«Μενδώνη παραιτήσου»: Το αδιέξοδο του Μαξίμου

Της Μαρίνας Αλεξανδρή

Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ και στα κομματικά γραφεία του Μοσχάτου λένε απλώς πως η Λίνα Μενδώνη έχει ήδη παρατηθεί και δεν το ξέρει.

Στο Μαξίμου μετρούν το timing, τις δικαστικές εξελίξεις της υπόθεσης Λιγνάδη και, κυρίως, τις επιλογές του μικρότερου πολιτικού κόστους. Κι εδώ, οι εκδοχές που ζυγίζονται είναι δύο: Εάν η υπουργός Πολιτισμού παραιτηθεί τώρα, και δη κατ΄απαίτηση του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση θα ομολογήσει την πολιτική ευθύνη που έως τώρα αρνείται κατηγορηματικά.

Πιθανώς, θα χάσει κι έναν χρήσιμο «σάκο του μποξ» για την εκτόνωση των αντιδράσεων όσο θα έρχονται – που σίγουρα θα έρθουν – στο φως νέα στοιχεία για το σκοτεινό κεφάλαιο της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων.

Από την άλλη πλευρά, οι υπέρμαχοι των ριζικών κινήσεων βλέπουν ότι η Λίνα Μενδώνη «δεν μπορεί να σταθεί πια ούτε μια μέρα» στο υπουργείο Πολιτισμού.

Το «Μενδώνη παραιτήσου» έγινε πανό έξω από το υπουργείο, έγινε σύνθημα σχεδόν σύσσωμου του καλλιτεχνικού κόσμου της χώρας, και πλέον έγινε και δημόσιο αίτημα βουλευτών της ΝΔ, με την ευρωβουλευτή Ελίζα Βόζεμνπμεργκ να γίνεται η πρώτη που το διατύπωσε ανοιχτά σήμερα το πρωί. Aκολούθησε αμέσως μετά και ο Θάνος Πλεύρης με την αιχμή κατά της Λίνας Μενδώνη ότι «δεν νοείται πολιτικός να λέει ότι εξαπατήθηκε».

Το δε βασικό επιχείρημα όσων εντός Μαξίμου τάσσονται υπέρ της άμεσης παραίτησης της υπουργού είναι πως ένα τέτοιο βήμα αποτελεί και τον μόνο δρόμο αυτή τη στιγμή για να προστατευθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός.

Απόφαση προσώρας δεν υπάρχει, και επί του παρόντος γίνονται κινήσεις κυρίως επικοινωνιακής διαχείρισης σε τρία επίπεδα.

Το πρώτο είναι η άτυπη ανάθεση της υπόθεσης #metoo και Λιγνάδη στον υφυπουργό Πολιτισμού Νίκο Γιατρομανωλάκη που, ούτως ή άλλως, έχει και την ευθύνη του σύγχρονου πολιτισμού.

Το δεύτερο είναι οι κυβερνητικές διαρροές σύμφωνα με τις οποίες οι κινήσεις θα γίνουν «στον χρόνο και με τον τρόπο που πρέπει» και όχι εν θερμώ. Εδώ, δεν είναι τυχαίο ότι, επίσης από κυβερνητικές πηγές, κυκλοφορούν ονόματα υποψήφιων διαδόχων της Λίνας Μενδώνη στο υπουργείο Πολιτισμού, με επικρατέστερο εκείνο του Θεόδωρου Ρουσόπουλου.

Και, σε τρίτο αλλά ερεβώδες επίπεδο, επιχειρείται κυρίως μέσω του διαδικτύου το στήσιμο σκηνικού πολιτικών συμψηφισμών με μεθόδους που το Σαββατοκύριακο έφθασαν στα όρια άγριας λασπομαχίας.

Σ’ αυτό το κάδρο είναι προφανές πως η υπόθεση Λιγνάδη έχει γίνει ήδη γα την κυβέρνηση «υπόθεση Μενδώνη». Και όλη η μάχη που δίνεται αυτή την στιγμή έχει στόχο να μην γίνει «υπόθεση Μαξίμου» – να προστατευθεί, εν ολίγοις, προσωπικά και πολιτικά ο πρωθυπουργός.

Εδώ, έχει την δική του σημασία και το γεγονός ότι ο υφυπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος βγήκε σήμερα στον ΣΚΑΙ για να δηλώσει ότι το βράδυ της συνέντευξης του Ν.Σ., στις 6 Φεβρουαρίου, η παραίτηση Λιγνάδη ζητήθηκε και δεν εισφέρθηκε αυτοβούλως. Ο στόχος του στενού συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι προφανής: Να αντικρούσει τις καταγγελίες ότι ο πρωθυπουργός ήθελε την συγκάλυψη του θέματος.

Δεν είναι βέβαιο όμως ότι αυτή η κυβερνητική επιχείρηση θα έχει επιτυχή εκβαση, , καθώς δεν είναι βέβαιο ότι η ίδια η υπουργός Πολιτισμού έχει την πρόθεση να αναλάβει το σύνολο της ευθύνης για να «διευκολύνει» τον πρωθυπουργό όπως τονίζουν σε κατ ιδίαν συζητήσεις τους οι βουλευτές της ΝΔ.

Και δεν είναι τυχαίο επίσης, ότι από την πλευρά της αντιπολίτευσης τονίζεται ήδη ότι πια «η παραίτηση Μενδώνη δεν αρκεί». Διότι, υπάρχουν δύο καίρια ερωτήματα που ούτε η παραίτηση μπορεί να τα καλύψει: Από την στιγμή που η Λίνα Μενδώνη δεν γνώριζε τον Δημήτρη Λιγνάδη ποιος έδωσε την εντολή να διοριστεί καλλιτεχνικός διευθυντής στο Εθνικο Θέατρο με ακύρωση του διαγωνισμού που είχε ήδη προκηρυχθεί;

Και γιατί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, είκοσι ημέρες μετά την δημοσιοποίηση των καταγγελιών και την πρώτη μήνυση κατά Λιγνάδη, επέμενε να δηλώνει ότι ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού υπέβαλε την παραίτησή του για «προσωπικούς λόγους»;

ΑΠΟ ΤΟ TVXS