Του Τάσου Παππά
Δεν λέει όχι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. Νίκος Ανδρουλάκης στη συμμετοχή του κόμματός του σε κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές που θα διεξαχθούν με σύστημα απλής αναλογικής. Δεν δηλώνει προτίμηση για εταίρο, ούτε αποκλείει κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα, δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ. Βάζει όμως τρεις όρους. Μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ είπε: «Θέλουμε αξιόπιστο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και νέο πολιτικό προσωπικό. Θέλουμε να γίνουμε κυβερνητική δύναμη. Οσο πιο ισχυροί είμαστε τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να έχει ο ελληνικός λαός σταθερότητα και σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Σέβομαι το Σύνταγμα και λέω ότι στις πρώτες εκλογές η παράταξή μας θα δώσει μάχη να πάρει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό και να είναι κυβερνητική δύναμη με σοσιαλδημοκρατικό πρόγραμμα».
Πρώτος όρος: Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. να βγει ενισχυμένο από τις κάλπες ώστε να παίξει ουσιαστικό ρόλο και να μην είναι ένα κόμμα-τσόντα, άρα με περιορισμένες δυνατότητες παρέμβασης στη στελέχωση της κυβέρνησης και με μειωμένη επιρροή στις διαπραγματεύσεις για τη διαμόρφωση του κυβερνητικού προγράμματος. Αυτό δεν μπορεί κανείς να του το εγγυηθεί. Οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν. Εμμέσως πλην σαφώς ο κ. Ανδρουλάκης αποκλείει συμμετοχή του κόμματός του σε κυβέρνηση συνεργασίας αν η εκλογική επίδοση είναι κατώτερη των προσδοκιών της ηγετικής ομάδας του. Δεν ορίζει το όριο, αλλά μπορεί κανείς να υποθέσει ότι θέλει ένα ποσοστό αρκετά μεγαλύτερο από το προηγούμενο.
Δεύτερος όρος: Νέο πολιτικό προσωπικό. Τι σημαίνει αυτό; Οτι θα ζητήσει ή θα απαιτήσει –αν το μέγεθός του το επιτρέπει ή αν είναι απαραίτητη η συμμετοχή του για τον σχηματισμό κυβέρνησης–, τη θέση του πρωθυπουργού να μην καταλάβει ο επικεφαλής του πρώτου κόμματος και να μην πάρουν υπουργικές θέσεις πρόσωπα που έχουν εκτεθεί στο παρελθόν για διάφορους λόγους – ηθικούς, πολιτικούς, αισθητικούς. Προφανώς ανάλογους όρους θα θέσουν και οι εταίροι του. Θα τους δεχτεί; Αυτό θα εξαρτηθεί και από το κοινοβουλευτικό εκτόπισμα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. και από τη διαθεσιμότητα του άλλου ή των άλλων εταίρων. Μπορεί να είναι ένα πρόσωπο εκτός πολιτικής; Κάποιος τεχνοκράτης; Δεν έγιναν επ’ αυτού διευκρινίσεις.
Τρίτος όρος: Οσο πιο ισχυρό είναι το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., λέει ο αρχηγός του, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να έχει ο ελληνικός λαός σταθερότητα και σοσιαλδημοκρατική διακυβέρνηση. Εδώ βρίσκεται το ζουμί της τοποθέτησης του κ. Ανδρουλάκη. Οση φαντασία κι αν επιστρατεύσει, όση καλή διάθεση κι αν δείξει, όσο κι αν ψάξει, όσο βολικός και πρόθυμος κι αν είναι να κάνει εκπτώσεις και συμβιβασμούς προκειμένου η χώρα να μην πάει ξανά σε εκλογές με ενισχυμένη αναλογική και σε πολωμένο κλίμα, δεν πρόκειται να ανακαλύψει σοσιαλδημοκρατικά στοιχεία ούτε στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας ούτε στο σύστημα ιδεών του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο πρωθυπουργός είναι νεοφιλελεύθερος, ασχέτως αν οι κόλακες που τον πλαισιώνουν και τα μέσα ενημέρωσης που τον στηρίζουν κάνουν ό,τι μπορούν για να τον παρουσιάσουν ως κεντρώο, φιλελεύθερο και με ζωηρή αγωνία για την κατάσταση που βιώνουν οι υποτελείς τάξεις και τα πληβειακά στρώματα. Το ερώτημα είναι τι είδους σοσιαλδημοκρατία έχει στο μυαλό του ο κ. Ανδρουλάκης. Φαντάζομαι ότι δεν είναι η σοσιαλδημοκρατία του Τόνι Μπλερ και του Γκέρχαρντ Σρέντερ (τέτοιες απόψεις σίγουρα θα βρει στη σημερινή Δεξιά), αλλά μια διαφορετική σοσιαλδημοκρατία, σαν κι αυτή που υπηρετεί ο Ισπανός Σάντσεθ και ο Πορτογάλος Κόστα, τους οποίους αρκετές φορές ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχει αναφέρει ως παραδείγματα. Σοσιαλδημοκρατικά στοιχεία πάντως και μάλιστα σε αφθονία υπάρχουν στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε;
Ανάγωγα
Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είπε στον Αμερικανό ομόλογό του Τζο Μπάιντεν την Παρασκευή ότι το θέμα της Ταϊβάν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σωστά προκειμένου να αποφευχθεί ο αρνητικός αντίκτυπος στις σινοαμερικανικές σχέσεις. Το θέμα είναι ότι αλλιώς βλέπει το «σωστά» ο πρόεδρος Σι, αλλιώς ο πρόεδρος Μπάιντεν.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