Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Εξ αρχής ο Στέφανος Κασσελάκης προσπάθησε να βρει χώρο στην πολιτική σαν “φαινόμενο” και προκειμένου να πάρει την ηγεσία στον ΣΥΡΙΖΑ, η μόνη πολιτική πρόταση που κόμιζε ήταν ο… εαυτός του.
Ακόμη και ο Αλέξης Τσίπρας -που ευθύνεται για την ανάδειξή του- απελπίστηκε και του ζήτησε να στήσει εκ νέου κάλπες και να διεκδικήσει “την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο, στην ως τώρα θητεία και στο πολιτικό του σχέδιο, όχι θέτοντας ερωτήματα, αλλά δίνοντας τις δικές του απαντήσεις”.
Σιγά μην του έκανε το χατίρι. Έκλεισε τη φιέστα που ονόμασε “συνέδριο” θριαμβευτικά, οργάνωσε την κακόγουστη παράσταση της “στράτευσής” του – με τις πλάτες του Δένδια και κατά το τρόπο προσβάλλει όσους υπηρέτησαν- και ξανά προς τη δόξα τραβά.
Εμφανιζόμενος σε … ελαφρολαϊκό μεσημεριανάδικο- σχολίασε τη συζήτηση στη Βουλή, δίνοντας συγχαρητήρια στη… Ζωή Κωνσταντοπούλου- και όχι στον επικεφαλής του δικού του κόμματος. Εμφανές σύμπλεγμα απέναντι στον Σωκράτη Φάμελλο την κοινοβουλευτική επάρκεια του οποίου δεν μπορεί να φτάσει.
Μετά έπιασε τον Τσίπρα τον οποίο μεταχειρίζεται σαν προσωπικό του παίγνιο, παρότι υποτίθεται ότι στο συνέδριο- τρόπος του λέγειν- προσπάθησε να τον ανατρέψει. Τωρα ο Κασσελάκης εξομολογήθηκε στην κυρία Ναταλία Γερανού ότι οι σχέσεις τους είναι “καλύτερα από ποτέ” μίλησαν και με βίντεο όσο ήταν φαντάρος –αυτό και είναι τρόπος του λέγειν- και όλα μέλι-γάλα μεταξύ τους.
Σαν τον καλύτερο οπαδό του εμφανίζει τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο προτίθεται να…βοηθήσει στο διεθνή χώρο, όπως είπε στην τελευταία συνέντευξή του. Στην οποία η δημοσιογράφος που του υποβάλλει υποτίθεται ερωτήσεις, σχολίαζε την εμφάνιση του υποδηλώνοντας ότι είναι…κούκλος, αποσπώντας τις ευχαριστίες του σε στυλάκι: “Με κάνετε και ντρέπομαι”.
Είναι πολιτικός και όχι σόουμαν
Γενικά η ελληνική τηλεόραση αντιμετωπίζει με περίεργη εύνοια τον Κασσελάκη. Όχι μόνο οι λάιτ εκπομπές που τον έχουν εντάξει στη “σόου- μπιζ”, αλλά και κατ’ εξοχήν πολιτικές εκπομπές. Το “σκληρό ντουέτο” του Μega, ο πολύπειρος πρωινάρχης του Αντένα και η ντίβα του Σκάι πήγαν με τα νερά του.
Χωρίς κρίσιμες ερωτήσεις και αυτό που ξεκινούσε ως συνέντευξη κατέληγε σε μια “άνετη” κουβεντούλα. Στην οποία είχε την ευχέρεια να λέει ό,τι του κατέβαινε εκείνη τη στιγμή, όταν τελείωναν όσα είχε προβάρει. Χωρίς κανείς να του θυμίζει ότι είναι πολιτικός και όχι σόουμαν και οφείλει να δίνει σαφές απαντήσεις με σεβασμό στο κοινό…
Ανάμεσα στα ωραία που ξεφουρνίζει πλέον περιλαμβάνεται και ότι “είναι έτοιμος να γίνει πρωθυπουργός”. Να κυβερνήσει δηλαδή, πριν καν καταθέσει το πόθεν έσχες του. Για το οποίο η τελευταία παραχώρηση που μπορεί να κάνει είναι ίσως να δώσει στη δημοσιότητα πριν τις ευρωεκλογές, κάτι που ο ίδιος θα εμφανίσει ως πόθεν έσχες -γιατί και στη ΝΔ βασανίζουν τους μαύρους.
Δηλαδή, ο Μητσοτάκης έχει 40 ακίνητα και το κόμμα του 500 εκατομμύρια χρέη. Αλλά αντ’ αλλά, της Παρασκευής το γάλα…
Μετά το γνωστό ρεπορτάζ του Βήματος για τη “μονταζιέρα” έδωσε τον Μητσοτάκη, διορία 24 ωρών να παραιτηθεί, και να γίνουν εκλογές μαζί με τις ευρωεκλογές και με διεθνείς παρατηρητές. Γιατί…φοβάται ότι δεν θα είναι αδιάβλητες. Έτσι εμφανίζει την χονδροειδή προετοιμασία του να δικαιολογήσει την ήττα, ακόμη και αλλάζοντας τον πήχη: από πρώτο κόμμα, τώρα του αρκεί να πάρει 17%.
