Αλήθεια γιατί αυτή η ανησυχία των πεντήκοντα τριών, γιατί αυτός ο φόβος, ως προς το τι ο πανικός; Mήπως συμβαίνει κάτι που δεν το γνωρίζουμε;
Βέβαια στη ζωή κάποιοι νομίζουν ότι γεννήθηκαν για να φυλάνε Θερμοπύλες, να είναι πάντα στην κόψη, θεματοφύλακες, μπροστάρηδες, αυτοί να είναι οι πρωτοπόροι, οι άλλοι όλοι είναι η μάζα, ο απλός λαός, οι πολίτες, τα μέλη. Όλα αυτά και γνωστά και εύκολο-αντιμετωπίσιμα σήμερα,ωρίμασαν οι συνθήκες, προχώρησε η έρευνα, εμπλουτίστηκαν οι επιστήμες, ήκμασε η ψυχανάλυση, υπάρχουν εξηγήσεις.
Τι δεν έγινε αντιληπτό, ο Σύριζα ένα κόμμα που πάλευε λυσσαλέα να μπει στη βουλή, ξαφνικά ψηφίστηκε και ξανά ψηφίστηκε κατά ριπάς από ένα εκλογικό σώμα 25-30%.. Λέτε όλοι αυτοί να γίναμε ξαφνικά ριζοσπάστες αριστεροί;Να βρήκαμε ξαφνικά το φως το αληθινό και γονυπετείς να ζητούμε εξιλέωση και άφεση αμαρτιών για το αμαρτωλό παρελθόν μας Έλεος.
Δεν χρειάζεται βαθυστόχαστες κοινωνιολογικές προσεγγίσεις ούτε πλατιές στατιστικές αναλύσεις για να αποδείξει κάποιος ότι τα ποσοστά αυτά του εκλογικού σώματος τα τελευταία πολλά χρόνια έχουν σαφή συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και αναφορές.
Ο χώρος αυτός είναι βαθύτατα προοδευτικός με ανθρωποκεντρικές αναφορές στο δημοκρατικό κέντρο και την κεντροαριστερή σοσιαλδημοκρατία, αυτά είναι τα πιστεύω οι αρχές και οι ιδεολογικές αναφορές για τις οποίες πιστεύουμε ότι είναι οι μόνες ικανές να μετασχηματίσουν την κοινωνία και να δαμάσουν τον καπιταλισμό αργά έξυπνα σταθερά και σίγουρα.
Ο χώρος αυτός υπήρχε όλες τις ιστορικές στιγμές της νεότερης ελληνικής ιστορίας, δυναμικό όμως και οργανωμένο παρόν έδωσε με το βαθυστόχαστο εγχείρημα της εθνικής λαϊκής ενότητας(ΕΛΕ), με τον ποιο περήφανο, έντιμο και ειλικρινή τρόπο, από τον χαρισματικό ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου.
Η Ιστορία μας έκλεισε ξανά το μάτι, βρέθηκε ξανά η φωνή, η έκφραση, ο χαρισματικός άνθρωπος που αγκάλιασε και αγαπήθηκε, έδωσε ζωντάνια, όνειρα και ελπίδα, ο κόσμος τον εμπιστεύθηκε και τον ακολούθησε. Κάπως έτσι, πολύ απλή είναι η πραγματικότητα. Δυστυχώς για την μαρξιστική ανάλυση, ενίοτε πέραν της ταξικής διαπάλης και ο άνθρωπος μετεξελίσσεται ως καθοριστικό υποκείμενο στις ιστορικές εξελίξεις.
Σήμερα είμαστε μάρτυρες μιας δυναμικής προσπάθειας ενσωμάτωσης εκ μέρους του σύριζα, όλων αυτών των ανθρώπων, που κυρίως πειστήκαμε και δεθήκαμε στους τρόπους συμπεριφοράς του νέου χαρισματικού ηγέτη Αλέξη Τσίπρα.
