Του Γ. Λακόπουλου
Ο χειρότερος Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που προσπαθεί να θεωρητικοποιήσει τις πράξεις του, ως σχέδιο που υλοποιεί.
Σαν να μην φτάνουν οι επικοινωνιολόγοι και λοιποί εξωραϊστές του..
Το Τουρκο-λυβικό σύμφωνο είναι εθνική ήττα -με την υπογραφή του. Αλλά το πουλάνε ως … απομόνωση της Τουρκίας- ήτοι ως επίτευγμά του.
Η επίσκεψη στις ΗΠΑ για τη συνέλευση του ΟΗΕ, ήταν η πιο αποτυχημένη παρουσία Έλληνα Πρωθυπουργού : δεν συνάντησε ούτε έναν ομόλογό του.
Αλλά, δια του Γεραπετρίτη, εμφανίζεται ως τεκμήριο «αναβάθμισης» της χώρας .
Στην αντιμετώπιση της Πανδημίας τον πλασάρουν ως τον πιο πετυχημένο πρωθυπουργό στη Ευρώπη, ενώ είναι… τρίτος από το τελος.
Εμφανίζουν την αδιαφανή εκποίηση δημόσιας περιουσίας ως «μεταρρύθμιση».
Την ακρίβεια ως «ανάπτυξη». Την κατάργηση του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών δικαιωμάτων ως «εκσυγχρονισμό».
Η φαυλότητα, η αδιαφάνεια και η κατάλυση των θεσμών, ο υπερσυγκεντρωτισμός, περιγράφεται ως «επιτελικό κράτος». Η οικογενειοκρατία – με μπίζνες-ως … «συκοφάντησή» του.
Τώρα υπογράφει ο ίδιος -στο «Κεφάλαιο»- ένα επιδερμικό άρθρο, ως θεωρητικός του φιλελευθερισμού και της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Η παλιά θεωρία του «δεν υπάρχει Δεξιά και Αριστερά»- που επικαιροποιήθηκε στη ΔΕΘ ως «δεν έχω αριστερόμετρο και δεξιόμετρο»- μετά τη σαπουνόφουσκα «το ΕΣΥ δεν μπορεί να είναι μόνο κρατικό,» περνάει σε ανώτερο στάδιο: «το “δημόσιο” δεν ταυτίζεται με το “κρατικό”…». Μπορεί να είναι δηλαδή και… ιδιωτικό.
Βαφτίζει το κρέας ψάρι. Καθόλου τυχαία.
Αν για την Πολιτεία το δημόσιο και το ιδιωτικό εξισωθούν, οι φόροι των πολιτών θα κόβονται εύκολα από την ανταποδοτική αποστολή τους για ενίσχυση των πολλών και θα διοχετεύονται στους λίγους, για «επενδύσεις», κερδοσκοπία και μίζες
Ο Μητσοτάκης, θέλει «κράτος ικανό να προσφέρει λύσεις στην άμυνα της χώρας, στην ασφάλεια του πολίτη». Με εξοπλισμούς της επιλογής του.
Πιστεύει στη «δημόσια υγεία και παιδεία». Αρκεί να μην είναι δωρεάν. Να μην στερούν κρατικά λεφτά από τους ημέτερους.
Θεωρεί την Παιδεία «ιμάντα προσωπικής ανέλιξης». Αλλά το εννοεί κυρίως για όσους μπορούν να την αγοράσουν.
Παραπληροφορεί ισχυριζόμενος ότι στην πανδημία «τις υγειονομικές ανάγκες της χώρας υπηρέτησαν από κοινού το κράτος και οι δωρεές ιδρυμάτων».
Κάποιος που νομοθετεί διαρκώς για την ανισότητα και τον αυταρχισμό, αναφέρεται στο «σεβασμό στη διαφορετική άποψη», τη «δίκαιη κατανομή του εθνικού πλούτου», την κοινωνία «χωρίς διακρίσεις».
Με το άρθρο ο Πρωθυπουργός επιχειρεί να εμφανιστεί ως «ιδιοκτήτης» μιας «ιδεολογίας», που οδηγεί σε μια πολιτική. Υποτάσσει την αρνητική διακυβέρνησή του σε δήθεν μοντέλο υπηρετεί και σε κατορθώματα, που δεν υπάρχουν.
Πρώτος διδάξας ήταν ο βαρώνος Κάρολος Φρειδερίκος Ιερώνυμος φον Μινχάουζεν, στο βιβλίο του Ρούντολφ Έριχ Ράσπε.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR