Θα το καταλάβει ο κος Ανδρουλάκης;

Του Τάκη Ψαρίδη

Η συνέντευξη του Βενιζέλου στα ΝΕΑ πόνεσε πολύ γιατί ο πρώην αρχηγός του Πασόκ δεν κράτησε τις λεγόμενες «ίσες αποστάσεις».

Όπως και να το κάνουμε, δεν είναι όλοι ίδιοι. Όπως είναι απαράδεκτο να εξομοιώνεται ο ναζισμός με τον κομμουνισμό, το ίδιο είναι απαράδεκτο να εξομοιώνεται και ο Σύριζα με τη Δεξιά και το καθεστώς Μητσοτάκη, όπως κάνει  παγίως και η εμμονική ηγεσία του ΚΚΕ και παραμένει εσαεί στο 5%.

Όμως, δεν αντιμετωπίζεται η πόλωση και δεν προασπίζεται η αυτονομία του Πασόκ κάνοντας διμέτωπο.

Ο σοβαρός δημοκράτης του κέντρου δεν ενημερώνεται μόνο απ τα «κανάλια», αλλά το «ψάχνει». Γνωρίζει την αλήθεια και ξέρει πολύ καλά ότι δεν είναι όλοι ίδιοι.

Επομένως, δεν μπορεί να εξαπατηθεί ότι δήθεν μπορεί να υπάρξει πραγματική σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση με τον Μητσοτάκη και την νεοφιλελεύθερη Δεξιά και ακροδεξιά του. Έχει ξαναδεί την συνεργασία του Πασόκ με την καρατζαφερική ακροδεξιά και την Δεξιά του Σαμαρά και έχει πάρει τα μαθήματα του.

Ούτε και χρειάζεται φιλοσοφία για να καταλάβει τι είδους συνεργασία θα προκύψει με αυτούς που  έστησαν ένα, πρωτοφανές στα μεταπολιτευτικά χρονικά,  «επιτελικό κράτος» των παρακολουθήσεων, αναβιώνοντας τον Όργουελ και πλήττοντας καίρια το σύνταγμα και την δημοκρατία.

Ξέρει άλλωστε, ότι χωρίς την δημοκρατία και τη δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη για όλους.

Ο σοβαρός δημοκράτης του Κέντρου λοιπόν, δεν θα ψηφίσει Πασόκ γιατί κρατάει «ίσες αποστάσεις», αλλά για την αξιοπιστία του στο πρόγραμμα του, την ιδεολογία του και την χρησιμότητά του στα πολιτικά δρώμενα και εξελίξεις. Εν ολίγοις, θα ψηφίσει Πασόκ για την αξία του. Και αξία χωρίς την αλήθεια δεν υπάρχει. Ούτε δημοκρατικές και προοδευτικές εξελίξεις με αντι-Σύριζα μέτωπα.

Εν τέλει καταλαβαίνει ότι στην πραγματικότητα ο διμέτωπος δεν εξυπηρετεί την αυτονομία του Πασόκ, αλλά την Δεξιά.

Αυτό πρέπει να καταλάβει ο κος Ανδρουλάκης. Η στάση του Βενιζέλου που δεν κρατάει «ίσες αποστάσεις» πρέπει να του γίνει μάθημα.

Εκτός και αν, δεν απευθύνεται στους σοβαρούς και δημοκράτες πολίτες, αλλά στους ακροκεντρώους που τον κρατούν σε πολιτική ομηρία και μέσα στο κόμμα του. Δεν εξηγείται αλλιώς..

Αν όμως συνεχίσει τον διμέτωπο τότε το πρόβλημα του θα γίνει καθαρά υπαρξιακό. Θα του απομείνει μόνο ο Λοβέρδος που καιροφυλακτεί, η Γιαννακοπούλου και η φυλακισμένη Καϊλή. Δηλαδή ένας «δούρειος ίππος», ένα άλλο κόμμα μέσα στο κόμμα του και η άλωση της «Τροίας» θα έχει επιτευχθεί με δική του ευθύνη.