Νίκος Κοντογιώργος: Μια ζωή αγώνες για την Άρτα…

Έφυγε απ’ την ζωή ο καλός μας φίλος και εξαίρετος δημοσιογράφος, του οποίου την τεράστια προσφορά, δεν μπήκε κανένας στον κόπο ν’ αναγνωρίσει…

Κι εκεί που τον αναζητούσαμε απ’ το πρωί, για να του ευχηθούμε τα χρόνια πολλά, λίγο μετά τις 4 το μεσημέρι το τηλεφώνημα, απ’ τον αξιωματικό της αστυνομίας, έφερνε το κακό μαντάτο…. Η Αστυνομία είχε ειδοποιηθεί απ’ τους περίοικους, για να δει τι συμβαίνει και παραβιάζοντας την πόρτα του σπιτιού του, διαπίστωσε πως κάποιες ημέρες πριν, στο ύπνο του, έφυγε απ’ τον μάταιο τούτο κόσμο…

Ο λόγος για τον καλό δημοσιογράφο και αγαπημένο φίλο Νίκο Κοντογιώργο, που μπορεί τ’ όνομά του ν’ αποτελέσει το συνώνυμο της Άρτας, μιας και όλη την ζωή του, την ανάλωσε ασχολούμενος με τον τόπο που γεννήθηκε και αγάπησε, χωρίς κανένας ν’ αναγνωρίσει την τεράστια προσφορά που είχε. Μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, αρθρογραφούσε υπέρ της Άρτας.

Κοντά σαράντα χρόνια κοινής πορείας, είναι απ’ τους ανθρώπους που κέρδισα την εμπιστοσύνη του, και σ’ αυτή την μεγάλη πορεία, δεν είχαμε την ελάχιστη αντιπαράθεση, δεν είχε δημιουργηθεί μεταξύ μας, κανένα πρόβλημα. Οι συζητήσεις μας, ήταν πάντα ουσιαστικές και όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν και χαλαρές, για να περνάμε και ευχάριστα.

Πολύ πριν την γνωριμία μας, ο Λάκης είχε συστηθεί στην μικρή και συντηρητική κοινωνία της Άρτας, ως ο άνθρωπος που είχε οράματα για τον τόπο και προκειμένου αυτά να γίνουν πράξη, δεν φοβήθηκε ούτε τον κόπο, ούτε τον χρόνο, αλλά ούτε και την προσωπική του ηρεμία.

Ήταν ένας απ’ τους τέσσερις (σ.σ. Λακόπουλος, Βαρσάκης και Βαδιβούλης, οι άλλοι τρεις) νέους της Άρτας, που το έτος 1978, έκαναν την μεγάλη πορεία απ’ την Άρτα στην Αθήνα, για να χαρακτηριστεί ο δρόμος Άρτας – Τρικάλων ενάριθμο έργο και να προχωρήσει η κατασκευή του. Ιδέα του Ν. Κοντογιώργου αυτή η πρωτοβουλία, καθώς εκείνη την εποχή ήταν ιδιαίτερα επηρεασμένος απ’ τον Γκάντι. Η Άρτα, δια της πρωτοβουλίας αυτής, είχε γίνει θέμα στις μεγαλύτερες εφημερίδες της Ευρώπης.

Μεγάλη του αγάπη ο αθλητισμός και σε ότι οικοδομήθηκε στην Άρτα, πέραν του ποδοσφαίρου, έχει την υπογραφή Ν. Κοντογιώργος. Δημιούργησε τις ομάδες μπάσκετ, βόλεϊ και χαντ μπωλ στην Άρτα, για να βρεθεί και στα κορυφαία αξιώματα της Ομοσπονδίας Μπάσκετ και της Ομοσπονδίας Βόλεϊ. Αγαπητός καθώς ήταν, είχε οικοδομήσει πολύ καλή φιλία με τον Γιώργο Βασιλακόπουλο, τον οποίο μέσω της εφημερίδας «Η ΠΡΩΙΝΗ», είχαμε καλέσει και στην Άρτα, για μια ευρύτερη συζήτηση περί τον αθλητισμό… Στην Αθήνα απολάμβανε τον σεβασμό όλων των παραγόντων των Ομοσπονδιών και βεβαίως σε πολλές αποστολές των εθνικών ομάδων, ήταν ο αρχηγός.

Μετά την μεταπολίτευση, ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική, για να τον συναντήσουμε στις εκλογές του 1977, θερμό υποστηρικτή της συμμαχίας της Αριστεράς, καθώς ήταν στενός φίλος με τον αείμνηστο καθηγητή Γεώργιο – Αλέξανδρο Μαγκάκη. Ο αείμνηστος καθηγητής μας είχε πει σε ανύποπτο χρόνο, πως ο Νίκος ήταν το αγαπημένο του παιδί… Στον χώρο της Αριστεράς, κινήθηκε όλα τα χρόνια και στις εκλογές του Ιουνίου του 1989, ήταν υποψήφιος βουλευτής με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥΣ.

