Οι ανταποκριτές στο στόχαστρο

Του Ευάγγελου Αντώναρου

Φαίνεται πως τους έχεις σαλέψει για τα καλά στην κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Τώρα τα βάζουν ανοιχτά με τον εξαιρετικό ανταποκριτή του γερμ. περιοδικού Der Spiegel Γιώργο Χρηστίδη που δεν γνωρίζω καν προσωπικά. Μόνο απο τα γραπτά του και τις θαυμάσιες αποκαλυπτικές ανταποκρίσεις του.

Τον κατηγορούν λοιπόν, όπως διαβάζω, ότι “παραβίασε τη δημοσιογραφική δεοντολογία” (τίνος αλήθεια ;) επειδή χρησιμοποίησε ιδιότητα μεταφραστή για να μπει λάθρα στο ΚΥΤ Φυλακίου στον Εβρο και να πάρει συνέντευξη απο τους εκεί μετανάστες για τον θάνατο της μικρής Μαρίας.

Ο συνεχώς ψευδόμενος Υπουργός Μεταναστευσης Μηταράκης απειλεί δε ότι θα προβεί σε “ολες τις απαραίτητες νόμιμες ενέργειες” (χούντα μου θυμίζει αυτή η διατύπωση). Τι είδους άραγε ; Θα φυλακίσει τον δημοσιογράφο; Θα του αφαιρέσει την ανούσια εδώ και χρόνια διαπίστευση στις αρμόδιες αρχές;

Ταυτόχρονα όμως παραδέχετσι ότι οι ελληνικές αρχές μάλλον ψέμματα είπαν σε όλοιυς αφού επισημαίνει ότι “για το περιστατικό στον Έβρο παραμένουν πολλά ερωτηματικά καθώς διαφαίνονται ‘ήδη σημαντικές ανακολουθίες στα γεγονότα και στα περιστατικά”. Σαν να μας λέει ότι τα πράγματα μαλλον δεν ήταν όπως είχε προσπαθήσει να μας τα παρουσιάσει στην αρχή.

Στην ουσία του θέματος: Οι δημοσιογράφοι — ειδικά όταν ασκούν αποκαλυπτική κι ερευνητική δημοσιογραφία — έχουν σε ολόκληρο τον κόσμο εκ των πραγμάτων το δικαίωμα να προσπαθούν να βρουν πληροφορίες με όλους τους δυνατούς τρόπους. Πολύ περισσότερο μάλιστα σε τα καθεστώτα στα οποία κινούνται ειναι αυταρχικού χαρακτηρα και περιορίζουν τις κινήσεις τους.

Ξέρω από πρώτο χέρι για τι μιλαω. Ενδεικτικά αναφέρω δυο φορές στην 30χρονη καριέρα μου ως ανταποκριτής ξένου τύπου που αναγκασθηκα να “ενδυθώ” ‘άλλο ρόλο κι ιδιότητα για να κάνω τη δουλειά μου. Τον Δεκέμβρη 1989 μπήκα ως δήθεν μέλος γερμανικής αποστολής βοηθείας στη Ρουμανία όπου είχαν εκτελέσει μόλις τον Τσεαουσέσκου.

Και ένα χρόνο αργότερα, το καλοκαίρι του 1990, εισήλθα ως δήθεν μέλος εμπορικής αποστολής στη Σαουδική Αραβία μόλις είχε ξεσπάσει ο πρώτος πόλεμος του Κόλπου. Με βίζα μάλιστα που μου είχε εξασφαλίσει σπουδαίος οικονομικός παράγοντας στη Κύπρο που αργότερα έφθασε σε ανώτατα κρατικά αξιώματα. Αν αυτό λέγεται παρανομία, θα το ξανακανα εκατό φορές.

Γι’ αυτό συντάσσομαι και συμπαρίσταμαι -ως ο μακροβιότερος εκλεγμένος Πρόεδρος του ιστορικού σωματείου της Ενωσης Ανταποκριτών Ξένου Τύπου Ελλάδος – χίλια τα εκατό με τον Χρηστίδη αλλά και όλους τους ανταποκριτές που τις τελευταίες εβδομάδες το παρακράτος Μητσοτάκη έχει βάλει στο στόχαστρο. Όσο κι αν προσπαθήσει δεν θα τους κάνει να σωπάσουν. Η διεθνής κοινή γνώμη θέλει να μάθει. Και θα μάθει. 

Οσο κι αν χτυπιούνται κάτω Μητσοτάκης και κομπανία. Κι όσες απειλές κι κι αν διατυπώνουν. Απλά θα γελοιοποιούνται σε διεθνές επίπεδο μέρα με τη μέρα περισσότερο. Και θα επιβεβαιώνουν -με τις ανοησίες τους – ότι έχουν λερωμένη τη φωλιά τους.