Του Αλέξανδρου Βουδρισλή
Τους τελευταίους 18 μήνες ζούμε μια πρωτοφανή επιδοκιμασία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του από την συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης. Έντυπων ,Τηλεοπτικών Σταθμών ακόμη και ηλεκτρονικών διαδυκτιακών. Επιδοκιμασία που συχνά αγγίζει τα όρια της αποθέωσης. Για κάθε ενέργεια ή μη της κυβέρνησης. Ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Ακόμη και οι καλές προθέσεις φθάνουν.
Ούτε την δεκαετία του 80 που μεσουρανούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου την εποχή του άκρατου Αυριανισμού δεν είχαν παρατηρηθεί τέτοια φαινόμενα. Ακόμη και οι μεγάλες και σοβαρές τομές που είχε κάνει η τότε κυβέρνηση που άλλαξαν την Ελλάδα αντιμετωπίζονταν απο τον τότε Tύπο με κριτική διάθεση και σκεπτικισμό. Ακόμη και από τους υποστηρικτές του.
Ο Παπανδρέου κατηγορήθηκε ότι χειραγωγούσε τον λαό. Ποτέ όμως τον Τύπο. Ακριβώς γιατί λειτουργούσε η δημοσιογραφία και υπήρχαν άνθρωποι που έκαναν σωστά την δουλειά τους. Ακριβώς το αντίθετο με σήμερα. Σήμερα, η πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης έχουν μετατραπεί σε χειροκροτητές της κυβέρνησης. Με ενεργούμενα τους δημοσιογράφους. Aκόμη και παλιούς και πρώην έγκριτους.
Διάβαζα έναν εξ αυτών σε Κυριακάτικη εφημερίδα να γράφει “Κυριάκο προχώρα (σε θέλει όλη η χώρα)” Γιατί όμως το κάνουν αυτό; Δεν γνωρίζω. Ίσως γιατί τους κατατρέχει το άγχος της επιβίωσης και το ένστικτο της αυτοσυντήρησης καθώς αφενός μεν η κυβέρνηση τους χρηματοδοτεί, αφετέρου δε γιατί θυμούνται με αποτροπιασμό την απόπειρα της προηγούμενης κυβέρνησης να αναδιατάξει το τηλεοπτικό τοπίο που ενδεχομένως τους άφηνε άνεργους. Το ένστικτο της δικής τους αυτοσυντήρησης όμως λειτουργεί θανατηφόρα πολιτικά προς τον ευεργέτη τους. Τον σημερινό πρωθυπουργό.
Προσωπικά, δεν έχω καμία αντίρρηση να κυβερνάει ο κ.Μητσοτάκης εφόσον είναι τόσο καλός. Δεν έχω καμία αντίρρηση να επανεκλεγεί όσες φορές χρειάζεται εφόσον λύνει τα προβλήματα. Τα λύνει όμως; Για να λύνονται τα προβλήματα πρέπει να εντοπίζονται να προβάλλονται και να αναδεικνύονται. Εκεί συμβάλλει η δημοσιογραφία. Όχι με το να τα κρύβει κάτω από το χαλί και να αφήνει την κυβέρνηση μόνη της να τα ψάχνει(;) Τα προβλήματα όμως υπάρχουν. Και κάτω από το χαλί μαζεύτηκε πλέον ένας λόφος(;)
Πολύ φοβούμαι ότι ο κ. Μητσοτάκης ζει μια παρατεταμένη πλασματική Κυριακή των Βαίων. Όλοι γνωρίζουμε τι ακολουθεί μετά. Η Σταύρωση.Για την Ανάσταση δεν εγγυώμαι. Δε γνωρίζω καν εάν ο ταλαιπωρημένος λαός ο οποίος ζει μια σκληρή και παρατεταμένη Σαρακοστή επιφυλάξει στην επόμενη ερώτηση του Πόντιου Πιλάτου τον ρόλο του Βαραββά για τον κ. Τσίπρα ή τον κ. Μητσοτάκη. Ο λαός της Ιερουσαλήμ την μια Κυριακή αποθέωνε τον Μεσσία και σε 5 ημέρες τον σταύρωσε. Τόσο αμνήμονες και αναξιοπρεπείς. Κάτι σαν τους δημοσιογράφους χειροκροτητές. Όταν όμως το πράγμα (παρα)στραβώσει για τον κ. Μητσοτάκη ή κόψει ή μειώσει τον επισιτισμό των χειροκροτητών ποιοί λέτε ότι θα είναι οι πρώτοι που θα ανακράξουν “Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν”;
ΥΓ. Η ερώτηση είναι ρητορική και η απάντηση προαιρετική. Εμείς εδώ δεν είμαστε για να στενοχωρούμε ανέμελους ανθρώπους. Το αφήνουμε αυτό στον κ. Λιακόπουλο και τους ομοίους του.
Επιχειρηματίας -Οικονομολόγος