Κυρ. Μητσοτάκης: Στράκες

Του Γ. Λακόπουλου

Την περασμένη  Παρασκευή στην Ολομέλεια του Ελληνικού Κοινοβουλίου με τέσσερις εκλεγμένους πρώην πρωθυπουργούς στα έδρανά του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης  έδειξε χαρακτήρα: ενώπιος ενωπίω  ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τον στρίμωξε να πει πού πήγαν τα λεφτά της καμπάνιας για τον κορονοϊό που μοίρασε ο Πέτσας, αλλά δεν του πήρε λέξη.

Ο Πρωθυπουργός, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενος, κατάπιε τα λόγια του. Κι εσείς βασανίζετε τους μαύρους.

 Από εκείνη τη στιγμή έπαψε να βρίσκεται ο Πέτσας στο εδώλιο του κατηγορουμένου γι’ αυτή την απίστευτη υπόθεση ασύδοτης διανομής κρατικού χρήματος και τη θέση του πήρε εθελουσίως ο  Κυριάκος.

Κάνει τον γενναιόδωρο στον εκπρόσωπό του; Όχι ακριβώς. Προφανέστατα αυτός ήταν υπεύθυνος για τις εντολές “δώσε τόσα σ’ αυτόν, στείλε κάτι παραπάνω στον άλλον, μην ξεχάσεις εκείνον, είναι δικός μας, στείλε και σε κανέναν των απέναντι για ξεκάρφωμα, προς Θεού μην μείνει έξω ο Μένιος  και να θυμάσαι ότι οι κουμπαριές προηγούνται“.

 Αν -δεν- το έκανε απροσώπως, αλλά το διαχειρίστηκε ο ανεψιός -που αυτοχαρακτηρίζεται…”προεδρία της κυβερνήσεως”, όπως κυκλοφορεί- ή τα καλά παιδιά  της δημοσιογραφίας που έχουν εγκατασταθεί στο Μέγαρο  Μαξίμου δεν έχει σημασία. Ότι έγινε, έγινε εξ ονόματός του. Ο Πέτσας απλώς εκτέλεσε. Λίστα παρέλαβε.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας υπουργός διασύρεται από τη αντιπολίτευση, εξευτελίζεται από όσα ΜΜΕ δεν έχουν ξεχάσει το ρόλο τους και βρίσκεται μια ανάσα από τα ανακριτικά γραφεία, αλλά μένει στο πρωθυπουργικό απυρόβλητο και κρατάει το κεφάλι του στη θέση του.

 Έχουν περάσει χιλιετίες από τότε που ο υπηρέτης μπορούσε να θυσιαστεί για να εξιλεωθεί ο άρχοντας απέναντι σε κάποια θεότητα που τον τσάκωσε στα πράσα.

Έτσι ο πορτ παρόλ τη βγάζει μέχρι τον ανασχηματισμό και απλώς βάζει διαρκώς θηλιά στο λαιμό του με τις μπούρδες που αραδιάζει για τον αποκλεισμό του Βαξεβάνη για να μην πει αυτό που σκέφτεται: “Δεν τον γουστάρει  ο Πρωθυπουργός, βρε αδερφέ, και μην κάνετε ότι δεν ξέρετε  γιατί“.

Ομοίως την έβγαλε ο Βρούτσης με τα  βάουτσερ της επιμόρφωσης και  ο  Θεοχάρης με την σαχλή τουριστική καμπάνια με τα κλεμμένα σλόγκαν. Όταν σου επιβάλλουν “από πάνω”, τι θα κάνεις, πώς θα το κάνεις και με ποιους θα το κάνεις, έχεις ένα βαθμό προστασίας. Μέχρι να περάσει η μπόρα τουλάχιστον.

Ο Πέτσας απολαμβάνει την ασφάλεια αυτής της προστασίας, μπορεί να εξαργυρώσει με άλλο υπουργείο ότι ξέρει πόσα λεφτά πήγαν και σε ποιον, αλλά ο Πρωθυπουργός είναι απροστάτευτος στο διηνεκές.

Ουδέν κρυπτόν. Κάποια στιγμή θα βγει στον αέρα ο κατάλογος  με τους παραλήπτες του χρήματος, με τα ποσά ολοκάθαρα δίπλα από το όνομά τους. Εδώ είχαν βγει τα μυστικά κονδύλια του Σαμαρά.

Τότε ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχε να αντιμετωπίσει κάτι περισσότερο από τον Τσίπρα και την κοινή γνώμη, που δικαιούνται να ξέρουν ποιοι  πήραν τα λεφτά και το στερούνται. Θα έχει να αντιμετωπίσει όσους θα διαπιστώσουν ότι είναι ριγμένοι και ο άλλος πήρε περισσότερα. Ε, ρε, κάτι στράκες, όπως έλεγε η Γεωργία Βασιλειάδου…

ΥΓ. Από Βικιλεξικό: στράκα, “ηχομιμητική λέξη: το «στρακ», ξερός κρότος όπως του μαστιγίου των … δυνατή και ηχηρή σφαλιάρα, καρπαζιά, ο ξυλοδαρμός (πέφτουν στράκες) …