Ο κορονοϊός φεύγει, οι εξωγήινοι έρχονται

Του Διογένη Λόππα

Αν πριν μερικά χρόνια μου έλεγε κάποιος ότι θα έγραφα άρθρο αφιερωμένο στους εξωγήινους, θα τον έπαιρνα με τις σφαλιάρες. Αν κάποιος απεχθάνεται ολοσχερώς τις θεωρίες συνομωσίας, αυτός είναι ο υπογράφων. Τι μεσολάβησε και γύρισε ο κόσμος ανάποδα; Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Ένας Αμερικανός πρόεδρος (Ομπάμα) αποδέχθηκε ασμένως την ύπαρξη ”απροσδιόριστων εναέριων φαινομένων”, κάμποσοι βετεράνοι πιλότοι της ικανότερης πολεμικής αεροπορίας του πλανήτη μοιράστηκαν δημοσίως τις εμπειρίες τους, δύο (τουλάχιστον) σημαίνοντα κυβερνητικά στελέχη ανωτάτου επιπέδου εξέφρασαν έντονες ανησυχίες, μερικοί δραστήριοι γερουσιαστές έβαλαν τη γραφειοκρατία να δουλέψει προς διερεύνηση των φαινομένων και επιπλέον ένας από τους πιο αξιόπιστους Αμερικανούς δημοσιογράφους με την ίσως δημοφιλέστερη εκπομπή στις ΗΠΑ (60 minutes), παρουσίασε ένα θέμα με τέτοια ακρίβεια που συγκίνησε ακόμα και εμένα, που θα μπορούσα να γελάω ακατάπαυστα κάθε φορά που κάποιος ανέφερε διαπλανητικές επαφές διαφόρων τύπων.

Λοιπόν, η κατάσταση, παρακολουθώντας τα δρώμενα πέραν του αντλαντικού, είναι εντελώς κρίσιμη: Θα έλεγε κανείς ότι μελετώντας τις αντιδράσεις πάσης φύσεως ειδικών γύρω από τα αμυντικά ζητήματα των ΗΠΑ, ότι τα καλά νέα θα ήταν τα σκάφη αυτά τα οποία ματαίως προσπαθούσαν να αναχαιτίσουν οι Αμερικανοί (με τα υπερσύγχρονα βεβαίως μέσα που διαθέτουν), να ήταν επισκέψεις εξωγήινων πολιτισμών, Γιατί, αν μία στο εκατομμύριο, η τεχνολογία αυτή ανήκει σε οποιοδήποτε ανταγωνιστικό των ΗΠΑ έθνος, (τα κακά νέα που λέγαμε), τότε η κατάσταση είναι απλά απελπιστική. Γιατί μιλάμε για καταδιώξεις (παρακολουθήσεις, σωστότερα), επιβεβαιωμένες για τη γνησιότητά τους στο ανώτερο δυνατό επίπεδο, στις οποίες η αρτιότερη αεροπορία του πλανήτη αδυνατούσε όχι μόνο να αντιμετωπίσει, αλλά απλά και μόνο να αναγνωρίσει.

Οι Αμερικανοί εμφανίζονται εντελώς ξαφνιασμένοι από τα περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας, αναλογιζόμενοι ότι ο κάτοχος μιας τέτοιας τεχνολογίας όπου μπορεί να εκτοξεύεται από την επιφάνεια της θάλασσας μέχρι (ίσως) τις παρυφές του διαστήματος ή που μπορεί να κινείται υπερηχητικά και να βυθίζεται ξαφνικά στον ωκεανό πριν αναδυθεί πάλι ή ακόμα και να εξαφανίζεται ξαφνικά από το οπτικό πεδίο των πιλότων, ένας θεός ξέρει τι θα ήταν ικανός να κάνει αν εξοπλίσει τέτοιου είδους σκάφη με πυρηνικά ή βιολογικά όπλα, πρακτικώς ακατάρριπτα από οποιοδήποτε υπάρχον αμυντικό σύστημα. Θα ήμασταν μάλιστα ακόμα σε πλήρη άγνοια, αν κάποια στιγμή μια αναβαθμισμένη έκδοση αεροσκαφών με τελευταίας τεχνολογίας ραντάρ δεν κατάφερνε τελικά να εντοπίσει έστω ένα μέρος των δυνατοτήτων της συγκεκριμένης τεχνολογίας.

