Και τώρα τι;

Toυ Γιώργου Κακαφίκα

Θα πάμε όλοι μαζί ή θα αρχίσει ο «κλεφτοπόλεμος»;;

Θα υλοποιήσουμε όλοι μαζί τις αποφάσεις του συνεδρίου ή θα υπάρξουν «ελεύθεροι σκοπευτές»;

Θα αφήσουμε πίσω τις ομάδες, τις φράξιες η νέοι «ομαδάρχες» θα θελήσουν να ενισχύσουν τις θέσεις τους;

Δεν είναι ρητορικά ερωτήματα. Εκφράζουν την αγωνία  για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ  ,που είναι δεμένη με την πορεία της χώρας, την ελπίδα να γλυτώσει τον λαό από τον εφιάλτη που ζει καθημερινά από την πιο αδίστακτη και επικίνδυνη κυβέρνηση.

Αν κρίνω από τον επίλογο και το «κουρνιαχτό» που προσπάθησαν να σηκώσουν ορισμένοι στο συνέδριο δεν μου δίνεται αίσθημα αισιοδοξίας. Δεν θέλω να προκαταλάβω κάτι αρνητικό , ούτε να γίνω «μάντης» δυσάρεστων εξελίξεων.

«Προσπάθησαν» να ακυρώσουν το αισιόδοξο μήνυμα που έστειλαν οι εργασίες του τετραήμερου συνεδρίου .Αν το συνδέσω και με την κατοπινή αψυχολόγητη – είναι ή κρύβει κάτι άλλο;- ενέργεια κορυφαίου στελέχους που «πρωταγωνίστησε» στο φινάλε του συνεδρίου μάλλον προσωρινά «κατέθεσαν τα όπλα παρά πόδας»!!

Στα συνέδρια είναι καθιερωμένο την αυλαία να κλείνει ο πρόεδρος με την ομιλία του , να συνοψίζει τα συμπεράσματα των εργασιών του , και με έναν πανηγυρικό τρόπο να  δίνει το έναυσμα για την υλοποίηση των αποφάσεων του. Εδώ είχαμε το παράδοξο μετά το κλείσιμο  να σηκωθεί ο «κουρνιαχτός», και να θολώσει το μήνυμα προς την κοινωνία. Προς τι αυτή η «πρεμούρα»;

Ήταν αυθόρμητη η κίνηση ή ήταν προσχεδιασμένη; Βέβαια ούτε ο «αυθορμητισμός» δικαιολογείται ,αλλά πιο πολύ ο προσχεδιασμός καταγράφεται σαν μία επικίνδυνη ενέργεια, που κρύβει άλλα ελατήρια. Οι μετασυνεδριακές τοποθετήσεις και συμπεριφορές ορισμένων πρωτοκλασάτων στελεχών που «πρωταγωνίστησαν» όλο το προηγούμενο διάστημα ώστε να απορριφθούν οι προτάσεις του προέδρου, δείχνουν  ότι οι  επικλήσεις για ενότητα κλπ μάλλον  προσχηματικές ήταν, σκοπό είχαν να κρύψουν τις προθέσεις τους ,και να «κερδίσουν» χρόνο!

Άλλοι με συνεντεύξεις «του ναι μεν αλλά» ,με δυσκολία έκρυβαν τις διαφωνίες τους ,άλλοι να κάνουν εμφανή την παρουσία τους ….  μέσω της εκλογής Μακρόν , ήρθε και το «κερασάκι στην τούρτα» με ….εξώδικα!!! 

Ο κόσμος καίγεται και ο Σκουρλέτης στέλνει …εξώδικα!!Είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να προσπαθεί να υπερασπίσει τον εαυτό του από την όποια πολιτική κριτική του ασκείται. Όχι όμως μέχρι του σημείου να απειλεί με ένδικα μέσα. Η αριστερά έδωσε αγώνες για να κατοχυρωθεί η ελευθερία της έκφρασης της  σκέψης , της  γνώμης , της κρίσης. Και είναι ανήκουστο  αυτά να μπαίνουν σε αμφισβήτηση από κορυφαίο στέλεχος  της  αριστεράς. Και  πως θα υπερασπιστούμε σήμερα τους  δημοσιογράφους που διώκονται από το «σύστημα» Μητσοτάκη με τον πιο αδίστακτο τρόπο για την δημοσιογραφική τους έρευνα , όταν στελέχη αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο σε μία αξιολογική κρίση;  Όπως η έρευνα δεν διώκεται, το ίδιο η κρίση και η γνώμη. Ο μόνος συμβατός δρόμος είναι η αντιπαραβολή επιχειρημάτων για ότι θεωρείς ότι είναι άδικο και απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Ας έρθουμε και λίγο στην ουσία όσων έγραψε ο Γιώργος Λακόπουλος στο άρθρο του στο ΑΠ «Πάνος Σκουρλέτης: αποτυχημένος, μοιραίος τώρα και προβοκάτορας». Προφανώς εμπεριέχει μία αξιολογική κρίση για την πορεία του συγκεκριμένου στελέχους στα κοινά. Δικαίωμα  του αρθρογράφου  να αξιολογεί  κατά την κρίση του με τα επιχειρήματα που διαθέτει χωρίς να εμπεριέχει μειοδοτικές αναφορές για την τιμή και την υπόληψη. Δεν χρειάζεται βέβαια ο αρθρογράφος την δική μου συνηγορία, όμως και εγώ θα συνυπόγραφα αυτό το  άρθρο.

