Οι fast track πολιτικές της κυβέρνησης σταμάτησαν στα Τέμπη

Του Απόστολου Λουλουδάκη 

Οὐχ ὑπέρφευ θνητόν ὄντα χρή φρονεῖν. ὕβρις γάρ ἐξανθοῦσ᾿ ἐκάρπωσεν στάχυν ἄτης, ὅθεν πάγκλαυτον ἐξαμᾷ θέρος -Αἰσχύλος[ Δεν πρέπει ο άνθρωπος να περηφανεύεται πέρα από το μέτρο. Κι αυτό γιατί, όταν η αλαζονεία ωριμάσει, καρπίζει των συμφορών το στάχυ, απ᾿ όπου τρυγάει καρπούς γεμάτους δάκρυα]

Θα ξεκινήσουμε με μία προτροπή στους πατέρες του έθνους και στους Προέδρους των κομμάτων που θα εκλεγούν στις επερχόμενες εκλογές που θα γίνουν με το σύστημα απλής αναλογικής,  ότι οφείλουν να σχηματίσουν κυβέρνηση που προτεραιότητα της θα είναι η διερεύνηση της τραγωδίας στα Τέμπη και οι πολιτικές ευθύνες που υπάρχουν,  γιατί αν γίνουν δεύτερες εκλογές όπως μας έχει προετοιμάσει η κυβερνητική πλειοψηφία τότε παραγράφονται και  τότε ευθύνη θα έχει και το εκλογικό σώμα που θα ανεχτεί αυτό.

Γιατί δεν έχουμε ακόμα καταλάβει κατά πόσο η τελευταία δήλωση του προέδρου της κυβέρνησης ήταν απολογητική  δηλαδή έχει σχέση με ένα είδους  απολογίας που ουσιαστικά ήταν μία προσπάθεια απόκρουσης της κατηγορίας ή μία προσπάθεια προάσπισης τής αλήθειας δηλαδή να προσπαθήσει να συμβάλει με πράξεις ή ιδέες για ανεύρεση αυτής καθότι απολογητική είναι το τμήμα της διαλεκτικής που έχει σκοπό την υπεράσπιση της αλήθειας.

Τέτοιο παράδειγμα είναι  ο «Απολογητικός» που συνεγράφη το 197 μ.Χ. Με αυτόν ο συγγραφέας της ο Τερτυλλιανός απευθύνεται στους διοικητές των ρωμαϊκών επαρχιών, οι οποίοι προήδρευαν στις δίκες εναντίον των χριστιανών, προσπαθώντας να τους πείσει να μη γίνονται διώκτες τους υπερασπιζόμενοι τα θρησκευτικά τους πιστεύω.Βέβαια κάποιος μελετητής του, είπε: «Ο Τερτυλλιανός ήταν καλύτερος στις λέξεις παρά στις προτάσεις, και είναι πολύ πιο εύκολο να εκτιμήσουμε τα ευφυολογήματά του παρά να παρακολουθήσουμε τα επιχειρήματά του. Ίσως γι’ αυτόν το λόγο παρατίθενται συχνότερα αποσπάσματα των συγγραμμάτων του και σπανιότερα τμήματα ολόκληρα», γιατί κάπως έτσι είναι και ο λόγος του Προέδρου της κυβέρνησης. 

Γιατί καλό είναι νομικά να δούμε τις ευθύνες του  Πρωθυπουργού, που είναι ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης, ο οποίος διασφαλίζει την ενότητα της Κυβέρνησης και κατευθύνει τις ενέργειές της, καθώς και των δημόσιων υπηρεσιών, για την εφαρμογή της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στο πλαίσιο του Συντάγματος και των νόμων. Ως επικεφαλής της Κυβέρνησης, ασκεί εκτελεστική εξουσία, προσδιορίζοντας επακριβώς την κυβερνητική πολιτική στο πλαίσιο των αποφάσεων του Υπουργικού Συμβουλίου και συντονίζει την εφαρμογή της.Και οι αρμοδιότητες του είναι:

Ο Πρωθυπουργός ηγείται της Κυβέρνησης και προεδρεύει του Υπουργικού Συμβουλίου καθώς και ειδικευμένων συλλογικών κυβερνητικών οργάνων, όπως μεταξύ άλλων το Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ).

