Κοινή γαρ η τύχη….

Γράφει ο Χρήστος Γκίμτσας

Ήταν  ένα ταξίδι με ταχύτητα 7,61 χιλιόμετρα στο δευτερόλεπτο, και μπήκε σε τροχιά γύρω από την γη με απόγειο 302 χιλιόμετρα. Οι πιθανότητες για να επιβιώσει και να επιστέψει , από μηδενικές έως 5%. Κι’ όμως με ένα τενεκεδάκι για τα σημερινά δεδομένα, που το έλεγαν Βοστόκ 1,  κατάσχισε το καταπέτασμα του ουρανού σε μία αστρική πτήση 108 λεπτών.

Τον έλεγαν Αλεξέγεβιτς Γιούρι Γκαγκάριν, που τέτοια εποχή, άνοιξη, στις 12 Απριλίου του 1961, και ώρα 09 και 7 πρώτα λεπτά, ξεπαρθένεψε  το άπειρο του διαστήματος και γύρισε πίσω, σε πείσμα όλων των προγνώσεων, κουβαλώντας στις παλάμες του μια χούφτα αστέρια και τα υλικά για την πραγματοποίηση του  επόμενου ονείρου  της ανθρωπότητας.

Αυτός ο Δον Κιχώτης, ο Νέος Οδυσσέας, ήταν ο πρώτος που είδε την γη από το ύψος  των 302 χιλιομέτρων και μας διαβεβαίωσε πως η γη μας είναι πολύ όμορφη.

Λοιπόν, ο Γούρι ήταν ο πρώτος, και κόντρα σε ό,τι μας μαθαίνανε οι πονηροί στα σχολεία, την ιστορία την γράφουν οι πρώτοι, και όχι οι νικητές. Από λευκή σελίδα. Οι δεύτεροι, οι  επόμενοι, οι νικητές, την συμπληρώνουν, την πλαστογραφούν ή την μουτζουρώνουν.

Αξιοσημείωτο γεγονός: Οι πρώτοι που τον είδαν μόλις κατέβηκε στην γη, κουβαλώντας την αστρόσκονη, ήταν μία γριούλα, η εγγονή της και η γελάδα τους!

Ο Γιούρι δεν έζησε πολύ. Μόνο τριάντα πέντε χρόνια, ακολουθώντας τη μοίρα των γενναίων και των πρώτων. Σκοτώθηκε πιλοτάροντας ένα Μινγκ 25, στις 27/3/1968.

Την ίδια μοίρα που ακολούθησε και ο δικός μας Γιώργος  Μπαλταδώρος που χάθηκε στις 12/4/2018 επίσης τριάντα πέντε χρόνων, πιλοτάροντας ένα Μιράζ, αφήνοντας πίσω την θλίψη και την μοναξιά.

Τι μυστήριο κι’ αυτό! Τα πιο σπουδαία πράγματα, ακόμα και ο θάνατος των γενναίων, να συμβαίνουν συχνά καθώς μπαίνει η άνοιξη.

Υ.Γ. Για να μην ξεχνάμε: Πίσω από τον θρίαμβο των σοβιετικών στο διάστημα, υπήρχε ο σπουδαίος Σεργκέι Κοραλιόφ, τα αντίπαλο δέος του Φον Μπράουν. Αυτός κατασκεύασε τους πυραύλους- οχήματα με τα οποία έστειλαν στο διάστημα τον πρώτο τεχνητό δορυφόρο της γης, τον Σπούτνικ 1 όπως και το Βοστόκ 1 , με πλήρωμα έναν και μόνο  άνδρα, τον Γιούρι Γκαγκάριν. Όπως δικό του δημιούργημα είναι και ο αειθαλής πύραυλος Σογιούζ, που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα, σαράντα  χρόνια μετά, σε όλες τις διαστημικές πτήσεις από το κοσμοδρόμιο του Μπαικονούρ. Η  ύπαρξη του Κοραλιόφ , έμεινε  από τους σοβιετικούς , επτασφράγιστο κρατικό μυστικό, μέχρι των θάνατό του. Έγινε γνωστός όπως και το έργο του μετά τον θάνατό του.

Ο Χρήστος Γκίμτσας είναι γιατρός και συγγραφέας [email protected]