Από τα συμφραζόμενα προκύπτει ότι αν τον πάρουμε τοις μετρητοίς θα ξημερώσουμε με θερινή πρωία, με υπουργούς τον Παππά, την Τζάκρη, τον Πολάκη, τον οικογενειακό ναύαρχο και άλλα άνθη που κυκλοφορούν γύρω του και φυσικά με ειδικό ρόλο στον σύζυγο του, που όπως έχει ήδη ανακοινωθεί θα “βοηθήσει το ΕΣΥ”.
Αυτή η σπαρταριστή δραστηριότητα συμπληρώθηκε με κάτι γενέθλια, εμφάνιση σε ένα ουζάδικο, δηλώσεις για τον γάμο του και εμφάνιση του ακριβοθώρητου αδελφού του. Με το οποίο, όπως λέγεται, για ένα διάστημα υπήρξαν συνέταιροι, σε μια επιχείρηση του πατέρα τους στην Αμερική- μετά την αποχώρησή του από την Ελλάδα με κάτι καταδίκες σε βάρος του.
Θα τους κρεμάσουν κουδούνια
Όλα αυτά δεν είναι σκηνοθετημένη παρωδία της πολιτικής, ούτε κάποιοι κάνουν πλάκα σε σατυρική εκπομπή κάνετε λάθος. Είναι πραγματικές δραστηριότητες κάποιου για την ύπαρξη του οποίου τέτοια εποχή πέρυσι δεν είχε ιδέα κανείς και τώρα τα μόνα στοιχεία είναι όσα λέει ο ίδιος για το παρελθόν του και τις… ικανότητες του. Ούτε ντοκουμέντα, ούτε μάρτυρες, ούτε καν σταθερότητα στις αυτοπαρουσιάσεις του. Στην Ιταλία ο Πέπε Γκρίλο, δεν την ευτέλιζε έτσι την πολιτική.
Ωστόσο οι Συριζαίοι- της κορυφής, γιατί της βάσης δεν πάτησαν το πόδι τους στις εκλογές για νομαρχιακά όργανα- τον καμαρώνουν, ενώ αυτός τους περνάει ψιλό γαζί. Μέχρι να έλθει η στιγμή να ασχοληθούν μαζί του, άλλες επιστήμες… Εν τω μεταξύ όμως υπάρχουν κάποια ερωτήματα:
Το πρώτο αφορά τον Αλέξη Τσίπρα. Διατηρεί ή όχι επαφές με τον Κασσελάκη- όπως διαφημίζει ο ίδιος; Αν όχι, γιατί δεν τον διαψεύδει; Αν έχει, τον όρισε πορτ παρόλ να τις κοινοποιεί, δίνοντας έμφαση στο πόσο καλά έχουν ταιριάξει; Είναι δυνατόν πρώην Πρωθυπουργός να αφήνει το όνομά του -αφού άφησε το κόμμα του- έρμαιο στις διαθέσεις ενός ουρανοκατέβατου;
Το δεύτερο είναι η κατάσταση της νοημοσύνης των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύει κάποιος από αυτούς ότι πράγματι ο Κασσελάκης είναι έτοιμος να νικήσει τον Μητσοτάκη στη Ευρωεκλογές και να πάρει τι θέση του στις εθνικές εκλογές και να κυβερνήσουν όλοι μαζί χαρούμενοι και δοξασμένοι; Δεν αντιλαμβάνονται ότι θα τους κρεμάσουν κουδούνια;
Τρίτο, τα ΜΜΕ που προβάλλουν τον Κασσελάκη πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη θέση τους. Αν τον αντιμετωπίζουν σαν αλαφροΐσκιωτο που τους δίνει αναγνώστες ή θεατές, βλάπτουν τη πολιτική- έστω και αν πετυχαίνουν το στόχο τους. Αν τον παίρνουν στα σοβαρά, βλάπτουν το κοινό τους.
Ο Κασσελάκης έχει κατακτήσει το ακαταλόγιστο στα ΜΜΕ. Μπορεί να λέει ό,τι θέλει χωρίς κανείς να τα βάζει σε μια σειρά για να δει αν βγάζουν νόημα. Χωρίς να παρακολουθεί τις αντινομίες, τις ασάφειες, τα κενά, τις φευγάτες πλευρές της δημόσιας παρουσίας του, τις ακροβασίες.
Το προφίλ του έχει στοιχεία από τον θρυλικό, άκακο, Δελαπατρίδη, τον Καματερό, με το θαυματουργό νερό, και τον Σώρρα με τα δισεκατομμύρια που θα ξεχρέωνε την Ελλάδα.
Με αυτό το προφίλ – μένοντας στο απυρόβλητο των σοβαρών ΜΜΕ, που δείχνουν να παραιτούνται από το ρόλο τους απέναντί του- μόνος κερδισμένος είναι ο Μητσοτάκης, που τον αβαντάρει με τον τρόπο του. Αλλά αυτή που χάνει είναι η πολιτική και φυσικά η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, που ήταν να το δει κι αυτό στα πενήντα χρόνια της.
Όσο για τη Δημοκρατική Παράταξη΄ ,- με τον Κασσελάκη από τη μια και με τον Ανδρουλάκη από την άλλη , αν τιμωρείται – είτε φταίει “το ξερό μας το κεφάλι”, είτε “ο Θεός που μας μισεί”- ο Γιώργος Σεφέρης θα έλεγε:
“Κύριε, όχι μ’ αυτούς. Ας γίνει αλλιώς το θέλημά Σου” .
