Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Αυτή η κρίση δεν θα αργήσει: σε εννέα μήνες πρέπει να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές και να τον βγάλει κερδισμένο…
-«Ένα από τα κέρδη του κόμματος με την εκλογή Κασσελάκη, είναι ότι θα αρχίσει να πληρώνει τη συνδρομή του ο Παύλος».
Η φράση ανήκει σε συνεργάτη του Τσίπρα, από εκείνους που την περασμένη άνοιξη είχαν δεχθεί ως λόγο μη διαγραφής του Παύλου Πολάκη τη συγνώμη που ζήτησε για το ατόπημα του, κατά την κατάρτιση ψηφοδελτίων.
Η μυστηριώδης «πληρωμή» αναφέρεται στις φήμες ότι ο πρώην αναπληρωτής υπουργός, δεν κατέβαλε ποτέ, από τη βουλευτική του αποζημίωση, τη συνδρομή του στο κόμμα, όπως οι υπόλοιποι-κάπου χίλια ευρώ το μήνα.
Αν ισχύει, τόχει η καταγωγή. Ούτε ο Ανδρουλάκης πλήρωνε ως ευρωβουλευτής στο ΠΑΣΟΚ και η μακαρίτισσα Φώφη Γεννηματά, τον κατήγγειλε , δια του Βασίλη Κεγκέρογλου- που συμπεριέλαβε και την, επίσης μπαταχτσού, Εύα Καϊλή.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, κανείς πλέον δεν μπορεί να δηλώσει ενόχληση για την εγκατάσταση του Πολάκη στον έβδομο όροφο των κομματικών κομματικών γραφείων, στην πλατεία Κουμουνδούρου.
Εκεί που βρίσκονται η δημοσιογράφος Δώρα Αυγέρη, ο ναύαρχος Αποστολάκης και βεβαίως ο Μανόλης Καπνισάκης, διευθυντής του πολιτικού Γραφείου του προέδρου, αλλά και δικηγόρος του ιδίου και της οικογένειάς του, όπως και του Πολάκη.
Είναι η κεντρική ηγετική ομάδα- μαζί με τον Νίκο Παππά, που θα αναλάβει τη διοργάνωση του συνεδρίου, για την ανάδειξη «προεδρικής πλειοψηφίας» στη νέα Κεντρική Επιτροπή. Αν και πολλοί εικάζουν ότι θα είναι πλειοψηφία Παππά- Πολάκη.
Στη Βουλή ο νέος Προέδρος του ΣΥΡΙΖΑ εγγράφει ως επιτυχία του, ότι έπεισε τον Σωκράτη Φάμελλο να παραμείνει πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας – αφού δεν μπορεί να την αναλάβει ο ίδιος, για πολλούς λόγους.
Όπως επιτυχία θα είναι αν πείσει και τον Τσίπρα, εκτός από τον ρόλο που είχε διαλέξει και η Ντόρα Μπακογιάννη για τον εαυτό της, όταν τα έχασε όλα – εκπρόσωπος στο Συμβούλιο της Ευρώπης- να είναι ο κατ΄ ουσίαν κεντρικός ομιλητής του κόμματος στη κρίσιμες συνεδριάσεις της Βουλής. Κάποιος πρέπει να αντιμετωπίζει τον Μητσοτάκη.
Από εκεί και πέρα, η στελέχωση της νέας εποχής δεν διεκδικεί προοπτικές ευρύτερης αναγνώρισης, με τον Γιώργο Τσίπρα και την Θεοδώρα Τζάκρη σε ρόλους κλειδιά. Φάνηκε άλλωστε και από τη δυσφορία που προκάλεσε η άκομψη απομάκρυνση του διευθυντή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, Θανάση Θεοχαρόπουλου.
Ωστόσο το βασικό πρόβλημα του προεδρικού επιτελείου δεν είναι η κατ΄ ανάθεση αρμοδιοτήτων. Η αγωνία τους βρίσκεται στην πρώτη δημοσκοπική αξιολόγηση του νέου προέδρου. Λέγεται ότι εντός της εβδομάδας να κοινοποιηθεί μια μέτρηση, από τηλεοπτικό κανάλι.
