Του Γιώργου Μαρκάκη
Η γειτόνισα μου, η κυρία Maria που είναι και κουτσή, πληροφορούσε με σαφήνεια την Αργυρώ από τον πάνω μαχαλά του 5ου ορόφου, ότι η παλαμίδα της 4.2 είναι προτιμότερη από τις εκβολές του Δούναβη στη περιοχή 4.1.
-Τι λες μωρέ αλαφροΐσκιωτη; Ο Vladimir γέλαγε με το ανακοινωθέν σου προχθές. Η Μαύρη Θάλασσα αν υποφέρει είναι από τα πυρηνικά εργοστάσια της 4.2 και όχι απο τα διυλιστήρια εμάς των Ρουμάνων. Αθερίνα από την 3.1 γαύρο φρεσκοαποψυγμένο από 2.2 και τσιπούρα από 3.3 Άνοιξε τα αυτιά και τα μάτια σου!
Σίγουρα αν αγοράσεις σήμερα γαύρο που μυρίζει πετρέλαιο θα τον πετάξεις στα σκουπίδια ή όπως εύστοχα και κωμικά γράφτηκε στο διαδίκτυο θα τον αποξηράνεις στον ήλιο και θα τον χρησιμοποιείς σαν προσάναμα τον χειμώνα για το τζάκι. Όσο υψηλότερο το αξίωμα του δημόσιου λειτουργού μας, που εκφέρει γνώμη, τόσο μεγαλύτερη η ευθύνη που νοιώθει ότι έχει και τόσο αντίστοιχα μεγαλύτερες οι μπούρδες και οι κοτσάνες που εκστομίζονται.
Τα ΜΜΕ δεν έχουν πλήρη γνώση για τα αίτια βύθισης του τάνκερ ούτε σε ποιο κόλπο εμπλέκεται το σκάφος και η ναυτιλιακή που εξασφάλισε πλευστότητα στην τρύπια σκάφη που μοιάζει να μετα-σχεδιάσθηκε φοροαπαλλακτικά σαν ‘υποβρύχιο’. Γενικά σε αυτό το μάθημα ζωής που υποφέραμε πάντα και μας καθιστούσε αιώνια μετεξεταστέους του πολυκλαδικού της ελληνικής ημιμάθειας, ήταν η Καθαρή Γνώση Αντικειμένου. Γνωρίζουμε οι πάντες, για τα πάντα, στο περίπου ή στο καθόλου.
Στο περίπου και τα ελληνικά σουπερμάρκετ σχετικά με τα αλιεύματα προς πώληση, που δεν αναγράφουν επακριβώς κι αυτά σε ποιο κόλπο αλιεύθηκαν. Και εκεί κυριαρχεί μια γενική Κοινοτική πληροφόρηση που γεωγραφικά προσδιορίζεται και αποδίδεται σε τεράστιες περιοχές που φέρουν ένα νούμερο, ένα ειδικό κωδικό, κοινώς τον Αριθμό Περιοχής Αλίευσης -δηλαδή τον ΑΠΑ.
Η οικολογική βόμβα που έσκασε στην καρδιά του Σαρωνικού κόλπου είναι άγνωστο ποιες μακροχρόνιες επιπτώσεις θα έχει στην ζωή μας άσχετα αν το όλο το θέμα αναλύεται από πολιτικούς που μπορεί να πείσουν ακόμα και εμάς τους ‘ημι – γνώστες’ ότι ήταν πιο υγιεινό και ευεργετικό για τις ευρύτερες περιοχές όταν βυθίστηκαν τα σούπερ τάνκερ Amοco Cadiz στην Βρετάνη και το Exxon Valdez στην Αλάσκα που μαύρισαν ανεπανόρθωτα πάνω από 5000 συνολικής ακτογραμμής. Και καλά, τα παράλια λίγο μπορείς από την παραλία με γαλότσες και τα καθαρίζεις. Με τον Ωκεανό παρακάτω, τι κάνεις;
Τα ψάρια και τα όστρακα, όσα κατορθώσουν δηλαδή να επιζήσουν, δεν θα διαμαρτυρηθούν ποτέ. Ούτε και μεις βέβαια οι αδαείς που πεθαίνουμε πλέον άνευροι απληροφόρητοι και ανυποψίαστοι.
-Μια μαυραθερίνα στο 4 παρακαλώ και μια μπουγιαμπέσα από πετρελόψαρα στο 9!
