Νίκος Ανδρουλάκης: Κουταλιανός

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Έχοντας, κατά τους δημοσκόπους, το στίγμα του αποτυχημένου, συμπεριφέρεται σαν Κουταλιανός, με ημερομηνία λήξης.

Ανάμεσα στις κινδυνολογίες, τα ψέματα, την ευτέλεια της προεκλογικής ρητορικής του, ο Μητσοτάκης κάνει και κάτι ανήθικο:

-Χρεώνει στον Αλέξη Τσίπρα ό,τι λέει ο… αρχηγός ενός άλλου κόμματος – προερχόμενου μάλιστα από διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ!

Προσπαθεί να πλήξει τον αντίπαλό του, με τα περί «δραχμής του Βαρουφάκη» – κι αυτά διαστρεβλωμένα.

Αναμενόμενο από απελπισμένο – στα μάτια του οποίου είναι φανερός ο τρόμος για όσα, ξέρει πως, τον περιμένουν όταν η, όποια, επόμενη κυβέρνηση αποκαλύψει τα όργια που έκανε.

Αλλά ο Νίκος Ανδρουλάκης γιατί εντάσσεται στο πλαίσιο της αντι-Τσίπρα τακτικής του Μητσοτάκη, ως συμπλήρωμά του;

Ακόμη και στην παπαριά της επίθεσης δια του Βαρουφάκη: «Δεν υπάρχει σενάριο συγκυβέρνησης με τους πρωταγωνιστές της δραχμής» δήλωσε – σαν να πήρε σκονάκι από το μέγαρο Μαξίμου.

Ήδη εξελίσσεται σε πρόβλημα πολλών διαστάσεων.

Πρώτα για την πολιτική ζωή. Δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει γιατί τον παρακολουθούσε ο Μητσοτάκης, ούτε έσυρε τους υπεύθυνους στο δικαστήριο, για να το πουν.

Ανέχεται το στίγμα ότι, επί τρίμηνο, τον παρακολουθούσε -«νομίμως- η ελληνική αντικατασκοπεία!

Δεύτερο, για τη Δημοκρατική παράταξη. Κόντρα στην Ιστορία, στην παράδοση του ΠΑΣΟΚ και στις παρακαταθήκες του Ανδρέα Παπανδρέου -του οποίου διανοείται να εμφανίζεται ως… επίγονος- αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να ενταχθεί σε κυβέρνηση της Δεξιάς.

Τρίτο για το ΠΑΣΟΚ. Η εμφανής έλλειψη ηγετικότητας, τα συμφραζόμενα της παρουσίας του στο δημόσιο βίο, η άσκηση της προεδρίας ως τεχνική φραξιονισμού, έχουν τριχοτομήσει το κόμμα: η ομάδα Παπανδρέου και η παρέα Λοβέρδου, κάνουν δικούς τους μετεκλογικούς λογαριασμούς.

Ο Πρωθυπουργός των υποκλοπών καταφεύγει στην αυθαίρετη και γελοία προβολή ότι ο Βαρουφάκης θα είναι… υπουργός Οικονομικών στην προοδευτική κυβέρνηση που επιδιώκει ο Τσίπρας.

Προεξοφλεί μάλιστα ότι θα… ξαναφέρει τη δραχμή και θα κλείσει τις τράπεζες! Παλαβομάρες απελπισίας.

Τι υποχρεώνει τον Ανδρουλάκη να τα παπαγαλίζει; Προφανώς τα διάφορα δράματα που ζει.

Μεταξύ των άλλων, οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες του έδειξαν ότι στην Ελλάδα έχουν ως κεντρικό συνομιλητή τον Τσίπρα.

Αντί να συνταχθεί, με καθαρή πολιτική, στο πλαίσιο απομάκρυνσης του Μητσοτάκη, τον στηρίζει επιτιθέμενος στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ – ως μη όφειλε.

Άφησε τα περσινά ξινά σταφύλια με τον Καμένο και έπιασε την υποψηφιότητα Αντώναρου.

Επειδή ως -επιτυχημένος δημοσιογράφος- υπήρξε πορτ παρόλ ενός Πρωθυπουργού της ΝΔ, με ήθος, αξιοπρέπεια, εθνική συνείδηση και σθένος απέναντι τους εγχώριους και υπερατλαντικούς «νταβατζήδες».

Ο Ανδρουλάκης ψήφισε τους κρίσιμους νόμους της ΝΔ και τώρα τη συνδράμει: ασχημονεί εξισώνοντας τον Τσίπρα με τον Μητσοτάκη, σπιλώνει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «κλείνει το μάτι στη Χρυσή Αυγή» και λέει ανοησίες για τις τηλεοπτικές άδειες.

Έχοντας, κατά τους δημοσκόπους, το στίγμα του αποτυχημένου, συμπεριφέρεται σαν Κουταλιανός, με ημερομηνία λήξης.

ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR