Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ενδεχομένως η Μενδώνη ζούσε στιγμές Μάτα Χάρι, κατασκοπεύοντας τη Φώφη, για λογαριασμό της οικογένειας Μητσοτάκη.
Ήταν μια παράσταση ευτελισμού της πολιτικής. Δια της προκλητικής αναγόρευσής της πολιτικής σε υπόθεση παρασκηνιακών συναλλαγών μιας οικογένειας!
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσιάζοντας ένα «μακέτο», που θα έλεγε Κώστας Σημίτης – μια μελέτη επέκτασης του Αρχαιολογικού Μουσείου- είπε με κυνισμό:
-«Αισθάνομαι την ανάγκη σήμερα- να ευχαριστήσω και προσωπικά τη σύζυγό μου Μαρέβα, η οποία αθόρυβα και χωρίς να διεκδικήσει ποτέ οποιαδήποτε προβολή, υπήρξε η καρδιά αυτής της μεγάλης προσπάθειας».
Υποκλιθείτε στη σεμνότητα: μια κυρία που δεν έχει καμία σχέση με το κράτος, έγινε «καρδιά» μιας κρατικής υπόθεσης- και αντί να δοθούν εξηγήσεις απονέμεται έπαινος.
Όπως τότε που μπήκε στο μέγαρο Μαξίμου σαν στο σπίτι της και εξαφάνισε τα έπιπλα και τη διακόσμηση, για να βάλει άλλα του γούστου της.
Ή όταν διευκόλυνε τις μπίζνες του οίκου Dior στην Ελλάδα. Για ένα «ντεφιλέ» του οποίου τσιμεντώθηκε η Ακρόπολη – άσχετα αν δεν έγινε τελικά.
Η παράσταση είχε και χειροτέρα. Η Λίνα Μενδώνη αποκάλυψε ότι την εποχή που ήταν στέλεχος του ΚΙΝΑΛ- με καθοδηγητή τον Βαγγέλη Βενιζέλο – διατηρούσε κρυφή συνεργασία με τον …Μητσοτάκη!
Ξέραμε ήδη το αηδιαστικό περιστατικό των εκλογών: το βράδυ της ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων, βρίσκονταν στα γραφεία του ΚΙΝΑΛ με τη Φώφη Γεννηματά – και την επόμενη ορκίσθηκε υπουργός του Μητσοτάκη.
Τώρα η μπόχα απλώνεται στο χρόνο: στέλεχος ενός κόμματος, πρόσφερε επί μακρόν υπηρεσίες στον επικεφαλής του αντιπάλου του.
Για τρία χρόνια η Φώφη τη ζέσταινε στον κόρφο της και αυτή συμμετείχε σε «κλειστές συσκέψεις» στο Μητσοτακέικο.
Σήμερα βάζει με κομπασμό την περίπτωσή της στο φάκελο της διάβρωσης πολιτικών χώρων με τη μέθοδο των Μητσοτάκηδων: συναλλαγή και αποστασία.
Είναι γνωστή η περίπτωση του Σταύρου Θεοδωράκη: του διέλυσαν το Ποτάμι, επειδή δεν καταψήφισε τις Πρέσπες.
Ό,τι κάνουν τώρα με τον Ανδρουλάκη.
Τι είναι χειρότερο; Ότι μια ιδιώτης, δέχεται εύσημα για μια κρατική δραστηριότητα, στην οποία δεν είχε θέση;
Ή ότι ο Μητσοτάκης είχε φυτέψει ανθρώπους του στα άλλα κόμματα;
Στο ΠΑΣΟΚ: Μενδώνη , Πιερρακάκης, Χρυσοχοΐδης, Διαμαντοπούλου. Στο Ποτάμι, το μισό κόμμα.
Στον Καμμένο τον αρχηγό Στρατού, που έγινε υφυπουργός. Στην Πυροσβεστική και την Αστυνομία του Τσίπρα, όσους αντί να λογοδοτήσουν για το Μάτι βρέθηκαν με ρόλους στις κυβερνήσεις της ΝΔ.
Είναι μια αποκρουστική αντίληψη πολιτικής επικράτησης. Απολύτως σχετιζόμενη με επικράτηση δια της παρακολούθησης της προσωπικής ζωής των άλλων.
«Πνεύμα και ηθική», θα έλεγε ο Αυλωνίτης….
Ενδεχομένως η Μενδώνη ζούσε στιγμές Μάτα Χάρι, κατασκοπεύοντας τη Φώφη, για λογαριασμό της οικογένειας Μητσοτάκη.
Ότι σήμερα προβάλει ως κατόρθωμα, ρίχνει την πολιτική στα τάρταρα της απαξίωσης.
Οι αναθυμιάσεις από αυτές τις ανάρμοστες σχέσεις δηλητηριάζουν το δημόσιο βίο.
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
