης, είμαστε ένα κόμμα εκλογικό. Απόρροια αυτού είναι ότι βασική μας επιδίωξη και δημοκρατική μας υποχρέωση είναι όλες και όλοι να συμβάλλουμε στο να είναι πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και ο Α. Τσίπρας για να μπορέσει να συγκροτήσει μια προοδευτική κυβέρνηση. Γιατί υπάρχουν και δυνάμεις τόσο από την πολιτική όσο και έξω από την πολιτική επιδιώκουν αντιδημοκρατικές εξελίξεις στη χώρα.
Σε κάθε περίπτωση εμείς πρέπει να έχουμε σαφές πολιτικό στόχο τη συγκρότηση πλειοψηφικού ρεύματος. Την Νίκη και τη διαμόρφωση όρων πολιτικής και κοινωνικής πλειοψηφίας και όχι απλώς τη διαμόρφωση συσχετισμού για να λειτουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως αντίβαρο στη Δεξιά. Πρέπει να αγωνιστούμε για τη συσπείρωση προοδευτικών δυνάμεων για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρώτο κόμμα, είναι όρος αυτό, αν θέλουμε να στείλουμε τον Μητσοτάκη στην αντιπολίτευση.
Και πάνω σε αυτό τον πολιτικό στόχο πρέπει να εργαστούμε μέσα και από τις διαφορές μας για ένα συνέδριο δημιουργικού και γόνιμου διαλόγου.
Επίσης, σημαίνει ότι χρειαζόμαστε και ένα εκλογικό πρόγραμμα. Το πρόγραμμα μας θα πρέπει να αποτελεί πυξίδα για το που πάμε ως χώρα. Επίσης, είναι σαφές ότι και λόγω του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής χρειαζόμαστε συνεργασίες στρατηγικού χαρακτήρα με όμορες δυνάμεις.
Επομένως, χρειάζεται να είμαστε χειραφετημένοι και ανοιχτοί και όχι περίκλειστοι και να επιδιώκουμε τον έλεγχο. Δημοκρατική πολιτική σημαίνει εξ ορισμού μαζική πολιτική και σε κάθε στιγμή, η Αριστερά και ο προοδευτικός χώρος δεν μπορεί παρά να επιδιώκει τη συμμετοχή στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες όλων των πολιτών.
Είναι απαραίτητο να έχουμε οργάνωση. Αυτό αποτελεί άλλωστε, τη βάση όλων των συμμετοχικών μας διαδικασιών. Χρειαζόμαστε όμως, εκτός από οργάνωση να είμαστε και να δρούμε και ως πολιτικό κόμμα σε κάθε δήμο, σε κάθε νομό, σε κάθε περιφέρεια.
Είναι η περίοδος που οφείλουμε να έχουμε ως κατεύθυνση την διένεξη ανάμεσα στις δυο διαφορετικές στρατηγικές- την Προοδευτική και τη Συντηρητική – και να ορίσουμε με σαφήνεια ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η κάθε μια. Χρειαζόμαστε πολιτική που να είναι συμφέρουσα για την πλειοψηφία της κοινωνίας, χρειαζόμαστε ένα νέο παραγωγικό συμβόλαιο στο πλαίσιο ενός συνολικού κοινωνικού συμβολαίου.
Με το σχέδιο των θέσεων του Συνεδρίου μας, διαμορφώνουμε τις δυνατότητες για ένα εναλλακτικό σχέδιο που να έχει σχέση με την πραγματική Οικονομία, τη ζωή και την κοινωνία, που να αποτελεί την προοδευτική λύση έναντι των αντιπαραγωγικών και αντικοινωνικών πολιτικών της ελληνικής, της ευρωπαϊκής και διεθνούς Δεξιάς, που οδήγησαν από κοινού με τους σοσιαλ-φιλελεύθερους τη χώρα μας στη απώλεια του 25% του εθνικού της πλούτου και αντίστοιχων απωλειών σε επιχειρήσεις, θέσεις εργασίας και εισοδήματα.
Έχουμε τη δυνατότητα για την εναλλακτική λύση. Χρειάζεται όμως να ανατρέψουμε την τάση της αποχής από τα εθνικά και δημόσια δρώμενα της χώρας. Από το 2009 έως το 2019, δύο εκατομμύρια συμπολίτες μας δε συμμετέχουν ενεργά στις εκλογές. Αποτελεί βασική προτεραιότητα η θετική αντιμετώπιση στο ζήτημα της πολιτικής αποχής.
Η πανδημία έθεσε σε δοκιμασία και την ελληνική κοινωνία και οδήγησε σε φαινόμενα κόπωσης, ακύρωσης δραστηριοτήτων στο δημόσιο χώρο καθώς και πρωτοβουλιών που γεννούν προσδοκία.
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα και σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Είμαστε δύναμη Ειρήνης, σταθερότητας ασφάλειας και δημοκρατικής προοπτικής και πρώτη μας επιδίωξη πρέπει να είναι να αντιμετωπίσουμε την αβεβαιότητα, την ανασφάλεια και την ανέχεια.
Τα παραπάνω είναι κρίσιμα λαμβάνοντας φυσικά υπόψη και την ευρωπαϊκή και διεθνή συγκυρία καθώς είναι πλέον σαφές ότι αφενός η ηγεσία της ΕΕ βρίσκεται έξω από τη λογική της αυτονομίας έναντι άλλων δυνάμεων, σε μεγάλη υποχώρηση από τις αρχές τις Ένωσης και σε απαράδεκτες εμπλοκές που δεν αποβλέπουν την Ειρήνη σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
Η εν λόγω εξέλιξη ασφαλώς και συνδέεται με το ότι η Ε.Ε. είναι ακόμη ένα ατελές οικοδόμημα χωρίς πολιτική και κρατική οντότητα και χωρίς κατεύθυνση στην Οικονομία για την παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων, καινοτόμων και τεχνολογικά προηγμένων υψηλής προστιθέμενης αξίας, εντάσεως κεφαλαίου και γνώσης και αφετέρου ότι μπαίνουμε σε διεθνές επίπεδο έχουμε ήδη μπει σε μια δεύτερη ψυχροπολεμική περίοδο με τη νέα διαίρεση του κόσμου.
Επικοινωνιολόγος- Πολιτική Αναλύτρια, Σύνεδρος 3ου Συνεδρίου ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