Αρκετές φορές στο παρελθόν αναφέρθηκα για τα αίτια της ήττας τον Ιούλη του 2019. Ξεκινώντας από τον Δεκέμβρη του 2019, εξέφραζα τότε την απορία μου πως ο υπεύθυνος για την πανωλεθρία των εκλογών στην Τ.Α , που άλλαξε όλον τον προγραμματισμό για τις εκλογές που επισπεύθηκαν  χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στην τότε κυβέρνηση ,μετά την απαλλαγή από τα μνημόνια και την οικονομική ασφυξία , να εφαρμόσει την πολιτική  της που θα ανακούφιζε ευρύτερα λαικά στρώματα , θα δικαίωνε τον συμβιβασμό που έκανε για να σώσει τη χώρα. Και είχαμε το τραγικό αποτέλεσμα να επανέλθουν αυτοί που οδήγησαν την χώρα στο γκρεμό ,και σήμερα βιώνουμε  την πιο σκληρή , αντιλαική ,αντιδραστική   , επικίνδυνη , και αδίστακτη κυβέρνηση, που πάλι μας  οδηγεί στα βράχια. Πως  θα τον χαρακτήριζες τον υπεύθυνο αυτής της πανωλεθρίας; Όχι μόνο δεν ανέλαβε τις ευθύνες του αλλά «πονηρά» σκεπτόμενος  άφησε να κυλήσει ο χρόνος  ευελπιστώντας ότι θα «σκεπαστεί», και αργότερα  κουνούσε και το δάκτυλο σε  όσους επεσήμαναν κάποια ζητήματα. Καλύπτονταν από την δήθεν αρχή της συλλογικής ευθύνης.

Είναι δεδομένο ότι ο Γραμματέας έχει την ευθύνη της οργάνωσης -δεν μπορεί να υπάρχει επιμερισμός σ` αυτό- , για τον  καταμερισμό των μελών , την συμμετοχή τους στις κομματικές δραστηριότητες τους, και το βασικότερο την  παρουσία και παρέμβαση στους μαζικούς φορείς  που για την αριστερά είναι από τους θεμελιώδης πυλώνες για την στήριξη της πολιτικής της.  Ποιος έχει την ευθύνη για την μηδενική παρουσία του κόμματος στους μαζικούς φορείς όταν η κοινωνία τον εμπιστεύεται με 32% στην πιο σκληρή, δημαγωγική, προβοκατόρικη προεκλογική περίοδο;;

Πως χαρακτηρίζεται μία θορυβώδης αντίδραση ,-πολύ ήπιος χαρακτηρισμός-,που μετά το κλείσιμο  του προέδρου , και αφού έδωσε το έναυσμα όλοι μαζί να προχωρήσουμε στην υλοποίηση των αποφάσεων του συνεδρίου να βγαίνει πρωτοκλασάτο στέλεχος  και να δημιουργεί  με απαράδεκτο τρόπο τέτοια ένταση  που αφήνει πολλά ερωτηματικά. Μας τρομάζει ο χαρακτηρισμός; Δεν  προβληματίστηκε ότι θόλωνε τον πανηγυρικό χαρακτήρα του συνεδρίου και ότι τα πετσωμένα ΜΜΕ θα το έκαναν σημαία;;Δεν θεωρείται αφελής, να μην εκτιμά τις συνέπειες που θα είχε μια τέτοια ενέργεια!! ΑΡΑ;;;  Μήπως με τη λήξη του συνεδρίου ξεκινούσε νέα τακτική για τις εκλογές της 15 Μάη;;Αφού δεν μπορέσαμε να τις αποτρέψουμε ,να τις απαξιώσουμε;;

Η  εκλογή από τη βάση στις 15 του Μάη είναι μία οργανωτική τομή που θα βάλει τη σφραγίδα και για την μελλοντική οργανωτική ανασυγκρότηση. Ξεφεύγει από μία στενή ,γραφειοκρατική στελεχική ελίτ και γίνεται υπόθεση των μελών. Κάθε καινούργιο ξεκινάει με δυσκολίες ,συναντά εμπόδια κύρια από την αντίδραση του «παλιού», όμως η πορεία είναι μονόδρομος και πρέπει να την περπατήσουμε. Και το επόμενο βήμα θα είναι όλα αυτά τα μέλη που θα προσέλθουν για να ψηφίσουν  να ενσωματωθούν στις οργανώσεις, να αποκτήσουν κομματική συνείδηση. Στις οργανώσεις να τους εντάξουν και όχι στις ομάδες που ορισμένοι θα προσπαθήσουν να συγκροτήσουν ή να επανασυγκροτήσουν. Μη ξεφυτρώσουν  νέες ομάδες σε νομούς, σε περιφέρεια. Μη αντί της λίστας του συνεδρίου έχουμε την «ηλεκτρονική λίστα» Να αποδυναμωθούν οι τάσεις , οι ομάδες. Να ανανεωθεί το στελεχικό δυναμικό. Να  εκλεγούν νέα στελέχη που θα πάρουν στην «πλάτη» το κόμμα και την κοινωνία για  να τα πάνε στην επόμενη μέρα..

Να γίνει η 15 Μάη μέρα γιορτής για την αριστερά ,μέρα ελπίδας για τον λαό, να γίνει το ξεκίνημα για να απαλλαγεί ο τόπος από την πιο επικίνδυνη κυβέρνηση των τελευταίων χρόνων.

ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ΗΜΑΘΙΑΣ