Από το 2008, οι πρώτες αντιδράσεις στην κοινή γνώμη, για την εκλογή αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, ήταν θετικές.
Όταν αναδείχθηκε πρόεδρος ο Τσίπρας οι δημοσκοπήσεις έκαναν τα ΜΜΕ της εποχής, να μιλούν για επικείμενη επανάληψη του 1958 ,με την ΕΔΑ. Οι νίκες της Γεννηματά και του Ανδρουλάκη ,επίσης είχαν ευνοϊκή επίδραση για το ΠΑΣΟΚ, στην αρχή τουλάχιστον.
Αν δεν προκύψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανακάμπτει με την αλλαγή ηγεσίας, ο Κασσελάκης θα βρεθεί αντιμέτωπος με πρώτο πραγματικό του πρόβλημα: τον θέλουν οι Συριζαίοι, αλλά όχι η κοινωνία. Οσο γρήγορα και αν μαθαίνει…
Καθόλου καλή εξέλιξη για κάποιον που έχει ήδη προβλήματα, λόγω των ερωτημάτων που άφησε η ταχύτατη ανάδειξή του στην ηγεσία, χωρίς επαρκή παρουσίαση θέσεων και πολιτικής ταυτότητας.
Ήδη πολλοί μιλούν για «το τέλος το ΣΥΡΙΖΑ», ως κόμματος της Αριστεράς: αντί να μετασχηματιστεί ως πολιτικός φορέας της, ανάδειξε απλώς πρόεδρο χωρίς παρελθόν σε κοινωνικούς αγώνες . Αλλά και χωρίς συνάφεια με τον πολιτισμό, και την εν γένει κουλτούρα της Αριστεράς που καθιέρωσαν για δεκαετίας την ηγεμονία της στον πνευματικό χώρο..
Επιπλέον μέχρι στιγμής δεν δείχνει ικανότητες ενοποίησης του χώρου και η διάσπαση αιωρείται, ενώ δεν διαφαίνεται η σημαντικότερη προσφορά ενός νεοεκλεγέντος: νέες αφίξεις. Αντίθετα, κάποιοι ήδη κούνησαν το μαντήλι.
Πέραν αυτών, ως πρόεδρος κόμματος και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Στεφ. Κασσελάκης δεν θα μπορεί να αποφεύγει για πολύ καιρό ακόμη να δώσει σαφείς και συγκεκριμένες εξηγήσεις για τη διαδρομή του, το πόθεν έσχες του και τις προ ΣΥΡΙΖΑ δραστηριότητες και σχέσεις του.
Θέλει, δεν θέλει, μετακόμισε σε γυάλινο πύργο. Μαζί με την οικογένειά του, στην οποία ο ίδιος έδωσε μερίδιο για τη νίκη του. Αλλωστε, πλην του Αμερικανού συντρόφου του, την προσφορά του οποίου …στο κόμμα προεξόφλησε- ίσως και της… σκυλίτσας του ,που ευχαρίστησε- ο πατέρας του και ο αδελφός του εμφανίζονται να διεκδικούν λόγο στα κομματικά πράγματα. Σαν να πρόκειται για οικογενειακή κατάκτηση.
Πολύ αμερικανικό. Αλλά το θέμα και για τους δυο, είναι ότι εκτός από τη φήμες, υπάρχουν και δημοσιεύματα – με επισύναψη εγγράφων- που αναφέρονται σε δικαστικές καταδίκες τους για απάτες, στο παρελθόν. Αυτά στην πολιτική κοστίζουν.
Στις περιπέτειες του πατρός Κασσελάκη με τη Δικαιοσύνη, εμπλέκεται και ο ένας γιός του, αλλά απειλούν και τον άλλον, που έγινε ξαφνικά πολιτικός αρχηγός και μέχρι στιγμής έχει αποδώσει τις επιβαρύνσεις του πατρός του στο «παραδικαστικό»- χωρίς διευκρινίσεις.