Είναι προφανές ότι στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα στην Ευρώπη, δεν έχουμε δώσει ιδιαίτερη σημασία στα τεκταινόμενα στην αντίπερα όχθη, όμως αυτό δε σημαίνει ότι εκεί δεν επικρατεί μια μορφή (δικαιολογημένου) πανικού. Είναι χαρακτηρηστικό ότι το θέμα έχει μεγαλώσει τόσο πολύ, ώστε καθημερινά εμφανίζονται αναλυτικά ρεπορτάζ, συνεντεύξεις και αναλύσεις από γίγαντες της παγκόσμιας ειδησεογραφίας όπως για παράδειγμα το CNN, οι NYT, το FOX, το POLITICO, και γενικά όλα τα κατεστημένα ΜΜΕ. Θέλω να πω ότι, αντίθετα με ότι συνέβαινε στο παρελθόν, αυτή τη φορά δεν πρόκειται καθόλου για πλάκα ή για ευσεβείς πόθους, αλλά για μια άβολη κατάσταση που έχει φέρει το πεντάγωνο σε εξαιρετικά δυσχερή θέση και μόνο με την υποψία ότι αν αυτή η εξωτική τεχνολογία (όπου και αν ανήκει) κινηθεί με επιθετικές διαθέσεις, θα είναι εντελώς αδύνατον να ασκηθεί οποιαδήποτε αποτροπή εναντίον της.

Μπροστά σε αυτόν τον απρόσμενο κίνδυνο, η Γερουσία διέταξε μια κατεπείγουσα έρευνα, τα συμπεράσματα της οποίας αναμένεται να ανακοινωθούν την επόμενη εβδομάδα. Καθώς κάτι τέτοια επείγοντα πάντα παρακινούν το ενδιαφέρον μου, επικοινώνησα με τιε πηγές μου για να προσδιορίσω το μέγεθος της κατάστασης. Οι στρατιωτικοί με τους οποίους συνομίλησα δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το τι ακριβώς συμβαίνει, μου εξήγησαν όμως ότι δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα συγκλονιστικό την επόμενη εβδομάδα, καθώς τέτοιας σημασίας υποθέσεις θα χρειαστούν μήνες εντατικής έρευνας, χωρίς πάλι να είναι σίγουρο ότι θα καταλήξουν σε ικανοποιητικά συμπεράσματα, απλούστατα γιατί τα στοιχεία είναι πολύ περιορισμένα και εκτός του φάσματος της φυσικής επιστήμης. Αν για παράδειγμα η επιτροπή, βασιζόμενη στα στοιχεία ενός ραντάρ που έδειξαν επιτάχυνση ενός αντικειμένου με ταχύτητα μερικών δεκάδων χιλιάδων μιλίων την ώρα, απευθύνονταν σε έναν ειδικό επιστήμονα για εξηγήσεις, αυτός θα σήκωνε τα χέρια ψηλά, απλά και μόνο γιατί κάτι τέτοιο υπερβαίνει τόσο τους νόμους της φυσικής, όσο και τις βιολογικές αντοχές του κυβερνήτη που θα επιχειρούσε κάτι ανάλογο.

