Του Ιωάννη Δαμίγου
Τέτοιο κατάντημα δεν πρέπει να έχει προηγούμενο. Τέτοιος ξεπεσμός συνείδησης, τέτοιο έλλειμμα της πραγματικότητας, καταδεικνύει το ψυχιατρικό πλέον πρόβλημα που έχουμε σαν κοινωνία ή μεγάλο μέρος της. Η ταύτιση με ήρωες της μυθοπλασίας, είναι ικανή να βυθίσει σε πένθος μεγάλη μερίδα του λαού μας.
Η μανιακή ενασχόληση του κοινού με σειρές της σειράς, είναι τόσο επιτήδεια ισχυρή, που μονοπωλεί το ενδιαφέρον του, αδιαφορώντας για την ρεαλιστικά δύσκολη κατάσταση επιβίωσης. Όχι κάτι σαν, αλλά το ναρκωτικό του σε δόσεις επεισοδίων μάλιστα. Η υπερβολή ενισχύεται από την δήλωση της πρωταγωνίστριας, που πεθαίνει στην σειρά, πως πενθεί και η ίδια για τον χαμό της “Βουλίτσας”!
Και συνεχίζεται αυτή η υπερβολική έκθεση ψυχικής διαστρέβλωσης, καθώς εκπομπές του κιλού και περιοδικά της οκάς, αναλύουν, κρίνουν και τοποθετούνται επισταμένως, δημιουργώντας από το τίποτα βιομηχανία αποβλάκωσης, κερδών ασφαλώς αφού επιτυγχάνουν αμειβόμενοι την πολιτική αδράνεια ή και υποστήριξη του κοινού. Και αυτό συμβαίνει σε πανελλαδική έκταση, μια και περιφερειακοί σταθμοί αναμεταδίδουν όλη αυτήν την πειραματική αποχαύνωση επιτυχώς.
Είναι τέτοια η επιρροή τους, που άτεχνοι τυχαίοι και κατασκευασμένοι ήρωες, διαφημίζουν προϊόντα με μάτσο ανάλογο χαρακτήρα. Όλοι κερδίζουν πολλά δηλαδή, άοκνα και ευκαιριακά, εκτός βέβαια από τον ανόητο και απαίδευτο τηλεθεατή, που εκούσια μισθώνει από τα δανεικά του, αυτό το παρασιτικό πονηρό σινάφι ικανών τυχοδιωκτών.
Ναι, πενθούμε, χαιρόμαστε, πανηγυρίζουμε, υποχωρούμε, ανεχόμαστε και ψηφίζουμε τέλος, όπως μας υποδεικνύουν οι καναλάρχες, υποστηριζόμενοι από τους “νταβατζήδες”, που χαίρονται τα ανέγγιχτα και “απρόσμενα” υπερκέρδη τους. Spoiler …