Το ιστορικό λάθος με τον Σύριζα είναι ότι με το όνομα του δεν προσδιορίζει τους στόχους αλλά τα μέσα, απόλυτα και κυριολεκτικά. Εάν πιστεύουμε ότι μόνο ο συνασπισμός της ριζοσπαστικής αριστεράς είναι αυτός που μόνο θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε πρέπει να το πούμε ξεκάθαρα στον ελληνικό δημοκρατικό λαό.
Να πούμε ότι οι όποιες πλατιές συμμαχίες, αποσκοπούν στο να συναποδεχτούμε όλοι την μια και μοναδική αλήθεια, όλα τα υπόλοιπα ότι θα συναποφασίσουμε θα συνδιαμορφώσουμε, θα… συμπορευτούμε, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, γιατί το συνέδριο μπορεί ευκολότατα να ελεγχθεί απόλυτα από το έμπειρο οργανωμένο μέρος του σύριζα με μηχανισμούς και υπονομεύσεις, και τα πάντα να παραμείνουν ευχολόγια.
Αυτός που μπορεί να σηκώσει το βάρος της ιστορίας και να τροχοδρομήσει μια νέα κατάσταση είναι μόνο ο Τσίπρας. Το λάκτισμα , το έναυσμα πρέπει να δοθεί τώρα πριν το συνέδριο για να διαμορφωθεί κλίμα, ο χρόνος είναι επαρκέστατος.
Επιβάλλεται πρώτιστα να αποδεχτούμε όλοι μας, ότι το γραδόμετρο της αριστεροσύνης έσπασε πάει…Ίσχυε για άλλους χρόνους, άλλους καιρούς, διαφορετικές συγκυρίες αλλά διακυβεύματα και ιστορικά στοιχήματα. Πρέπει επιτέλους να το καταλάβουμε.
Το όνομα του Σύριζα ήταν το ώριμο δημιούργημα μιας συγκεκριμένης συγκυρίας που δεν υφίσταται σήμερα, είναι πολύ, πολύ, πολύ μικρό το όνομα αυτό από μόνο του για να χωρέσει και να εκφράσει το σύνολο των ανθρώπων που επιθυμούν να συνυπάρξουν σε μια στέγη, για ένα μεγάλο σκοπό.
Εξάλλου το κόμμα ως ιδεολογικός μηχανισμός δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός, παρά πάντα ένα διαλεκτικά ανατρέψιμο εργαλείο, που μελετά και απαντά στις συγκυριακές εξελίξεις και ανάγκες του κάθε σήμερα.
Να ξεκινήσουμε όλοι μας από μια κοινά αποδεχτή αρχή, για όλους τους ενεργούς πολίτες που κατοικούν στον ελλαδικό γεωγραφικό χώρο, και έχουν συναποδεχτεί τις αρχές και τις αξίες της εξέλιξης και της προόδου, όπου πρωταγωνιστικό σημείο αναφοράς θα είναι ο άνθρωπος και οι αξίες του.
Το νέο αυτό δημιούργημα θα εγγυάται την ενότητα του χώρου, την δημοκρατία των διαδικασιών έκφρασης του, και την περιφρούρηση των στόχων του που διαχρονικά επαγγέλθηκε ο δημοκρατικός χώρος, ως προς την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την εμβάθυνση της δημοκρατίας και την αδιάληπτη θέση μας για μια πολυδιάστατη ελληνοκεντρική εξωτερική πολιτική.
Αυτά προϋποθέτουν την επίκληση και συμπόρευση όλων μας σε ένα ενιαίο παραταξιακό χώρο με ειλικρίνεια και τόλμη, όπου οι επιμέρους φωνές και απόψεις θα έχουν ενιαίο σημείο αναφοράς έκφρασης και θα αποτυπώνονται διακριτά, έντιμα με ειλικρίνεια και παρρησία…Μόνο έτσι δημιουργούνται δημοκρατικές συνθήκες για συμπόρευση και κοινούς αγώνες. Όλα τα άλλα θα είναι θνησιγενή στην πορεία.
Τ.Ι