Ο Πρωθυπουργός προτείνει τον διορισμό και την παύση των μελών της Κυβέρνησης και των Υφυπουργών, από κοινού με τους οποίους ασκεί την εξωτερική, την αμυντική, την οικονομική, την κοινωνική και την εσωτερική πολιτική της χώρας. Με απόφασή του αναθέτει την άσκηση αρμοδιοτήτων στους Υπουργούς άνευ χαρτοφυλακίου (Επικρατείας) και στους αναπληρωτές Υπουργούς. Με κοινή απόφαση με τον οικείο Υπουργό αναθέτει την άσκηση αρμοδιοτήτων στους Υφυπουργούς. Επιπλέον, επιβλέπει και αξιολογεί το έργο των μελών της Κυβέρνησης και εποπτεύει την εφαρμογή των νόμων από τις υπηρεσίες του δημόσιου τομέα και τη λειτουργία τους προς το συμφέρον του κράτους και των πολιτών.Αυτή η κυβέρνηση δημιούργησε προσδοκίες αμέσως μετά τις προγραμματικές της δηλώσεις ότι έργα που είχαν βαλτώσει για πολλούς λόγους θα τα έλυνε με διαδικασίες γρήγορες ως προϋπόθεση μιας υποσχόμενης ανάπτυξης, που ποτέ δεν ήρθε αφού τα διαχρονικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας παραμένουν τα ίδια. 

Γιατί αυτό που βλέπουμε είναι μία προσπάθεια  μετάθεσης ευθυνών που δεν είναι τίποτα περισσότερο από πολιτική και ποινική αποποίηση για την τραγωδία της σύγκρουσης των τραίνων στα Τέμπη,  καθότι προεκλογικά είχε αναφερθεί για την ασφάλεια του σιδηροδρομικού δικτύου, δηλαδή είχε γνώση της κατάστασης που του παρέδωσε μετά τις εκλογές η προηγούμενη κυβέρνηση. Η χώρα έχει ζήσει δυστυχώς επανειλημμένα τραγωδίες που ποτέ δεν κατέληξαν σε πολιτική ευθύνη αλλά απεναντίας επιβραβεύτηκαν οι υπουργοί με νέες θέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και θέσεις σε παγκόσμιους οργανισμούς.Αυτή την φορά θα πρέπει να γίνει η τομή που χρειάζεται ώστε να σπάσει το απόστημα της κακοδιοίκησης γιατί το αξίζει αυτός ο λαός. Επίσης πρέπει να δούμε βάσει του Κανονισμού της ΕΕ πιο είναι το ανώτατο ποσό αποζημίωσης των θυμάτων και το κυριότερο πιο είναι το χρονικό περιθώριο που έχουν ώστε να το δικαιούνται,  αφού η Hellenic train δήλωσε (?) ότι αποποιείται της εξαίρεσης αποζημίωσης που της είχε χορηγήσει η παρούσα κυβέρνηση. 

Ο Κώστας Βάρναλης, στο  έργο του, Η αληθινή Απολογία του Σωκράτη, είχε πει:

[…]Τα χρόνια, βλέπετε, μου βαρύνανε την ακοή… Αν ο Δυσσέας είχε το κουσούρι μου, δε θα κόπιαζε να καλαφατίσει τ’ αυτιά του με κερί και να δεθεί στο κατάρτι για να μην ακούσει το ηδονικό τραγούδι του θανάτου. Αγκαλά (μια και το ’φερε η κουβέντα) ο θάνατος αντιλάλησε βαθύτερα μέσα στην ψυχή του, κι ύστερα τον άκουγε σ’ όλη του τη ζωή.

Άραγε οι θάνατοι και οι αγνοούμενοι από αυτή την τραγωδία θα αντιλαλούν στα αυτιά όλων όσων με τις πράξεις, τις ενέργειες ή με τις παραλείψεις τους προκάλεσαν αυτή την τραγωδία;