Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ένας πολιτικός που μπορεί να υπερηφανεύεται για το παρελθόν του, παραμένει άνθρωπος από το μέλλον.
Στην πολιτική οι λέξεις χάνουν συχνά το νόημά τους.
Παράδειγμα ο αγγλικός όρος «asset». Ελληνιστί: περιουσιακό στοιχείο, προσόν, πλεονέκτημα, χρήσιμο εργαλείο, απόκτημα και τα συναφή.
Όταν μπήκε στο πολιτικό λεξιλόγιο για να χαρακτηρίσει τον Βαρουφάκη, ως υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ απαξιώθηκε- και πρώτα το κατάλαβαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ίδιος όρος ανακτά το νόημα του στην πολιτική, στο πρόσωπο του Νίκου Χριστοδουλάκη.
Όπως αν αξιολογηθεί το στελεχιακό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ – της ηγεσίας του συμπεριλαμβανομένης- είναι το πιο βαρύ όνομα του κόμματος.
Επειδή είναι βαρύ όνομα στη διαδρομή της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Ο Χριστοδουλάκης ανήκει στα φωτεινά πρόσωπα της γενιάς του Πολυτεχνείου.
Ο καθηγητής των Οικονομικών, που ταυτίσθηκε με τις κυβερνήσεις Σημίτη, προηγουμένως είχε ταυτιστεί με τους αγώνες της γενιάς του για «ψωμί- παιδεία-ελευθερία».
Σε κάθε φάση της παρουσίας του απέπνεε ήθος, σοβαρότητα, ακεραιότητα και αξιοπιστία.
Μπήκε στην πολιτική αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του και σταδιοδρόμησε ως ακαδημαϊκός.
Στο βιογραφικό του, εκτός από την αγωνιστική διαδρομή του και συμμετοχή του στην πολιτική, έχει αξιοθαύμαστη επαγγελματική και επιστημονική σταδιοδρομία:
-Μετσόβιο, Κέιμπριτζ , δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, ερευνητής και καθηγητής σε φημισμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα του εξωτερικού, αντιπρύτανης στην ΑΣΟΕΕ, πέντε βιβλία.
Από τους καλύτερους οικονομολόγους της γενιάς του, άνθρωπος με στέρεες αρχές και φιλοσοφημένες απόψεις, με προσωπική σεμνότητα που δεν έχουν συνήθως οι πολιτικοί, ανήκει στην καλύτερη σχολή του δημοσίου βίου.
Μετά την περιπέτεια του «εκσυγχρονισμού», δεν βρέθηκε αξίωμα γι αυτόν στο «ΠΑΣΟΚ του Γιώργου». Όπως έλεγε ο Τσόρτσιλ : «Είχε όλες τις αρετές που απεχθάνονταν και κανένα από τα ελαττώματα που θαύμαζαν», εκείνη την εποχή στη Χαρ. Τρικούπη.
Αλλά στην πολιτική μην πεις ποτέ ότι αποσύρθηκες. Το 2015 βρέθηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης ως υπηρεσιακός υπουργός στην κυβέρνηση Θάνου
Μόλις σε τρεις εβδομάδες έδειξε ότι ήταν ο καλύτερος που πέρασε από αυτό το υπουργείο.
Εκεί δημιουργήθηκαν όροι για κάτι που δεν έγινε ποτέ: τη συμμετοχή του στις κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ- ή έστω την μετά την ήττα επιχείρηση μετεξέλιξης .
Πράγματι κάποια στιγμή βρέθηκε κοντά με τον Αλέξη Τσίπρα. Δυο «καταληψίες» από διαφορετικές γενιές μπορούσαν να συνεννοηθούν.
Δεν είναι ώρα να αναζητηθούν οι λόγοι -και τα πρόσωπα- που δεν επέτρεψαν να προχωρήσει η Κουμουνδούρου σ αυτό που μια παλιά διαφήμιση παρότρυνε: «βάλτε έναν τίγρη στη μηχανή σας».
Αλλά η πολιτική κύκλους κάνει. Ευφυώς ο Νίκος Ανδρουλάκης του χτύπησε την πόρτα και ο Χριστοδουλάκης είναι ο επικεφαλής της ομάδας που διαμορφώνει -και ήδη παρουσίασε –τους προγραμματικούς άξονες του ΠΑΣΟΚ.
Ένας πολιτικός που μπορεί να υπερηφανεύεται για το παρελθόν του, παραμένει άνθρωπος από το μέλλον.
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR