Νίκος Παππάς: Ντ΄ Αρναντιάν και playmaker!.

Νίκος Παππάς: Ντ΄ Αρναντιάν και playmaker!.

Του Γ. Λακόπουλου.
  Είναι ο Νίκος Παππάς για τον Αλέξη Τσίπρα ότι ήταν ο Θοδωρής Ρουσόπουλος για τον Κ. Καραμανλή; Και ναι και όχι.
Στην περίπτωση Ρουσόπουλου-Καραμανλή δεν υπήρχε κοινό ιδεολογικό και πολιτικό παρελθόν. Ο Παππάς όμως συνδέεται με τον Τσίπρα από την εφηβεία τους: κάτι παραπάνω από δυο δεκαετίες πίσω ήταν και οι δυο στη Νεολαία Συνασπισμού. Επιπλέον σαν χαρακτήρες είναι σχεδόν ολόιδιοι – κάτι που δεν μπορεί να πει κανείς για το άλλο δίδυμο.
Με τις αναλογίες της Γαλλίας του 17ου αιώνα, δεν είναι ένας από τους τρεις Σωματοφύλακες του Τσίπρα- υπάρχουν άλλοι που εμφανίζονται ως Άθως, Πόρθος και Άραμις. Είναι ο Ντ Αρναντιάν.
Ο σημερινός υπουργός Επικρατείας χρειάστηκε να πάρει κρίσιμες προσωπικές αποφάσεις για να αφοσιωθεί στην πολιτική ολοκληρωτικά. Γιος του Στέλιου Παππά, -στελέχους του ΚΚΕ εσωτερικού με ενεργό ρόλο στον αντιδικτατορικό αγώνα – πήρε το δρόμο που έπαιρναν συνήθως τα παιδιά των Αριστερών μετά τη Μεταπολίτευση: σπουδές το εξωτερικό και αναζήτηση καλής δουλειάς.
Σπούδασε μακροοικονομία στη Σκωτία και ως τις αρχές Φεβρουαρίου του 2008 ζούσε ήδη πάνω από μια δεκαετία στη Γλασκώβη , όπου εργαζόταν ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Στραθκλάιντ. Αποφασισμένος να μείνει εκτός Ελλάδας, – μόλις έχει αποκτήσει την πρώτη του κόρη – δεν υπήρχε τίποτε στον ορίζοντα που να προαναγγέλλει ότι σε λίγα χρόνια θα ήταν ένα από πιο ισχυρά πρόσωπα της εξουσίας στη χώρα.
Η μοίρα του καθορίσθηκε από τη μοίρα του Τσίπρα, ίσως ακόμη πιο βαθειά από την επιλογή του Αλέκου Αλαβάνου να παραδώσει την ηγεσία του Συνασπισμού στον νεαρό που είχε λανσάρει ο ίδιος στην πολιτική ως υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων νωρίτερα. Ο Παππάς επαναπατρίστηκε για να οργανώσει την υποψηφιότητα Τσίπρα απέναντι στον Φώτη Κουβέλη και από εκεί άρχισαν όλα.
Οι μετοχές του άρχισαν να ανεβαίνουν – στο προσκήνιο και στο παρασκήνιο- κι έγινε ο playmaker της Κουμουνδούρου.. Δεν έχει υπάρξει δραστηριότητα του Τσίπρα που δεν συμπεριλαμβάνει τον Παππά. Όταν ο ισχυρός ακόμη Βαγγέλης Βενιζέλος τον κατήγγειλε ονομαστικά ότι μεθόδευσε την κοινοποίηση της λίστας Λαγκάρντ, ανέβηκε στο ρετιρέ της δημόσιας σκηνής.
Μεταξύ Τσίπρα και Παππά είναι πια δύσκολο να διαχωριστεί ποιος είναι μέντορας του άλλου. Το ιστορικό ανάλογο στην πρόσφατη πολιτική ιστορία βρίσκεται ίσως στη σχέση του Κώστα Λαλιώτη με τον Πέτρο Ευθυμίου.

Για να δεδομένα του ΣΥΡΙΖΑ αυτό παίζει έναν ιδιαίτερο ρόλο στην τρέχουσα περίοδο καθώς ο Παππάς θεωρείται παράγων με ευρωπαϊκό προσανατολισμό- έχοντας ζήσει στην Ευρώπη. Ήταν άλλωστε συντονιστής του Τμήματος Ευρωπαϊκής Πολιτικής του κόμματος.
Ως alter ego του Πρωθυπουργού ο υπουργός Επικρατείας δεν είναι μόνο φορέας καταλυτικής εξουσίας . Είναι και ο απόλυτος εκπρόσωπός του στην αναμέτρηση με τα ισχυρά εγχώρια συστήματα που υπόσχεται η κυβέρνηση στο κοινό της- εδώ οι αναλογίες με τον Ρουσόπουλο αρχίζουν να ενισχύονται .

Τα <διαπλεκόμενα συμφέροντα >, κατά τον αθάνατο ορισμό του Κ. Μητσοτάκη, στο τρίγωνο πολιτική- μίντια- χρήμα , <υπάγονται> στον Παππά και όχι μόνο λόγω χαρτοφυλακίου. Προτού αναμετρηθούν με τον Τσίπρα πρέπει να αναμετρηθούν με τον υπουργό-σκιά του, κατά την πρακτική που ακολουθείται σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Αυτός θα χτυπήσει πρώτος, αυτόν θα χτυπήσουν πρώτον – άρα λειτουργεί και ως ασπίδα για τον φίλο του.
Η ανασύσταση της ΕΡΤ, οι τηλεοπτικές συχνότητες, τα οικονομικά των <μιντιαρχών> – αλλά και οι ευρύτερες δραστηριότητες τους όπως φάνηκε στη περίπτωση Μπόμπολα- είναι τα μαρμαρένια αλώνια στα οποία ο Παππάς θα κονταροχτυπηθεί με δυνάμεις ως τώρα υπέρτερες των κυβερνήσεων. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά: επικράτηση, ήττα, συμβιβασμός. Και τα χτυπήματα κάτω από τη μέση εκατέρωθεν αναμενόμενα..
Ο Καραμανλής επιχείρησε να παραμερίσει του <νταβατζήδες> με τον βασικό μέτοχο και έχασε.  Αλλά εν τω μεταξύ το κόστος ήταν βαρύ για τον Ρουσόπουλο που στοχοποιήθηκε. Ο Τσίπρας το πάει ακόμη παραπέρα και θέλει να ανατρέψει εκ θεμέλιων αυτό το σύστημα- χωρίς να διακρίνεται τι ακριβώς θέλει να βάλει στη θέση του- και ο Παππάς οργανώνει το εγχείρημα.
Είναι μια σύγκρουση που θα έχει τον ίδιο ως θύμα αν αποτύχει.

Οι πρώτες αψιμαχίες με τις τροχιοδεικτικές βολές εκατέρωθεν είναι χαρακτηριστικές γιά όσα -ανηλέητα-θα επακολουθήσουν. Σ’ αυτή την αναμέτρηση η κυβέρνηση Τσίπρα ή θα τα πάρει όλα, ή τα χάσει όλα. Ειδικά για τον Νίκο Παππά ισχύει αυτό που περιγράφει μια ατάκα που αποδίδεται στον Χίτλερ: <Αν νικήσεις, δεν χρειάζεται να δώσεις εξηγήσεις. Αν νικηθείς, καλύτερα να μην είσαι εκεί για να δώσεις εξηγήσεις>