Κατερίνα Σακελλαροπούλου: Σύγκρουση

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος

Αν η Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσφέρεται ως διακοσμητικό στοιχείο τελετών και παραστάσεων, αρκεί να της εξασφαλίζουν δημοσιότητα, έχει χάσει το νόημα ποιότητας του ρόλου της.

Το Ίδρυμα Μπότση συμπεριέλαβε στην ετήσια απονομή βραβείων αμφιλεγόμενο τηλεοπτικό δημοσιογράφο. Προφανώς έχει τους λόγους του.

Ωστόσο, η συγκεκριμένη βράβευση έφερε σφίξιμο στο στομάχι όσων συγκαταλέγονται στις βραβεύσεις του Ιδρύματος.

Αν μου επιτραπεί μια προσωπική αναφορά και την αφεντιά μου: έχω μοιραστεί ένα βραβείο με τον Νίκο Ξυδάκη.

Δεν θα υπήρχε λόγος να σχολιάσει κανείς το σκεπτικό του Ιδρύματος- ιδιωτικός φορέας είναι σε τελευταία ανάλυση και έχει προσφέρει στη δημοσιογραφία- αν το βραβείο δεν είχε παραδώσει τον δικαιούχο η… Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ήταν μια ακόμη ατυχής στιγμή στη θητεία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο ανώτατο πολιτειακό θώκο- που δεν κατατάσσει, ως τώρα, στους «ταγούς» της χώρας.

Η δημόσια παρουσία της, αρχίζει από τη συμπεριφορά συμπληρωματικού μεγέθους της κυβέρνησης Μητσοτάκη και καταλήγει στην αγχωμένη δραστηριότητα δημοσίων σχέσεων.

Αν το πρώτο προκύπτει από το περιορισμένο πολιτικό βάρος της – που ισοπεδώνεται περισσότερο από τον Μητσοτακικό πατερναλισμό απέναντί της- το δεύτερο αποκαλύπτει χρεοκοπία των επικοινωνιολόγων της: της φιλοτεχνούν προφίλ που δεν μπορεί να υπηρετήσει στο δημόσιο χώρο.

Πχ η προβαλλόμενη επιμόνως κουλτούρα αποδοχής αξιών και μεγάλων ιδεών, δεν κουμπώνει με την φωτογράφησή της στο τείχος του Έβρου.

Μπορεί να εξυπηρετεί μια κρατική ανάγκη, όπως την αντιλαμβάνεται η σημερινή κυβέρνηση, αλλά συγκρούεται με τον ουμανισμό των Ελλήνων-πλην Λακεδαιμονίων.

Αλλά ακόμη και αν έτσι θεωρεί ότι υπηρετεί εθνικό σκοπό, δεν θα καταφέρει να βρει δικαιολογητικά για την αυτοπρόσωπη στήριξη σε ένα από τα χειρότερα είδη δημοσιογραφίας.

Στη διαδρομή του βραβευθέντος δημοσιογράφου κυριαρχεί ο αδίστακτος επαγγελματισμός μιας διόλου δημοσιογραφικής νοοτροπίας.

Έχει υπηρετήσει ανίερες πρακτικές κιτρινισμού, που απευθύνονται στα κατώτερα αισθήματα της κοινωνίας.

Δεν ξέρουμε αν η Πρόεδρος είναι φαν «της ωραίας του εκπομπής»- σύμφωνα με δική της διατύπωση για άλλη περίπτωση.

Αλλά το επίπεδο συγκρότησης και αισθητικής που διεκδικεί για τον εαυτό της, θα έπρεπε να την έχει αποτρέψει.

Η αξιολόγηση της συμπεριφοράς του εν λόγω παρουσιαστή συγκρούεται με τους Κώδικες της Δημοσιογραφίας.

Δεν μπορεί να μην είχε συναίσθηση ότι παραδίδει βραβείο σε κάποιον που έχει αποβληθεί κατ επανάληψη από το επαγγελματικό σωματείο των Δημοσιογράφων.

Το πρόσωπο που βρίσκεται κάθε φορά στην κορυφή της πολιτειακής πυραμίδας, αναλαμβάνει συγκεκριμένες ευθύνες παιδαγωγικού χαρακτήρα έναντι της κοινωνίας.

Με αυτή αίσθηση ολοκλήρωσαν τη θητεία τους όλοι οι προκάτοχοί της.

Αν η ίδια προσφέρεται ως διακοσμητικό στοιχείο τελετών και παραστάσεων, αρκεί να της εξασφαλίζουν δημοσιότητα, έχει χάσει το νόημα ποιότητας του ρόλου της.

Η συγκεκριμένη – άκριτη- παρουσία της συγκρούεται με αξίες, ηθικούς κανόνες, αρχές της δημοσιογραφίας και το δημόσιο αίσθημα.

Με απλά λόγια συγκρούεται με το αξίωμά της.

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR