Ακροβατώντας στο …σύστημα

Tου Ιωάννη Δαμίγου

Γνωρίζοντας ακριβώς τις πραγματικές του “δυνάμεις”, εκ των πραγμάτων ο κ. Τσίπρας καλείται να “τροποποιήσει” το κόμμα του, εφόσον επιθυμεί να κυβερνήσει. Η δύναμη της αριστεράς είναι συγκεκριμένη, όπως συγκεκριμένη είναι και η δύναμη του ΚΚΕ, ακόμα και της ΝΔ. Για την δύναμη του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ το μόνο σίγουρο είναι η συρρίκνωσή της. 

Σε αυτή την δυναμική εν εξελίξει  πολιτική σκηνή που διαμορφώνεται, με την αυξητική φθορά της ΝΔ, ο κ. Τσίπρας επέλεξε την “επίκαιρη” διεύρυνση του κόμματος και το κάλεσμα ή την προσέγγιση προς τους εν δυνάμει ψηφοφόρους του. Πλην των “δυσαρεστημένων” αριστερών, βολιδοσκοπεί ασφαλώς και τους ψηφοφόρους που συνήθως ως μεταφερόμενοι εκλέγουν κυβερνήσεις.

Αυτοί ορίζονται ως κεντροαριστεροί, ως κεντρώοι (οι περισσότεροι) και τέλος ως δυσαρεστημένοι κεντροδεξιοί (οι λιγότεροι). Άλλη ομάδα εν δυνάμει ψηφοφόρων για τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ δεν υπάρχει. Άρα μιλάμε για ένα “δύσκολο” μίγμα δυνάμεων, που θα συνταχθεί με το ήδη περίεργο υπάρχον κράμα. 

Από την μια πλευρά ο πολύπλοκος και ιδιαίτερος χειρισμός των υπαρχόντων τάσεων και από την άλλη η αναπόφευκτη συστηματοποίηση του κόμματος, λόγω κυβερνησιμότητας, απαιτεί ιδιαίτερες ικανότητες… ακροβάτη! Αφού επιτευχθεί ο στόχος “να απαλλαγούμε από αυτή τη μάστιγα” τότε θα χρειασθούν άμεσα οι παραπάνω δυνατότητες ενός ακροβάτη πρωθυπουργού! Γιατί πέρα από την δεξιότητα χειρισμού στα έσω του, θα έχει να “αντιμετωπίσει” και τους “ιδιοκτήτες” της χώρας που θα του χτυπήσουν “φιλικά” την πλάτη, δηλώνοντας την διαπλεκόμενη παρουσία τους.

Και εδώ χρειάζεται η ιδιαίτερη ικανότητα και “τέχνη” του, ακροβατώντας στο…. σύστημα. Ο βαθμός δυσκολίας επίτευξης και συγκερασμός αυτών, εξαιρετικά μεγάλος. Το κυριολεκτικά νέο κόμμα, με διαφορετικές ίσως απαιτήσεις, προσπαθώντας να διατηρήσει την αριστερή(;) του ταυτότητα, θα χρειασθεί ανασύνταξη, ήδη προσχεδιασμένη αλλά και εφαρμόσιμη(;), με τις ανάλογες ισορροπίες.

Κρίσιμο θέμα οι προσθήκες που θα γίνουν και οι απαραίτητες ….εκπλήξεις, που θα προκύψουν. Όσο για τους “ιδιοκτήτες” που θα συναντήσει πάλι, τους γνωρίζει καλά και σίγουρα θα έχει σχέδιο, σαν έμπειρος πια, “αντιμετώπισης”. Αυτοί ξέρουν μόνο να ζητούν και δίνουν ελάχιστα. Έχουν και μνήμη!

Εκτός απροόπτου (ζούμε μεγάλες και γρήγορες αλλαγές), αυτά θα συμβούν στον δικό μας μικρόκοσμο. Μη λησμονούμε και τα μεγάλα κέντρα αποφάσεων, ένα εξ αυτών η ΕΕ και λογαριάζουμε χωρίς τον …ξενοδόχο!