Του Στέλιου Καλογεράκη
Σίγουρα σου έχει τύχει να θέλεις μια πληροφορία από δημόσια υπηρεσία, και να τρως το χρόνο σου στα τηλέφωνα προσπαθώντας να βγάλεις άκρη. Κάτι τέτοιες δύσκολες μέρες, φτάνεις στο ασφαλές συμπέρασμα ότι σε αυτή την όμορφη χώρα δεν υπάρχει κανένας περισσότερο αναρμόδιος από τον αρμόδιο.
Θυμάμαι μέσα στη δεύτερη καραντίνα, χρειάστηκα μια ενημερότητα από το ΕΦΚΑ, και ενώ στο σύστημα δεν φαινόταν να έχω οικονομικές εκκρεμότητες, το άκαρδο ιντερνετικό τους κατασκεύασμα αρνιόταν πεισματικά να μου την εκδώσει. Λέω, ο αφελής, θα τηλεφωνήσω στο ΕΦΚΑ της πόλης μου και σίγουρα θα βρω που κολλάει η διαδικασία. Ο υπάλληλος, που ακουγόταν υπεραπασχολημένος, με διαβεβαίωσε ότι θα επικοινωνήσει πολύ σύντομα μαζί μου.
Η μέρα πέρασε, ήρθε μία καινούρια μέρα, αλλά καμία κλήση από τον υπάλληλο. Αποφάσισα να τηλεφωνήσω ξανά, ευγενικά, με χαμόγελο, αλλά ο ίδιος, πάντα υπεραπασχολημένος υπάλληλος μου απάντησε απότομα “Ρε φίλε, έχω δουλειά τώρα, θα σε πάρω σε λίγο!”. Δεν τον ήξερα τον άνθρωπο, σίγουρα δεν ήταν φίλος μου, αντιθέτως, αν ήταν, μπορεί και να με εξυπηρετούσε. Περιττό να πω ότι δεν με πήρε ποτέ τηλέφωνο.
Την επόμενη μέρα τηλεφώνησα εγώ στα κεντρικά του ