Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης καταφέρει να αποδράσει εις τας Ευρώπας θα αφήσει στο πόδι του τον Κωστή Χατζηδάκη.
Στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες δεν θέλουν την Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν ξανά στην ηγεσία της Κομισιόν – ούτε κάποιον σαν αυτήν.
Συνεπώς η – εγχώρια – συζήτηση για τον «ευρωπαϊκό ρόλο» που περιμένει τον Μητσοτάκη, αν έχει βάση, αφορά την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και απευθύνεται στους… Αμερικανούς.
Θα μπορούσαν να τον συνδράμουν ασκώντας πίεση στις φιλικές τους κυβερνήσεις των πρώην «ανατολικών» χωρών που μετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ένας ακόμη δικός τους άνθρωπος σε ευρωπαϊκό αξίωμα ειδικά τώρα: η επένδυση στον Ζελένσκι για την επιχείρηση «πόλεμος με τη Ρωσία διά αντιπροσώπου», έβλαψε την Ευρώπη περισσότερο από τη Ρωσία.
Οι κοινοτικές διεργασίες είναι πολύπλοκες σ’ αυτές τις περιπτώσεις και η κατανομή των αξιωμάτων θα κριθεί από τους συσχετισμούς που θα αναδείξουν στο Ευρωκοινοβούλιο οι ευρωεκλογές – με τους Γάλλους να διεκδικούν την Κομισιόν.
Η πρόθεση που αποδίδεται στον Μητσοτάκη, να καλλιεργήσει προφίλ «σύγχρονου» πολιτικού για να καταστεί υποψήφιος γι’ αυτό το αξίωμα ίσως αποβεί – μια ακόμη – γκάφα του. Ιδίως αν ληφθεί υπόψη η βαρύνουσα γνώμη του «καθολικού λόμπι».
Εν πάσει περιπτώσει το σκανδαλιστικό σ’ αυτή τη συζήτηση είναι άλλο: αν ο Πρωθυπουργός καταφέρει να αποδράσει εις τας Ευρώπας θα αφήσει στο πόδι του τον Κωστή Χατζηδάκη.
Μα δεν υπάρχει κάτι στο οποίο να μην μοιάζει με τον Γ. Παπανδρέου;
Όταν το 2011 αναγκάσθηκε να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία – χωρίς το κόμμα του να χάσει την πλειοψηφία στη Βουλή – επιχείρησε να παραμείνει Πρωθυπουργός με… το όνομα Φίλιππος Πετσάλνικος! Τη συνέχεια την ξέρουμε.
Ροπή στον ίδιο χειρισμό αποδίδεται και στον Μητσοτάκη, αν πράγματι μετακόμιζε στο κοινοτικό κέντρο: να παραμείνει πρόεδρος της ΝΔ και Πρωθυπουργός, με άλλο όνομα.
Ουδείς πιο διαχειρίσιμος γι’ αυτή τη δουλειά από τον Χατζηδάκη. Είναι της οικογένειας και τον «άκουγε», δια της ΕΥΠ – ως υπουργό Ενέργειας – με τον κωδικό «στόχος 5046c».
Τον κατονόμασε στη Βουλή, ως θύμα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ζήτησε από τον Μητσοτάκη εξηγήσεις. Αλλά ο Χατζηδάκης χειροκροτούσε τον Πρωθυπουργό που διέκοψε τη συνεδρίασε και απέδρασε…
Ένας πολιτικός που σέβεται τον εαυτό του δεν θα είχε αφήσει λίθον επί λίθου μέχρι να οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη οι δράστες που «επισύνδεσαν» τη ζωή του – και μετά θα λογαριαζόταν με τους ηθικούς αυτουργούς.
Έκτοτε αντιμετωπίζει την παρακολούθησή του σαν να ήταν εποχικό κρυολόγημα. Πέρασε και δεν του άφησε τίποτε.
Δεν αξίωσε να μάθει σε ποιων τα χέρια βρίσκεται το υλικό της παρακολούθησης. Δεν σχολίασε την πρόσφατη απαλλαγή της εισαγγελέως Βλάχου, που νομιμοποίησε την παρακολούθηση του.
Με τόση κατανόηση, για μια πράξη βαρβαρότητας εναντίον του, γιατί να μην θεωρεί ο Μητσοτάκης το κρυολόγημα, καλή προϋπόθεση για να συνεχίσει να κυβερνάει από τις Βρυξέλλες, ντύνοντας Πρωθυπουργό στη θέση του τον υπουργό του;
