Του Γιώργου Μαρκάκη
Σήμερα δεν έρχονται μόνο νέα δείγματα πολιτικής γραφής αλλά μάλλον και νέο αλφάβητο. Ο ένας υπουργός θέλει να πείσει την ελληνική κοινωνία ότι δεν έχει λόγο να ανησυχεί για αυτά που ειπώθηκαν σε μια συζήτηση σχετικά με θέματα Υγείας.
Το γεγονός ότι ο ίδιος είναι υπουργός Υγείας και είναι αυτός που εκστόμισε τα λεγόμενα, δεν φαίνεται να τον ταλαιπωρεί και πολύ. Ήταν άλλωστε “προσωπική μου γνώμη” … και βέβαια είναι άσχετο για αυτόν αν και πόσους ταλαιπωρεί με τις εκτοξεύσεις του.
Χθες βράδυ σε μια άλλη ‘ζωντανή’ ομολογουμένως τηλεοπτική εκπομπή της ΕΡΤ3 ένας άλλος υπουργός ήθελε να πείσει τους πράγματι διαβασμένους συνομιλητές του, ότι ο γιαλός είναι στραβός.
“Τα δάση μας είναι πηγή πλούτου και πρέπει να αξιοποιούνται” . Μέχρι εκεί καλά πάμε ! Αλλά συνεχίζει να λέει αργότερα, δεν ‘τρέχει τίποτα’ αν χτίζουν μερικά παραπήγματα εκεί μέσα οι κτηνοτρόφοι για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες τους… Ούτε επίσης αν αποχαρακτηριστούν λόγω εκτάκτων κρατικών οικονομικών, αυτή τη φορά, αναγκών μερικές περιοχές που πριν είχαν χαρακτηρισθεί δασικές και μπορεί να γίνουν σήμερα βοσκοτόπια !
Τι και αν συνομιλητές του προσπαθούσαν να τον ‘υποψιάσουν’ τάχα μου, λέγοντας ότι …” μα αυτά τα μικρά κτίσματα καταλήγουν σε μεζονέτες και εξοχικά” και οι λιγοστές δασικές μας εκτάσεις λιγοστεύουν από το ‘πατροπαράδοτό’ φόκο των τσοπάνηδων, είτε για να ανέβουν οικιστικά οι πόλεις μας ακόμα και πάνω στον ‘Ολυμπο είτε για να κατεβάσουν περισσότερο γάλα τα αιγοπρόβατά τους το φθινόπωρο.
“…Που το ακούσατε αυτό να έχει γίνει το ερώτημά του τάχα μου έκπληκτου υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης λες και έρχεται από το Λιχτενστάιν ! Και όταν ήρθε, από τον διαβασμένο συνομιλητή του, παράδειγμα για το σχετικό αποδεδειγμένο εμπρησμό στην Θράκη -που μοιάζει με τόσους άλλους στην χώρα μας- ο υπουργός έπιασε το παλιό τροπάρι: “ …καταλαβαίνετε πως η πατρίδα μας βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική συγκυρία και πρέπει να αντλήσουμε πόρους ; Τα δάση προσφέρονται για εκμετάλλευση… ”
Πως πάνε τα στιχάκια του παλιού τραγουδιού ενήλικου Billy Joel όταν μιλούσε στον νεαρό γιο του John Lennon ; “…we didn’t start the fire it was always burning…”. Tο μεγαλείο σου πατρίδα !
Πως μπορεί και κάθε χρόνο και ανεβαίνει η τιμή του κάρβουνου ενώ θάπρεπε να είχε πάρει την κατιούσα με τόσο νεκρό τοπίο γύρω ; Και για το θέμα της άλλης κυριολεκτικά χρυσο-αργυρό εκμετάλλευσης στις Σκουριές ;
“εεε δεν ξέρω δεν γνωρίζω, δεν άκουσα, δεν μέτρησα τους εργαζόμενους πόσοι είναι τελικά…5.000 ή 500 …”
Αν η ωραία πράγματι εκπομπή ονομάζεται ‘Zona Rossa’ ο υπουργός διεκδικεί το φετινό γκριζοπράσινο βραβείο περιβαλλοντικής δράσης “Τιράντα Rossa”. Η γνώμη κάθε υπουργού εδώ και χρόνια κοντεύει να γίνει σαν το λαστιχένιο παιχνίδι γιο – γιο. Το ειδικό βάρος της όποιας γνώμης ή δήλωσης έχει αραιώσει προ πολλού. Η πολιτική χημεία δεν έχει πλέον ειδικά βάρη αλλά ούτε και χρώματα. Το κιλό μοιάζει να ολισθαίνει άδοξα στα 600 γραμμάρια και να ακολουθεί το χρηματιστήριο. Όσο πέφτουν οι τιμές εκεί μέσα τόσο ανάλογα περισσότερο ακούς τρελά παλαβά κουφά και πολύ φυσικά το ανάποδο. ‘Οσο οι αρλούμπες μας μεταδίδονται απο το CNN τόσο η βουτιά μας βαθύτερη .
