Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Κοντολογίς ο Ανδρουλάκης ωθεί σε «βίαιη» κάθαρση τον ΣΥΡΙΖΑ που είχε κυβερνήσει την περίοδο 2015-19 και σήμερα τρέφεται με την ιδέα της ρεβάνς. Αν στην Κουμουνδούρου δεν το καταλάβουν, αποδεσμεύεται και ο ίδιος για τις μετεκλογικές επιλογές του.
Στην πολιτική κερδίζει όποιος «πιάνει τους αέρηδες»- που λέει κι ο Αλέκος Παπαδόπουλος.
Το 2015 ο Τσίπρας τους έπιασε. Δεν αξιοποίησε απλώς τη λαϊκή αντίδραση στο Μνημόνιο Παπανδρέου. Αυτό θα το έκανε το κόμμα του και χωρίς αυτόν.
Στο 36% και την Πρωθυπουργία τον έστειλε ότι απέρριψε την πρόταση της «γάτας Ιμαλάιων».
Δηλαδή την υποστήριξη του κατεστημένου και του κυρίαρχου μιντιακού συστήματος.
Έτσι, παρέμεινε αυτό που ήθελε η κοινωνία μετά την χρεοκοπία του κύκλου της Μεταπολίτευσης -με την εναλλαγή ΠΑΣΟΚ – ΝΔ στην κυβέρνηση.
Παρέμεινε αντισυστημική δύναμη. Αν ήταν ο νέος εκλεκτός του συστήματος θα κολλούσε στη λάσπη του.
Το επαναλαμβάνει σήμερα ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Για να κυβερνήσει πρέπει να αρνηθεί την πρόσκληση του συστήματος για συμμετοχή σε κυβέρνηση.
Πρακτικά να κλείσει τις πόρτες στη ΝΔ.
Αν όσοι τον ανέδειξαν στην ηγεσία του ΚΙΝΑΛ ήθελαν σύμπραξη με τον Μητσοτάκη, θα ψήφιζαν τον Λοβέρδο.
Αν πίστευαν ότι το κόμμα τους θα ξαναβρεί 40άρια στην κάλπη, περισσότερο θα ποντάριζαν στη δυναστεία Παπανδρέου.
Τον ψήφισαν για να γίνει μέρος της λύσης-κόντρα στο σύστημα Μητσοτάκη, που ανακυκλώνει η παραδοσιακή διαφθορά και καταστροφική δράση πολιτικού συστήματος.
Αυτό τον καθιστά εν δυνάμει μετεκλογικό συνομιλητή του Τσίπρα.
Το υπογράφει βάζοντας στόχο «κυβέρνηση με σοσιαλδημοκρατική πολιτική».
Με ποιον άλλον μπορεί να υπάρξει τέτοια πολιτική;
Αλλά ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ κρατάει και μια πισινή: στην κλίμακα σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ,ανεβάζει ψηλά την παράμετρο «αξιόπιστα πρόσωπα».
Έτσι , περιγράφει με σαφήνεια διακυβέρνησης της χώρας από την Δημοκρατική παράταξη.
Αλλά ταυτόχρονα μεταφέρει στον Τσίπρα την ευθύνη αν δεν συγκροτηθεί.
Συμβάλει να πάει άλογο στη βρύση και αφήνει στον πρώην Πρωθυπουργό -που ενδεχομένως θα έχει και τον πρώτο λόγο -να το βάλει να πιει νερό.
Ο χειρισμός είναι περισσότερο ουσιαστικός από όσο δείχνει.
Προτού τα πρόσωπα κρίνουν τη συγκρότηση προοδευτικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ μετά τις εκλογές, θα κρίνουν τις επιδόσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ στις εκλογές.
Ο Ανδρουλάκης το ‘πιασε και ξεφορτώνεται τα βάρη που κληρονόμησε.
Ακόμη και αν πρόκειται για ονόματα όπως ο Βενιζέλος ή τα αχρησιμοποίητα μπάζα του Σημιτισμού, όπως η Διαμαντοπούλου και ο Φλωρίδης.
Έτσι ο πήχης μπαίνει ψηλά. Κυρίως για τον Τσίπρα.
Η εκλογική επίδοση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ , με τον οποία θα καθίσει στο τραπέζι με τον Ανδρουλάκη μετά τις κλάπες, θα κριθεί από αυτούς που θα τον εκπροσωπήσουν στο δρόμο προς τις κάλπες.
Κοντολογίς ο Ανδρουλάκης ωθεί σε «βίαιη» κάθαρση τον ΣΥΡΙΖΑ που είχε κυβερνήσει την περίοδο 2015-19 και σήμερα τρέφεται με την ιδέα της ρεβάνς.
Αν στην Κουμουνδούρου δεν το καταλάβουν, αποδεσμεύεται και ο ίδιος για τις μετεκλογικές επιλογές του.
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
