Ούτε ταλέντο, ούτε παιδεία

Σκιτσο: Στελιος Καλογερακης

Του Μάνου Στεφανίδη

ΣΤΕΦΑΝΙΔΗΣ ΜΑΝΟΣ
Όπου ταλέντο είναι το ταλέντο, παιδεία όμως σημαίνει την σε βάθος και σε πλάτος καλλιέργεια.  Μετρήστε τώρα ονόματα και συγκρίνετε το τότε και το τώρα:

–  Μητρόπουλος, Κάλας, Παξινού, Κακογιάννης, Κούνδουρος, Τσαρούχης, Κουν, Εμπειρίκος, Εγγονόπουλος , Ελύτης, Μινωτής, Μιλλιέξ, Σεφέρης, Τσίρκας, Γκίκας, Μόραλης,  Ξενάκηδες, Τάκις, Ιόλας, Μίκης, Σεβαστίκογλου, Ρίτσος, Σβορώνος, Ζέη, Κουνέλλης, Μπαχαριάν, Μποστ, Τσιτσάνης, Διαμαντόπουλος, Τζαβέλας, Χορν, Λαμπέτη, Βασίλης Φωτόπουλος, Κανιάρης, Πουλαντζάς, Χρήστου, Ταχτσής, Μαργαρίτα Καραπάνου, Χατζιδάκις κλπ στο τέλος της  δεκαετίας του ’50 και στις αρχές του ’60. Άλλοι ήσαν στην κορύφωση τους κι άλλοι μόλις ξεκινούσαν. Λάμψη, ταλέντο, ιδιοφυΐα, όραμα και μια Ελλάδα να ζει την μικρή της πολιτιστική αναγέννηση την όποια θα διαλύσει δραματικά το κιτς της Χούντας.

Η σύγκριση με το σήμερα ζοφερή και σε επίπεδο πνευματικής και σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας. Ούτε ταλέντο ούτε παιδεία. Σκέφτομαι πάντως ότι σωστά μεν ψέγουμε τον αιώνιο φοιτητή Φίλη και τον ημιμαθή πρωθυπουργό του με τα αλαμπουρνέζικα αγγλικά του. Όμως οι εξίσου άθλιοι προκάτοχοι του, ο Κωστάκης, ο Γιωργάκης και ο Αντωνάκης αν και έχουν τελειώσει κολέγια (του Αθηνών συμπεριλαμβανομένου), Χάρβαρντ, Λόντον Σκουλ οφ Εκονόμικς, Ταφτ, Άμερστ Κόλιτζ κλπ δηλαδή τα κορυφαία πανεπιστήμια Ευρώπης και ΗΠΑ, έβλαψαν την Συρίαν, δηλαδή τη πατρίδα, το ίδιο και χειρότερα. Τα αποτελέσματα των πολυδιαφημισμένων σπουδών τους τα γνωρίσαμε δραματικά στο πετσί μας το ίδιο. Πεταμένα λεφτά!

Σημειωτέον ότι και οι τρεις προαναφερθέντες, εκτός από πρωθυπουργοί, διετέλεσαν επί μακρόν  και υπουργάρες Παιδείας και Πολιτισμού. Χωρίς ταλέντο, φευ, χωρίς έμπνευση, χωρίς παιδεία.Γι αυτό σας λέω : Φίλης και ξερό ψωμί. Τουλάχιστον αυτός δεν έχασε το χρόνο του ούτε έφαγε τα λεφτά του μπαμπά του σε άχρηστα  διπλώματα και μεταπτυχιακά. Μπήκε νωρίς στον κομματικό σωλήνα και…πρόκοψε. Άντε βρε και λέκτορας!

ΥΓ. Αυτό και αν ντροπή και άθλια οπισθοδρόμηση. Η προτεινόμενη ” μεταρρύθμιση” στα ΑΕΙ. Πάνω που ήθελα να γράψω κάτι καλό για τον Φίλη εξ αιτίας της ιδέας να ισχύσει και στην Ελλάδα ένα είδος μπακαλορεά με το Λύκειο αποδεσμευμένο από τα φροντιστήρια, την παραπαιδεία και τις άθλιες εισαγωγικές των εισακτέων  στα ΑΕΙ που έγραψαν 1,5 κατά μέσον όρο!

Και τώρα να που αναβιώνει ο πιο μαύρος φαβοριτισμός, η πιο ξεδιάντροπη αναξιοκρατία στα ακαδημαϊκά ιδρύματα. Ήδη τα Συμβούλια Σπουδών έχουν παραιτηθεί μετά και την ουσιαστική ακύρωση τους. Τώρα πλέον θα “παίζουν” παιχνίδια οι τραμπούκοι φοιτητές που έδιωξαν τις διεθνείς επιτροπές ματαιώνοντας την αξιολόγηση των ΑΕΙ και καταδικάζοντας τα πανεπιστήμια μας στην περιθωριοποίηση. Και βέβαια οι καθοδηγητές τους από τα παρασκήνια.

Κρίμα για τον Πελεγρίνη, τον Γαβρόγλου, τον Λιάκο. Ένα κομματικό γινάτι, μια ιδεοληψία , μια υποταγή στους ισχυρούς της ημέρας και η καταστροφή είναι πάλι  ante portas. Προσωπικά θεωρώ μόνους επιτυχημένους υπουργούς παιδείας – παρά τα κάποια λάθη τους – τις κυρίες Διαμαντοπούλου και Γιαννάκου. Οι άρρενες συνάδελφοι τους και ολίγιστοι και… ανάρχιδοι.