Το κόκκινο έγινε ροζ, το πράσινο ξεθώριασε και το γαλάζιο λεύκανε. Αν τα βάλεις όλα μαζί όμως άναρχα στο δοχείο
προκύπτει μαύρο πηχτό. Αν η κρίση των κυβερνώντων τις τελευταίες δεκαετίες έπρεπε να’ναι έξτρα βαρύνουσα και ανάλογη περιστάσεων σήμερα μοιάζει με ελαφρόπετρα από Κίμωλο. Αν το θέμα εδώ και δεκαετίες την ‘απελευθερωμένη’ ελληνική ραδιοτηλεόραση με τις εκάστοτε αερολογίες που εκστομίζονται ήταν να προσθέτεις λίγο νερό στο κρασί της υπερβολής, σήμερα φτάσαμε στην κατάσταση να χρειαζόμαστε να βάζουμε συχνά πυκνά λίγο κρασί στο καθημερινό σερβιριζόμενο νερό μας για να θυμόμαστε τι πίναμε κάποτε.
Μοιάζουν στα δελτία όλοι να μιλούν με παξιμάδια μέσ’ στο στόμα !
Γιατί όμως ανοίγουν το στόμα; Πρωτύτερα την περίοδο που βάζαμε περισσότερο λάδι στην μικρή μηχανή μας από ότι πρέπει για να λειτουργήσει, η παρουσία ενός πολιτικάντη στα ψηλά τα τηλεπαραθύρια μεταφράζονταν σε
ψήφους άσχετα από το τι έλεγε και φρονούσε… Σήμερα δεν υπάρχει λάδι στην μηχανή και εμείς τα γρανάζια αλληλοτρωγόμαστε ενώ η μηχανή έχει ανάψει χωρίς να μπορεί ο κάθε εκλεγμένος και διορισμένος να κατεβάσει στροφές και ένταση και να ενημερώσει υπεύθυνα χωρίς άσκοπους και άκαιρους χρωματισμούς.
Τα συχνά πυκνά εμφανιζόμενα οπίσθια μιας τηλεπερσόνας στην Μύκονο σίγουρα είναι πιο αναγνωρίσιμα από ότι το στόμα της και αυτά που ενδεχομένως εκστομίζει. Αν εμπορεύεσαι φελιζόλ μπορείς να εκφέρεις γνώμη για την στατικότητα μιας πολυκατοικίας. Αν ‘λες τον καιρό’ στην τιβι κάποια στιγμή στα μέρη μας, μπορείς να τον διαμορφώσεις κιόλας.
Σήμερα σε μια περίοδο που τους τηλεοπτικούς σοφιστές πρέπει να τους υποδέχονται με σκουπόξυλο θα πρέπει οι
πολιτικάντηδες να κατανοήσουν πως η συγκυρία που περνάμε χρειάζεται περισυλλογή σκέψη και δηλώσεις με το σταγονόμετρο. Το να βγαίνεις στο γυαλί κάποτε έφερνε αναγνωρισιμότητα `άσχετα από το τι έλεγες και ποιος ήσουν. Σήμερα νομοτελειακά σχεδόν αρχίζει και δείχνει πως ο πλέον αραιοπρόβλητος φαντάζει πως μπορεί να’ναι εργατικός και αποτελεσματικός.
Ξέρετε πως το λένε στο χωριό ρε παληκάρια ;
ΚΑΛΛIΤΕΡΑ ΝΑ ΛEΝΕ ΠΟYΝΤΟΣ , ΠΑΡA ΝAΤΟΣ !