Του Ιωάννη Δαμίγου
Από τα μαύρα χαράματα ξεκινούν, με τα πόδια πολλές φορές, γιατί δεν υπάρχουν λεωφορεία τέτοιες ώρες και έτσι επιστρέφουν, τρέχοντας να προλάβουν το τελευταίο δρομολόγιο, οι καθαρίστριες. Αυτές οι ταλαιπωρημένες κυρίες, οι πάντα καθαρές και πάντα χαμογελαστές, που ποιος ξέρει που βρίσκουν το κουράγιο για αστεία, ξεγελώντας έτσι τα ανυπέρβλητα προβλήματά τους.
Την απίστευτη καθημερινή περιπέτεια να φτάσουν έγκαιρα στην εργασία τους, με την πενιχρή αμοιβή, χωρίς επιδόματα, χωρίς δώρα, χωρίς άδειες, περιμένοντας το πολυπόθητο ρεπό (αν) για να φροντίσουν το σπιτικό τους, τα παιδιά τους και να ξεκουραστούν μόνο ψυχολογικά, με την απλή αίσθηση του ρεπό. Και περιμένουν το επόμενο για να αναβάλουν και πάλι την ξεκούραση και πάει λέγοντας.
Τις ακούς να φωνάζουν και να γελούν η μια στην άλλη, από μακριά καθώς πλησιάζουν στα σημεία εργασίας τους, όπως κατεβαίνουν ομαδικά από το λεωφορείο. Και χαμογελάς κρυφά, ζηλεύοντας λίγο από το κέφι τους, που δημιουργούν κυριολεκτικά από το τίποτα. Περιπαίζοντας η μια την άλλη, γελώντας δυνατά, διασκεδάζοντας τις μικρές και σύντομες ελεύθερες στιγμές τους, πριν αρχίσουν να καθαρίζουν τις βρωμιές μας, αυτές τις “έξω”, αμίλητες και ακούραστες, από ανάγκη.
Γνωρίζοντας την ύπαρξή τους, βρωμίζουμε όσο μπορούμε περισσότερο τους χώρους, ανέμελα και χωρίς ίχνος ενοχής, εμείς με τα πτυχία και τις γνώσεις, εξωτερικεύοντας την μέσα βρωμιά μας, ισορροπώντας τη με την έξω. Θα σκουπίσει η καθαρίστρια τον χώρο και τους διαδρόμους, τα γραφεία και τις τουαλέτες, γι’ αυτό πληρώνονται και είναι δουλειά τους, η πρώτη σκέψη του ανεύθυνου βρωμιάρη.Που δεν έχει σκεφθεί την χρήσιμη και απαραίτητη δουλειά που κάνει η καθαρίστρια, που χωρίς αυτήν θα τον έτρωγαν οι κατσαρίδες και τα ποντίκια, θα τον έπνιγε η μυρωδιά και η σκόνη και θα ήταν δύσκολη η επιβίωσή του.
Το σπουδαίο έργο που κάνει, χωρίς γνώσεις και πτυχία, μα τόσο χρήσιμο και υγιεινό για όλους μας.Αντί να χαίρουν του σεβασμού μας, έστω σαν εργαζόμενοι μόνο, για κάποιους αποτελούν υποτιμητικό παράδειγμα και χρησιμοποιούνται με απαξίωση. Όταν δε αυτοί έχουν δημόσιο λόγο και γραφή τέτοιου χαμηλού επιπέδου, παράγουν επιπλέον….. σκουπίδια και βρωμιά, που μια απλή καθαρίστρια θα δυσκολευτεί να καθαρίσει, όσα απορρυπαντικά και κόπο να ξοδέψει. Δεν καταλαβαίνει πως η εσωτερική βρωμιά είναι και η πιο ανθεκτική, ίσως και μόνιμη. Δεν κατέχει την γνώση, η…καθαρίστρια, βλέπεις.