Του Ιωάννη Δαμίγου
Συνηθισμένες επιχειρησιακές πολεμικές πράξεις, όπως πάντα, με σκοπό την ενίσχυση του αισθήματος επιπλέον ανασφάλειας, προκειμένου οι έμποροι των εθνών να συνεχίζουν απρόσκοπτα το αέναο έργο τους. Η επιτυχημένη άλλωστε παλιά συνταγή, βρίσκεται στο προχωρημένο στάδιο της Ο εύκολος και αδιαμαρτύρητος τρόπος είσπραξης, είναι η χρήση τρόμου. Το αντίτιμο του Δυτικού τρόπου ζωής, με όλα τα παρελκόμενα των ελάχιστων προσφορών και των πολλών ψυχικών καταχρήσεων, απαιτεί κεφάλαια και προσφορά αίματος. Τα κεφάλαια παράγει ο φόβος, για διαφύλαξη κεκτημένων τάχα και σε αυτό το σημείο είμαστε σήμερα. Το αίμα προσφέρεται μέσω της εμφάνισης επιτήδειου πατριωτισμού, παραδόξως χωρίς υπεράσπιση πατρίδας και ιδανικών, μα με καθοδηγούμενα ένστικτα υποστήριξης εμπορικών συμφερόντων των εταιρειών. Οι ανοδικές τιμές προϊόντων, πέρα της συνήθους αισχροκέρδειας, συνηγορούν στου λόγου το αληθές.
Δεν υπάρχει μέρος, σωστής ή λάθος θέσης στην ιστορία τους, μια και η επιβαλλόμενη ούτως ή άλλως, είναι αυτή που ακολουθείται από τους όχλους της άγνοιας και της αμάθειας. Δυστυχώς οι ελάχιστες αντιδράσεις των λίγων, των υπολοίπων, που έχουν άλλη θεώρηση αξιών, είναι αποτέλεσμα ενστικτώδους και ανοργάνωτης αντίστασης, λόγω περιθωριοποίησης της κοινωνικής ανθρώπινης παιδείας, χαρακτηρισθείσας ως επικίνδυνη. Που με περίσσια τεχνική χειρίζονται οι προγραμματιστές της, το ποιόν και τα όρια αποσπασματικής μάθησης των νέων, για άμεσο έλεγχο και εκμετάλλευση. Έτσι οι μάζες σύρονται στο άρμα της άποψης της κοινής γνώμης, που με την σειρά της διαμορφώνει η καθεστηκυία τάξη μέσω των μέσων ενημέρωσης μιας και μόνο πλευράς πληροφόρησης. Δήθεν κρατούν σε αγωνία, το κοινό τους, να παρακολουθεί έρμαιο τις αποφάσεις συσκέψεων επί συσκέψεων φερέφωνων, αν θα επιτεθούν ή θα υπάρξει εγκράτεια, βοηθώντας ο ένας τον άλλον στην ανάγκη τάχα πολεμικού εξοπλισμού, λαμβάνοντας πρωτίστως υπόψη τις τιμές της αγοράς. Οι ατέρμονες συζητήσεις προβληματισμού για απόφαση από που βγαίνει ο ήλιος, συντηρεί την ανασφάλεια των λαών, αλλά ταυτόχρονα απελευθερώνει μοιραία τις τιμές των αγαθών. Μα είναι τόσο δύσκολο για αδαείς, να ακολουθήσουν απλά το χρήμα, ώστε ν’ ανακαλύψουν τους αίτιους των δεινών.
Ουδέν νεότερο, πέρα των παλαιών και γνωστών, τόσο για τον εμπορικό πόλεμο της Δύσης στην Ουκρανία, όσο και για τον αφανισμό, χώρου και Παλαιστινίων, μα και αλλαχού επί της γης “επικίνδυνων” μειονοτήτων.
Το κέρδος τρελαίνει, το υπερκέρδος μωραίνει. Η απληστία και το μίσος, δυο μοναδικά γνωρίσματα του ανθρώπου, που δεν συναντώνται σε άλλα έμβια όντα σ’ όλη τη φύση. Ως εκ τούτου ουδέν νεότερο για την καταστροφική πορεία του …