Του Νίκου Λακόπουλου
Με συγκεντρώσεις σε καφετέριες, συνεντεύξεις σε μη πολιτικές εκπομπές και σποτάκια χωρίς φαντασία οι πιο κρίσιμες εκλογές εξελίσσονται στις πιο ανιαρές με το ενδεχόμενο η αποχή να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Με τη Νέα Δημοκρατία να έχει χάσει ένα στους τέσσερις ψηφοφόρους της η αντιπολίτευση ωστόσο δεν προσφέρει την βεβαιότητα μιας κυβερνητικής πρότασης και οι νέες εκλογές είναι αναπόφευκτες.
Στις εκλογές αυτές η εξουδετέρωση του κόμματος Κασιδιάρη -που φαίνεται να κατεβαίνει με… δύο κόμματα για κάθε ενδεχόμενο δεν είναι επαρκής προϋπόθεση για να πετύχει την αυτοδυναμία.
Η διάλυση του κόμματος Βελόπουλου θα διευκόλυνε τον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και η ενίσχυση του Βαρουφάκη που θα αποδυνάμωνε την πιθανότητα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να είναι πρώτο κόμμα.
Ο βασικός στόχος όμως του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που εμφανίζειτην μαζοχιστική τάση να επιδιώκει σοσιαδημοκρατική κυβέρνηση με το κόμμα που ο αρχηγός του παρακολουθούσε τον αρχηγό του.
Οι νέες εκλογές είναι αναπόφευκτες
Ο όρος που θέτει ο Νίκος Ανδρουλάκης να μην είναι πρωθυπουργός ούτε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτε ο Αλέξης Τσίπρας -για να συνεργαστεί σε μια τέτοια κυβέρνηση- προεξοφλεί πως η προσφυγή σε νέες εκλογές είναι αναπόφευκτη.
Την ίδια ώρα ωστόσο επιμένει πως θα σχηματισθεί κυβέρνηση με τις εκλογές με απλή αναλογική, ίσως επειδή διασθάνεται τι θα συμβεί στις νέες εκλογές:
Αν ένα από τα δύο μεγαλύτερα κόμματα καταφέρει στις εκλογές με απλή αναλογική να εξασφαλίσει ένα ποσοστό 34-35%, θα μπορεί να εξασφαλίσει αυτοδύναμία με το μπόνους και δεν θα χρειάζεται πλέον τις έδρες του ΠΑΣΟΚ.
Οι τρίτες εκλογές και πότε θα γίνουν
Το πρόβλημα είναι πως αυτή η κυβέρνηση θα είναι μια κυβέρνηση ασθενική ή θνησιγενής -είτε έρθει η ΝΔ πρώτο κόμμα, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι τρίτες εκλογές είναι δηλαδή αναπόφευκτες, αλλά μπορεί να καθυστερήσουν λίγο και να γίνουν το… 2024 -μαζί με τις ευρωεκλογές.
Οι εκλογές αυτές θα είναι κρίσιμες για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είτε συνεργασθεί με κάποιο από τα δύο κόμματα είτε δεν συνεργασθεί και πιθανόν να δούμε εξελίξεις ανάμεσα στις πρώτες και τις δεύτερες εκλογ΄ές.
Αν οι εκλογές του Ιουλίου πάρουν τον χαρακτήρα δημοψηφίσματος τα μικρότερα ενδέχεται να συνθλιβούν ακόμα και να μείνουν εκτός Βουλής.
Αναπόφευκτα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ευνοείται από μια τέτοια σύγκρουση και ο Αλέξης Τσίπρας που φαίνεται να υστερεί σε δημοφιλία από τον σημερινό πρωθυπουργό έχει ένα πλεονέκτημα:
Θα ψηφίσουν το κόμμα του ψηφοφόροι που στις πρώτες εκλογές θα έχουν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ή το κόμμα του Βαρουφάκη -που με την δήλωση “να του κοπεί το χέρι από τον ώμο του” -αν ψηφίσει κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή δώσει ψήφο ανοχής μπορεί και νάχει σκάψει τον λάκκο του.
Τόσο το Μέρα 25 όσο και το ΚΚΕ -με το “Τι Μητσοτάκης, Τι Τσίπρας” θα δυσκολευθούν να συγκρατήσουν τους ψηφοφόρους τους σε μια αναμέτρηση με βασικό αίτημα να φύγει ο Μητσοτάκης.
Σε κάθε περίπτωση ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να ξεχάσει την αυτοδυναμία και η αποστασία που έχει προαναγγείλει για κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας με στελέχη άλλων κομμάτων είναι το τελευταίο του χαρτί.
Ακόμα και αν αυτό συμβεί θα είναι μια κυβέρνηση “κουρελού” που για να σχηματισθεί θα έχει διαλύσει ένα- δύο κόμματα και απλώς θα αναβάλλει αυτό που θα συμβεί αργά ή γρήγορα, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να είναι δηλαδή πρώτο κόμμα.
Ο Λαός θέλει – O ΣΥΡΙΖΑ μπορεί;
Ο Αλέξης Τσίπρας στην προσωπική αναμέτρηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που είναι ο απερχόμενος είναι παρά την ήττα του το 2019 -ακόμα και μια ακόμα στις επόμενες εκλογές- είναι ένα πρόσωπο που έρχεται από το μέλλον.
Μαζί με την απλή αναλογική -που κρίνεται στις εκλογές- απέρχεται και ένα πολυκομματικό σύστημα με πολλά μικρότερα κόμματα και επανέρχεται ο δικομματισμός για τους ίδιους λόγους που υπήρχε σε μια αναμέτρηση που ξεκινούσε με πολλά κ΄όμματα και κατέληγε σε δύο βασικά κόμματα.
Δυο κόμματα πολυσυλλεκτικά που συνήθως αντί να απαιτούν από τους ψηφοφόρους τους να τα αποδεχθούν -όπως συμβαίνει τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ, τελικά με την βοήθεια ενός ηγέτη καταφέρναν να προσαρμοστούν σε αυτά που ζητάνε οι ψηφοφόροι.
Με στόχο την κυβέρνηση κι όχι μια μονολιθική ιδεολογία τα κόμματα εξουσίας -και ο ηγέτης τους- τα κατάφερναν όταν μπορούσε να εκφράσουν όχι ένα, αλλά δυο-τρία πολιτικά ρεύματα.
Ο λαός δεν θέλει τελικά μια αριστερή ΄η δεξιά κυβ΄έρνηση, αλλά μια ικανή κυβέρνηση -ικανή να του δώσει την εξουσία. Ο Λαός Θέλει -έλεγε ένα παλιό σύνθημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί;