Σε ό,τι τον αφορά, ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πέρα από τις ασάφειες που τον αφορούν προσωπικά, φέρεται να μην έχει προνοήσει για διευθέτηση εκκρεμοτήτων του στην Αμερική. Πρέπει να το κάνει τώρα, υπό το φως της δημοσιότητας ,λόγω του αξιώματός του.
Μεταξύ των άλλων να διευκρινίσει τον τραπεζικό δανεισμό του με «προσωπική εγγύηση», δια του οποίου μπήκε στη ναυτιλία ως πλοιοκτήτης, την ακριβή δουλειά του στη Goldman Sachs και την αποχώρηση του, τις σχέσεις του με το Ίδρυμα Νιάρχου, και άλλα θέματα που ο ίδιος παρουσίασε, μάλλον πρόχειρα και με τρόπο που αμφισβητείται.
Σε κάθε περίπτωση οφείλει να παρουσιάσει – στη δημοσιότητα, στις δημόσιες Αρχές και τη Βουλή- την περιουσιακή του κατάσταση, πλήρως τεκμηριωμένη.
Ένα άλλο θέμα είναι η διευκρίνηση, αν διαθέτει αμερικανικό διαβατήριο και αν οι αρχές των ΗΠΑ του ζήτησαν -όπως συνηθίζουν- για να το κρατήσει,
να υπογράψει δήλωση ότι ασχολούμενος με την πολιτική άλλης χώρας, δεν θα στραφεί εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων .
Μπορεί να απήγγειλε Ρίτσο στη Μακρόνησο, να του βρήκε ο Πολάκης 30 υπογραφές της υποψηφιότητας, να τον προτίμησαν οι Συριζαίοι για να τιμωρήσουν του κομματικούς γραφειοκράτες, να τον «παίζουν» τα ΜΜΕ ως φαινόμενο, αλλά η πολιτική είναι σαν την καλογερική: ζόρικη υπόθεση.
Για να υπάρχει στο πολιτικό σύστημα ως παράγων, δεν μπορεί να τα κάνει όλα υπό προστασία, δια του Διαδικτύου ή μέσω τρίτων. Πρέπει να βγει στα μαρμαρένια αλώνια, να αντιπαρατεθεί προσωπικά ο ίδιος με άλλους και με συγκεκριμένους κανόνες. Δεν είναι avatar, αλλά αρχηγός του δευτέρου κοινοβουλευτικού κόμματος, και εν δυνάμει Πρωθυπουργός.
Πρέπει επίσης να διευθετήσει και τη σχέση του με τον Τσίπρα. Όχι για το παρελθόν, για το οποίο έχει πει διάφορα, αλλά κυρίως για το μέλλον. Ο πρώην Πρωθυπουργός έχει διαρκώς αυξανόμενους λόγους να καταρρίψει τη φιλολογία ότι είναι ο κατασκευαστής του Κασσελάκη και ο χειριστής της δημόσιας παρουσίας του.
Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες. Η Αχτσιόγλου δεν συνεργάζεται, ο Γεροτζιάφας έφυγε, ο Σταθάκης τον λέει Μπέπε Γκρίλο και Τράμπ ο Φίλης και ο Τζουμάκας εκφυλιστική φάρσα. Η πολιτική είναι σκληρή και ίσως δάγκωσε περισσότερο από όσο μπορεί να μασήσει.
Είναι ο νικητής σε μια εσωκομματική διαδικασίας μέτριας συμμετοχής- το ΠΑΣΟΚ μαζεύει περισσότερους στις αρχαιρεσίες του, αλλά οι απαιτήσεις μέχρι να γίνει και πολιτικός ηγέτης είναι πολλές.
Ο κίνδυνος για τον Κασσελάκη είναι να αρχίσουν στον ΣΥΡΙΖΑ να σκέφτονται ότι ,το όφελος που νόμιζαν πως εξασφαλίζουν για το κόμμα όσοι τον ψήφισαν , είναι ελάχιστο, μπροστά στο κόστος που θα κληθούν, ίσως, να πληρώσουν, υπερασπιζόμενοι υποθέσεις του αρχηγού τους
Αυτή η κρίση δεν θα αργήσει: σε εννέα μήνες πρέπει να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές και να τον βγάλει κερδισμένο…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR