Του Γ. Λακόπουλου
Ο Θεός της πολιτικής φέρθηκε άσχημα και άδικα στη Ντόρα Μπακογιάννη. Πρωτότοκη κόρη του Κώστα Μητσοτάκη και φυσική διάδοχός του στην πολιτική, είδε να την βγάζει στο περιθώριο ο αδελφός της. Τον οποίο, κατά δημόσια εξομολόγηση του ιδίου -στην Τατιάνα- απέκτησε … “κατά τύχη, καθώς οι γονείς του δεν σκόπευαν να κάνουν τέταρτο παιδί”.
Η Ντόρα προετοιμαζόταν επί δυο δεκαετίες για να διαδεχθεί τον πατέρα της. Να γίνει πρώτα επικεφαλής της ΝΔ και μετά η πρώτη γυναίκα Πρωθυπουργός στην Ελλάδα. Είχε τα πολιτικά προσόντα. Αλλά τα εξουδετέρωσε μόνη της, υπό την επήρεια κακών συμβούλων.
Πρώτα με την διευκόλυνση του Σαμαρά να την νικήσει στις αρχαιρεσίες του 2009. Μετά με την απρόκλητη της διαγραφής της και την ίδρυση κόμματος το 2010. Στη συνέχεια με την επιστροφή της υπό την εγγύηση τρίτων το 2012. Τέλος με την απουσία της από την κούρσα το 2015.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κακός δαίμονας για την Ντόρα στην πολιτική είναι ο Κυριάκος. Πρώτα ήταν η αντίθεση του μαζί της, σε κάθε ευκαιρία, παρότι αυτή ήταν το μεγάλο πολιτικό όνομα της οικογένειας – και μάλλον γι’ αυτό.
Μετά με τη συνεργασία του με τον άνθρωπο που κατέστρεψε τον πατέρα τους, με αντάλλαγμα ένα υπουργείο που κανονικά ανήκει στην ίδια- αφού τη δική της θέση για το Μνημόνιο ασπάσθηκε ο αντιΜνημονιακος Σαμαράς.
Μετά ήταν το απόλυτο σοκ της διαπίστωσης ότι ο Κυριάκος δεν συνέπραττε απλώς με τον οικογενειακό εχθρό. Είχε τεθεί υπό την αιγίδα του -και τελικά υπό την κηδεμονία του και από αυτόν έπαιρνε γραμμή: από την ανάδειξη του Γεωργιάδη μέχρι το Μακεδονικό.
Η Ντόρα ήξερε τι θα συμβεί και στη ΝΔ και στη χώρα αν αποκτήσει εξουσία ο αδελφός της. Και προσπάθησε να τον σταματήσει- τασσόμενη εναντίον του και υπέρ του Βαγγέλη Μεϊμαράκη, μαζί με τους Καραμανλικούς. Ήταν όμως αργά..
Ένα αδίστακτο σύστημα μιντιακών και οικονομικών παραγόντων είχε επιλέξει τον νεαρό Μητσοτάκη, επειδή έβλεπαν ότι ήταν του χεριού τους. Ο ίδιος ο Σαμαράς τον ήθελε σαν παρένθεση που θα διευκόλυνε τον ρεβανσισμό του.
Αυτή η επιλογή της κόστισε: το πρώτο που έκανε ο Μητσοτάκης ως πρόεδρος της ΝΔ, ήταν να την πετάξει από το κομματικό ρετιρέ και ουσιαστικά να τη βγάλει από την πολιτική. Μια πολιτικός σαν τη Μπακογιάννη ή είναι μπροστά ή δεν είναι τίποτε.
Πρώτα της πήρε την αρμοδιότητα της εξωτερικής πολιτικής, που ήταν το δυνατό σημείο της και μετά την χτύπησε πισώπλατα: ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υπουργός αν γίνει αυτός πρωθυπουργός. Τρία χρόνια πριν τις εκλογές. Για μια υποψήφια στην Α’ Αθήνας, στην οποία συνωστίζονται οι υπουργήσιμοι, σήμαινε ότι ίσως δεν θα έβγαινε καν βουλευτής.
Πολλοί είπαν ότι ο Μητσοτάκης χρησιμοποίησε το κομματικό του αξίωμα για να εκκαθαρίσει προσωπικές διαφορές με την αδελφή -αλλά και να την τιμωρήσει για κάποιες ενδοοικογενειακές τριβές.
Την έκλεισε σε μοναστήρι
Η Ντόρα θα μπορούσε να το κάνει κεραμιδαριό. Αλλά υπερίσχυσε ότι υπέρτατος κανόνας της “φαμίλιας”, που χαρακτηρίζει το Μητσοτακέικο. Διαπραγματεύθηκε την μετακόμιση του γιου της στην Αθήνα -υπολογίζοντας ότι κάποια μετά θα πάρει το αίμα της πίσω -και μετακόμισε στα Χανιά, όπου κινδυνεύει επίσης να μη βγει βουλευτής, αν δεν κερδίσει τις εκλογές η ΝΔ.
Ενδεχομένως στα εσωτερικά της οικογένειας Μητσοτάκη η τελευταία πράξη δεν έχει παιχθεί ακόμη. Προς το παρόν όμως η Ντόρα βρίσκεται ανάμεσα σε λευκή απεργία και… παρανομία. Στο Μεσαίωνα και το Βυζάντιο ο Κυριάκος θα την είχε κλείσει σε μοναστήρι
Χωρίς ρόλο στην πολιτική σκηνή, χωρίς κεντρικό κομματικό αξίωμα και με ρητή απαγόρευσή να μην κάθεται στη Βουλή κοντά στον Κυριάκο για να μην βγαίνει στο τηλεοπτικό κάδρο μαζί του, εμφανίζεται που και που στα ΜΜΕ και περιμένει. Άγνωστο τι ακριβώς.
Την ίδια στιγμή, όσα και αν της καταλογίζονται, οι πολιτικοί παρατηρητές συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι «η Ντόρα λείπει από αυτές τις εκλογές». Λείπει από την πολιτική γενικότερα, όπως λείπει π.χ. ο Βενιζέλος, άσχετα με το πώς κρίνει κανείς την πολιτική τους.
Το εκτόπισμα της στο δημόσιο χώρο έκανε ενδιαφέρουσα κάθε εκλογική αναμέτρηση τα τελευταία χρόνια. Είχε τον τρόπο της, τον αέρα της, την επιχειρηματολογία της, που μπορεί να εξόργιζαν ενίοτε, αλλά είχαν αρχή μέση και τέλος. Και πάντως ήταν στοιχεία πολιτικής λειτουργίας.
Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι πολιτικός με αύρα και ουσία πολιτικού. Ότι εξουδετερώθηκε από έναν υποδεέστερο πολιτικό, με τις χαρακτηριστικές ιδιότητες του υδρογόνου, είναι ίσως σημείο των καιρών. Μπορεί όμως να είναι και σημάδι του τέλους της ΝΔ.