Ανήσυχο πνεύμα ο Λάκης… Ευρισκόμενος στην Αθήνα, σκέφτηκε να κάνει ένα ταξίδι στην Κύπρο, περί τις αρχές του 1991. Αυτό ήταν… Δέθηκε τόσο πολύ με την Κύπρο, που αυτή του η επιλογή, έγινε και επιλογή της Άρτας. Έπεισε τους αρμόδιους παράγοντες της περιοχής, με πρώτον και καλύτερο τον υπογράφοντα, για ν’ αρχίσουμε μια σειρά εκδηλώσεων, που πραγματικά έφεραν κοντά την Άρτα με τον Κύπρο, άσχετα αν οι παράγοντες του σήμερα, δεν θεωρούν αυτή την κατάκτηση, σημαντική υπόθεση.

Περί το τέλος του 1997 με την δική του προτροπή και επιμονή, η ΠΡΩΙΝΗ φιλοξένησε στην Άρτα, τον εθνικό ηγέτη της Κύπρου Βάσο Λυσσαρίδη. Πραγματοποιήθηκε μια ανεπανάληπτη εκδήλωση, για την οποία η ικανοποίηση του Νίκου, ήταν απερίγραπτη.

Συνεχίσαμε… Επόμενος υψηλός επισκέπτης, ο τότε πρόεδρος της Βουλής της Κύπρου και πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας Γιαννάκης Ομήρου, που για την ομιλία του και πάλι παρατηρήθηκε το αδιαχώρητο στην αίθουσα του ΣΚΟΥΦΑ.

Ακολούθησε η αδερφοποίηση της Άρτας, με την ιδιαίτερη πατρίδα του Βάσου Λυσσαρίδη, τα Λεύκαρα, μετά την οποία ως αποστολή του Δήμου Αρταίων είχαμε ταξιδέψει στην Κύπρο, για να επιστρέψουμε με σημαντικές εμπειρίες και ως καλύτερο δώρο στις αποσκευές μας,  την φιλία των Κύπριων αδερφών. Ήταν αυτό που ικανοποίησε τον Λάκη και το έλεγε πάντα…

Ο δήμαρχος Λευκάρων Σοφοκλής Σοφοκλέους, απονέμει την τιμητική πλακέτα της ΓΝΩΜΗΣ, στον αγαπημένο μας φίλο Νίκο Κοντογιώργο…

Το 2017, πάλι με την επιμονή του Λάκη, η ΓΝΩΜΗ διοργάνωσε εκδηλώσεις στην Άρτα, στις οποίες προσκεκλημένοι ήταν ο Γιαννάκης Ομήρου και ο πρώην ευρωβουλευτής και δήμαρχος Λευκάρων Σοφοκλής Σοφοκλέους.

Ήταν για μένα η ώρα του χρέους, απέναντι στον καλό μου φίλο… Όσα προαναφέρονται στον επώδυνο αποχαιρετισμό, τα είχα επισημάνει σε μια σεμνή εκδήλωση που έγινε τον Μάιο του 2017, στο ξενοδοχείο ΙΛΙΑΝΑ. Κάναμε αυτό που οι φερόμενοι ως παράγοντες του τόπου, έπρεπε πολλά χρόνια πριν, να είχαν κάνει. Απονείμαμε τιμητική πλακέτα για την προσφορά του στην δημοσιογραφία και την Άρτα. Καλέσαμε τότε να του την απονείμει, τον δήμαρχο Λευκάρων Σοφοκλή Σοφοκλέους, όπως φαίνεται και στην φωτογραφία που δημοσιεύουμε…

Είπε να ηρεμήσει τα τέσσερα τελευταία χρόνια, αλλά ο στόχος του, ήταν ν’ αφοσιωθεί στον αγαπημένο του «ΑΕΤΟ», όπως συνήθιζε να λέει… Διατηρούσε το blog ΑΕΤΟΣ ΤΩΝ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ, όπου καθημερινά, έδινε μάχες. Και φυσικά κάθε Πέμπτη, περνούσε απ’ τα γραφεία της «Γ», για να δει την εφημερίδα και να κάνει τις παρατηρήσεις του, τις οποίες με μεγάλη χαρά δεχόμουν…

Χθες Πέμπτη, δεν πέρασε, αλλά δεν μας ανησύχησε το γεγονός, γιατί ήταν σίγουρο ότι θα βρισκόμασταν στην πλατεία κι εκεί στο παγκάκι, θα είχαμε το καθιερωμένο δεκάλεπτο, για ένα τσιγαράκι και φυσικά για την κριτική…

Α… ρε Λάκη… Τι βραδιά να ήταν εκείνη που πέρασες, πριν αφήσεις την τελευταία σου πνοή… Και μετά απ’ αυτό, βγαίνει τραγικό το γαμώτο… Πέθαινες γι’ αυτή την πόλη και οι μεγαλόσχημοι αυτή της πόλης, σου έλεγαν καλημέρα, μόνο όταν είχαν την ανάγκη σου…

Να έχεις καλό ταξίδι και νάσαι σίγουρος πως εδώ θα είμαστε και θα τιμούμε την μνήμη σου, όπως πρέπει να τιμάται κάθε φορά. Άσχετα αν οι πολλοί ανόητοι που μας εκπροσωπούν, δεν έχουν καταλάβει ακόμη, τι σημαίνει αγάπη για τον τόπο και παράλληλα τι σημαίνει προσφορά σ’ αυτόν τον τόπο.

Καλό ταξίδι αδερφέ…

ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΑΡΤΑΣ