Μια βόμβα που θυμίζει 1993…

Του Λάμπρου Παπαδή

‘Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η τελευταία συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην ”Καθημερινή” προκαλεί ρίγος δυσάρεστων αναμνήσεων στην κυβερνώσα παράταξη…Πάντα η Δεξιά διασπάται όταν γεννάται ένα ζήτημα εθνικής φύσεως και ο λόγος είναι πάντα για το ποιος θα φανεί πιο πατριώτης και πιο παραδοσιακός δεξιός ως προς τα λαϊκά στρώματα της Ν.Δ. και αυτό διότι για κάποιους το 1993 δεν είναι μακριά.

Αν διαβάσει κανείς προσεκτικά την συνέντευξη του Α. Σαμαρά θα διαπιστώσει ότι χρησιμοποιεί το ίδιο λεξιλόγιο και την ίδια ακριβώς ρητορική εκφραστικότητα, με το πρότερο διάστημα διαφοροποίησης του πριν την έξοδο του 93′ και την πτώση της κυβέρνησης κ. Μητσοτάκη με κεντρικό ζητούμενο την παρ’ ολίγον τότε συμφωνία για την τότε ονομασία της Β.Μακεδονίας.

Η φράση ”Πειρατής” και ”Καπηλευτής”  που χρησιμοποίησε ο Α.Σαμαράς στην τωρινή του συνέντευξη αναφορικά με τις διερευνητικές επαφές που ξεκίνησαν με την Τουρκία είναι οι ίδιες ακριβώς που χρησιμοποίησε ως Υπουργός εξωτερικών και μετέπειτα Αρχηγός της ”Πολιτικής Άνοιξης” στα χρόνια σφοδρής αντιπαράθεσης με την Νέα Δημοκρατία… Τότε που από τους μεν οπαδούς μνημονεύοταν ως Προδότης και από τον ίδιο ακουγόταν η φράση πως δεν θα γυρίσει στην Ν.Δ. ουτε σαν Αρχηγος.

Η συνέντευξη με το περιεχόμενο της αυτό μαζί με την χρονικότητα στην οποία έρχεται σε συνδυασμό με το φλέγον ζήτημα των Ελληνοτουρκικών και των όσων θα προκύψουν από τις διερευνητικές, αν τελικά φτάσουμε στο κρίσιμο τρίλημμα πολεμος-Χάγη-συνεκμετάλλευση θα αποτελέσει το αφήγημα ενός πυρήνα βουλευτών που θα συσπειρωθούν γύρω απο την τάση ή το πρόσωπο Σαμαρά και ενδέχεται να προκαλέσουν αν όχι εκείνη την στιγμή αλλά αργότερα κυβερνητική κρίση, ίσως και κομματικη διάσπαση της πιο σκληρής πατριωτικής και δεξιάς πτέρυγας με το φιλελεύθερο κεντροαριστερό της κομμάτι.

Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται είτε από Δεξιά είτε από Αριστερά ότι όλα αυτά τελείωσαν και ότι το 1993 δεν έχει σχέση με το 2021 αλλά θα τους θυμίσω ότι η ιστορία είναι μια αέναη φάρσα κατά τον Λένιν και αυτό διότι παρατηρούσα όλη την προηγούμενη εβδομάδα την απόγνωση και την δημοσιογραφική ανάγκη από πολλά φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ να διαβάσουν αλλιώς την συνέντευξη Σαμαρά και να κάνουν τα πικρά γλυκά αλλά μάταια.

Η λέξη πειρατής και ότι δεν διαπραγματεύεσαι με τον πειρατή αλλά τον αποτρέπεις με μάχιμα μέσα είναι κάτι που έχει μόνο μια  ανάγνωση, όπως και μία ανάγνωση έχει και η διπλωματική πολιτική της κυβέρνησης και του ιδίου του Κ.Μητσοτάκη σε αυτό το ζήτημα που είναι εντελώς σε άλλη όχθη από του Α. Σαμαρά ασχέτως και αν προσπάθησε η Ντόρα Μπακογιάννη να παίξει τον ρόλο του κακού χωροφύλακα της Παράταξης, το ξέρει και η ίδια και ο κ. Μητσοτάκης πως ο Σαμαράς έχει ρίξει βαθιά μπετά μέσα στο κόμμα και όποια στιγμή αποφασίσει τα ενεργοποιεί…

Βέβαια η συνέντευξη αυτή του πάλαι ποτέ πατριώτη ,που έγινε ο πιο πιστός τοποτηρητής του Βερολίνου στα χρόνια της πρωθυπουργίας του αποτελεί μια πρώτη αρχή σε αυτήν την φάση μια και μόνο προειδοποιητική ρουκέτα για τα όσα θα προκύψουν τους επόμενους μήνες γιατί αν τελικά όπως πιστεύω και ακούγεται το 2021 είναι έτος εκλογών, τότε ένα από τα ζητούμενα που θα τεθούν μαζί με την οικονομία θα είναι και μια οριστική συμφωνία για τα ελληνοτουρκικά με την επιταγή καθοδήγησης Ευρώπης και Αμερικής για να αποτελέσει το εκλογικό αφήγημα τύπου:

”Από εκεί που έχουμε προβλήματα και αγωνίες και δεν ξέρουμε πού θα πάει η οικονομία ας λύσουμε οριστικά και αυτό το πρόβλημα με τους απέναντι και ας πάμε σε συνεκμετάλλευση…”. Τότε είναι που θα ενεργοποιηθεί ο πυρήνας Σαμαρά και όπως έγινε τότε (1993) στην αρχή θα επαναφέρει τα λεγόμενα του μετ’ επιτάσεως και αργότερα στο πολύ κοντινό διάστημα θα αρχίσει να μιλά για τους καιρούς ευθύνης και της ανάγκης λήψης αποφάσεων, από το αίσθημα της βάσης και ίσως ποιος ξέρει το πολιτικό dna,το όνομα και η χρονικη πολιτική μοίρα,θα οδηγήσουν την οικογένεια Μητσοτάκη να πέσει πάλι όπως και τότε από έναν Σαμαρά και μάλιστα τον ίδιο ακριβώς…

Όχι γιατί ο ίδιος θα νιώσει μέσα του την Πατριωτική νότα, πως θα ήταν άλλωστε δυνατόν να το νιώσει αυτός ο άνθρωπος, που σαν πρωθυπουργός αναγνώρισε και συνθηκολόγησε στην ανεξέλεγκτη γερμανική πειρατεία στα ελληνικά πράγματα και στις πλάτες της ελληνικής κοινωνίας, αλλά γιατί θα θέλει να πάρει ακόμα μια ρεβάνς απο την κεντροδεξιά και την παραπέρα δεξιά ταυτόχρονα….