Tου Ιωάννη Δαμίγου
Αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων πως ο “εχθρός”, ο κίνδυνος και η απειλή για την χώρα, δεν είναι άλλος από τον εσωτερικό, αυτόν της παιδείας! Της “επιθετικής γνώσης”, της απειλητικής για το σύστημα και το κατεστημένο, αυτής που φοβίζει και τρομοκρατεί το καθεστώς της θρησκευόμενης, αλλοίμονο, υπουργού.
Από την στιγμή ανάληψης καθηκόντων της, εμπορικής κυρίως βαρύτητας που επέλεξε, παρά εκπαιδευτικής, επιδίδεται σε επιθετικές και ακραίες επεμβάσεις με κάθε μέσο και νομοσχέδιο, ενάντια στην γνώση επιβάλλοντας … καταστολή! Η παιδεία, αντιλαμβανόμενη φρονίμως, πως αποτελεί τον σημαντικότερο κίνδυνο και απειλή των εμπορικών επικερδών συμφερόντων της και όχι μόνο, ανακηρύχθηκε σε εχθρικό πεδίο δράσης, με λογής παρακρατικούς που διαθέτει και φυσικά τα ΜΑΤ των ακροδεξιών φορτισμένων με μίσος αστυνομικών, έτοιμα να προκαλέσουν φονικό “επιδιωκόμενο” ατύχημα!
Δυστυχώς, έχοντας στο πλευρό της, άβουλους πρυτάνεις ακόλουθους, που σύρονται μαζί της σε ντροπιαστικές αποφάσεις συνέργειας σε εγκλήματα. Συνηγορώντας βεβαίως υπέρ της υπουργού και η δικαστική αρχή …. ως όφειλε, με ανάλογες αυταρχικές και κατάπτυστες αποφάσεις, παρέχοντας το “νόμιμο” άλλοθι δράσης και καταστολής, ενάντια στον “κοινό” εχθρό! Όλοι ενωμένοι κατά της “επικίνδυνης” παιδείας, πράξη που αποδεικνύει το μέγεθος της απειλής και το τρόμο που νοιώθουν απέναντί της!
Με πρωτοστάτη αυτόν τον ανεκδιήγητο τύπο, πρωθυπουργό, να λαϊκίζει ως αρέσκεται με αγοραία …. ερωτήματα προς την αντιπολίτευση επιλογής, βιβλιοθήκη ή κουκούλες! Με λόγο για … επίθεση των φοιτητών (!) στα ΜΑΤ που …. φύλασσαν την άγνωστη σε αυτούς έννοια της βιβλιοθήκης.
Επικίνδυνη παράνοια λέξεων και εννοιών, που ξεπερνά τον ορισμό του λαϊκισμού, που σαν φαινόμενο θα χρειασθεί έναν νέο. Ίσως: “Σύνδρομο Μητσοτάκης way”. Όσο το καθεστώς διολισθαίνει στην άκρα δεξιά, τόσο και οι κάθε είδους επιθέσεις στην παιδεία θα πολλαπλασιάζονται. Μια και όλα γι’ αυτούς είναι δουλειές, κάνουν τα πάντα για να εξαφανίσουν ό, τι έχει απομείνει από την δημόσια παιδεία, οδηγώντας και εξαναγκάζοντας την “λύση” της ιδιωτικής.
Μόνο που αυτή θα παρέχεται στους ακίνδυνους έχοντες και κατέχοντες, αποκλείοντας όλους τους άλλους, που έχουν κάθε λόγο να φοβούνται. Έτσι διατηρούν των έλεγχο των μαζών. Και δυστυχώς δυσκολεύουν έως και αποκλείουν την πρόσβαση των νέων στο: “Μάθε παιδί μου γράμματα”. Ναι αυτούς επιλέξαμε, που αντιμετωπίζουν, όπως έκαναν πάντα, την Παιδεία ως τον έναν και μοναδικό “εχθρό”.