Γράφει ο Π. Α. Τζανετής (*)
Η «ΗΜΕΡΑ ΘΥΣΙΑΣ του ΔΙΑΣΩΣΤΗ» κατοχυρώθηκε προ έτους με την παρότρυνση και την αυτοπρόσωπη παρουσία του απερχομένου Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλόπουλου. Πρόκειται για την 14η Ιανουαρίου, επέτειο της πτώσης του πρώτου εκ των τριών απολεσθέντων ελικοπτέρων του ΕΚΑΒ που ήρθε δυστυχώς πολύ σύντομα να πλαισιωθεί από σειρά άλλων πολύνεκρων συμβάντων, εναέριων ή επίγειων.
Μετά τις Ένοπλες Δυνάμεις & τα Σώματα Ασφαλείας η δημόσια υπηρεσία προνοσοκομειακής περίθαλψης έχει το θλιβερό προνόμιο των πλέον πολυάριθμων απωλειών σε ώρα καθήκοντος! Οι δικοί τους άνθρωποι αλλά και όλοι μας θα προτιμούσαμε φυσικά να μην τιμούμε ήρωες αλλά να τους έχουμε ανάμεσα μας ως ζώντες κι όχι ως ενδόξως τεθνεώτες.
Βεβαίως ένας τέτοιος θάνατος έρχεται ως δικαίωση παντοτινή μιας αξιοβίωτης ζωής, μιας και υπενθυμίζει την ισχυρή ηθική δέσμευση τους στο να υπηρετήσουν τον ευάλωτο συνάνθρωπο με εγνωσμένο κίνδυνο της ζωής τους! Σε αυτό εξάλλου διαφέρουν τέτοιοι θάνατοι από οποιοδήποτε άλλο τραγικό δυστύχημα με θύματα νέους ανθρώπους. Όπως τόνιζε η ομηρική παράδοση αλλά και πολλοί σύγχρονοι ποιητές μας, στο δικό τους έπος δεν ενυπάρχει ο άτυχος θάνατος, δεν υπάρχει Ελπήνορας!
Μακάρι το μαχητικό πνεύμα, την αφοσίωση στην υπηρεσία και την αλληλεγγύη προς τον άνθρωπο χωρίς διακρίσεις να την εγκολπώνονται πάντα οι λειτουργοί του ΕΚΑΒ καθώς κι εκείνοι των Επειγόντων και του ΕΣΥ γενικώς. Το ΕΚΑΒ, που σήμερα ακούγεται ως κάτι το αυτονόητο στη ζωή όλης της Ελλάδας, υπήρξε γνήσιο τέκνο του ΕΣΥ, ευρισκόμενο ανέκαθεν στον σκληρό πυρήνα του δημόσιου αγαθού και λειτούργησε ως φορέας των πλέον εξισωτικών του παραδόσεων.
Η ημέρα τιμής στη θυσία έχει θεσμοθετηθεί ως μια συλλογική υποχρέωση απολογισμού, περίσκεψης και κυρίως δέσμευσης αυτοβελτίωσης Παραμένοντας πιστός στο θεσμοθετημένο πνεύμα της ημέρας και με αφορμή αυτήν, επιχειρώ μια σύντομη και επιλεκτική αναφορά επίκαιρων ζητημάτων:
Α) Πυκνώνουν οι διαμαρτυρίες εργαζομένων & χρηστών για την συνεχή επιδείνωση της κατάστασης στα επείγοντα του Λεκανοπεδίου. Το θέμα αυτό είχε ήδη αναδειχθεί πλήρως στην περυσινή αντίστοιχη ημερίδα και η έμφαση είχε ορθώς δοθεί στην διατήρηση του αναγκαίου δυναμικού στις μάχιμες θέσεις (ονομάστηκε πολιτική της κόκκινης γραμμής). Ο ρεαλιστικός στόχος που ετέθη για περισσότερους από 750 διασώστες (εκ των 1150 συνολικά) σε μάχιμη θέση στο Λεκανοπέδιο σταδιακά προσεγγίστηκε όμως εν συνεχεία σημειώθηκε σημαντική υποτροπή. Έτσι, ο αριθμός ασθενοφόρων σε δράση που δημοσιοποιείται καθημερινά είναι κατά το τελευταίο εξάμηνο σταθερά πτωτικός, ιδιαίτερα στον κρίσιμο τομέα των επειγόντων!
Β) Διαπιστώνεται καθήλωση όλων των διαγωνισμών προμήθειας ασθενοφόρων ακόμη κι όσων εξ αυτών βρισκόταν ήδη σε τελική φάση (πχ. ανοίγματος οικονομικών προσφορών). Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποδοθεί σε υπηρεσιακές καθυστερήσεις.
Γ) Πολλές συζητήσεις έχει προκαλέσει η κατάσταση των ασθενοφόρων και κυρίως των πλέον καινουργών εξ αυτών. Πρόσφατα μάλιστα το Σωματείο Εργαζομένων προέβη σε εξώδικη διαμαρτυρία προς την εμπλεκόμενη Εταιρεία!!! Τι λέει σχετικά η διοίκηση που εκ πρώτης όψεως εμφανίζεται να υπερκεράστηκε από … φίλιες συνδικαλιστικές δυνάμεις;
Δ) Θρυλείται επίσης η εκχώρηση δραστηριοτήτων στον ιδιωτικό τομέα ο οποίος διαχρονικά υπήρξε παράνομος και κερδοσκοπικός. Σήμερα διατηρώντας τον «πειρατικό» ρόλο του εμφανίζεται να εποφθαλμιά και επισήμως την νομή κάποιων κερδοφόρων τομέων. Η χρόνια εξοικείωση με μια παράνομη πρακτική προετοιμάζει άραγε και την νομιμοποίηση της;
Ε) Η ανάδειξη των προβλημάτων υγιεινής & ασφάλειας των εργαζομένων στο ΕΚΑΒ έκανε κατά την προηγουμένη περίοδο σημαντικά βήματα με την επισπεύδουσα συμμετοχή των εργαζομένων. Οι σχετικές ιδέες δεν έχουν copyright ούτε οι πολιτικές εναλλαγές αποτελούν λόγο ακύρωσης. Επισήμως μάλιστα είχε εξαγγελθεί η αφιέρωση της επετείου – ημερίδας σε αυτό το θέμα. Επισημαίνω ως χαρ/κό παράδειγμα το αίτημα για αυστηρότερες ποινές για όσους επιτίθενται σε λειτουργούς των επειγόντων, φαινόμενο που τείνει να εξελιχθεί σε μάστιγα.
Πολύ θετικό ήταν ότι τελικώς η «ΗΜΕΡΑ ΘΥΣΙΑΣ του ΔΙΑΣΩΣΤΗ» εορτάστηκε και εφέτος και μάλιστα με την αρμόζουσα τιμή, γενόμενη έτσι αναπόσπαστο μέρος της παράδοσης του Οργανισμού. Η παρουσία του Υπουργού Υγείας κ. Β. Κικίλια, υγειονομικού αλλά και βουλευτή της Αθήνας η οποία βιώνει τις τραγικές σημερινές επιδόσεις, θυμίζει ότι όλες οι παραπάνω διαπιστώσεις είναι ευρύτερα γνωστές. Το συμφέρον του πολίτη στις διαδικασίες του ΕΚΑΒ θα πρέπει να τυγχάνει προάσπισης στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο!
(*) Ο Π.Α. Τζανετής είναι γενικός χειρουργός και διετέλεσε Πρόεδρος του ΕΚΑΒ