Συνεπώς το μπαλάκι αναμένεται πάλι να σταλεί πίσω στο Πεντάγωνο, το οποίο θα προσπαθήσει να εξελίξει (κατ’ αρχήν) τα μέσα (αναβαθμισμένοι αισθητήρες, ραντάρ, ειδικά αεροσκάφη καταδίωξης) με τα οποία θα καταγράψει εκ νέου και με αναβαθμισμένη πιστότητα τα φαινόμενα αυτά. Αν λοιπόν ναυτικό και αεροπορία σταθούν τυχεροί, θα μπορέσουν ίσως να καταφέρουν μια κανονική αναγνώριση, ώστε να διαγνώσουν με ακρίβεια τουλάχιστον την προέλευση των φαινομένων, αν δηλαδή πρόκειται για κάτι απόκοσμο ή αν τελικά κάποιοι τρελοί επιστήμονες κατάφεραν το ακατόρθωτο και κάποιοι στρατηγικοί ανταγωνιστές αρέσκονται να προκαλούν την υπερδύναμη μερικά ναυτικά μίλια έξω από τις ανατολικές ακτές της με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει τόσο για το ηθικό, όσο και για γενικότερες γεωπολιτικές διευθετήσεις.

Η ιστορία δείχνει ότι παρόμοιες καταστάσεις δεν είναι πρωτοφανείς: Κατά τη διάρκεια του πρώτου ψυχρού πολέμου, οι ΗΠΑ έστειλαν πάνω από σοβιετικό εναέριο χώρο δύο υπερόπλα που στην εποχή τους θα πρέπει να έμοιαζαν με UFO στους ανυποψίαστους συντρόφους. Αναφέρομαι στο μεγαλειώδες βομβαρδιστικό Β52, το οποίο μπορούσε να ίπταται σε δυσθεώρητα ύψη, να διανύει απίστευτες για την εποχή αποστάσεις και να εξαπολύει τα θανατηφόρα όπλα του από ασφαλή απόσταση πριν οτιδήποτε καταφέρει να το πλησιάσει. Ακόμα ένα τέτοιο εξελιγμένο σύστημα υπήρξε το κατασκοπευτικό U2, το οποίο πετούσε στα όρια της ατμόσφαιρας και φωτογράφιζε τις σοβιετικές βάσεις χωρίς κανένας να μπορεί να αντιληφθεί την ύπαρξή του. Αν και οι Σοβιετικοί αρχικά αιφνιδιάστηκαν, στη συνέχεια κατάφεραν να εξελίξουν ικανότατα αντίμετρα πρώτα με την εξέλιξη του υπερ-καταδιωκτικού MIG 25, το οποίο με απίστευτες ταχύτητες μπορούσε να προσεγγίζει τα άλλοτε αόρατα Β52 και ύστερα με την ανάπτυξη του προγόνου των S400, που τότε ονομαζόταν S75 και που μπορούσαν να εντοπίζουν με το ραντάρ τους τα U2 και να εκτοξεύουν αντιαεροπορικούς πυραύλους σε πολύ μεγάλα ύψη. Μάλιστα κάποια στιγμή έπιασαν στον ύπνο τους Αμερικανούς και κατάφεραν, μέσω ενός συστήματος S75, να καταρρίψουν ένα U2 και μάλιστα να αιχμαλωτίσουν και τον κυβερνήτη του.

Αν βρισκόμαστε μπροστά σε μια συγκλονιστική ανακάλυψη που θα κλονίσει την θεωρία της συμπαντικής μοναξιάς μας ή αν τελικά η υπόθεση δείξει ότι οι Κινέζοι ή οι Ρώσοι παίζουν στα δάχτυλα υπερηχητικές τεχνολογίες, θα το δείξει η ιστορία. Αυτό που είναι σίγουρο και που ήδη τρέχει είναι ότι οι Αμερικανοί πρέπει να διανύσουν έναν αγώνα δρόμου προκειμένου αρχικά να ανακαλύψουν τι είναι αυτό που τους κοροϊδεύει κατάμουτρα μέσα στην αυλή τους και στη συνέχεια να εξελίξουν τις ανάλογες τεχνολογίες. όπως οι Σοβιετικοί παλαιότερα, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν έναν κίνδυνο που απειλεί στα ίσια την ίδια την υπόστασή τους. Και πιστέψτε με, όχι μόνο αντιμετωπίζουν με τη δέουσα σοβαρότητα την κατάσταση, αλλά δείχνουν και απόλυτα ψύχραιμοι να αντιμετωπίσουν ότι τελικά εμφανιστεί πίσω από αυτό το σκοτεινό παραπέτασμα.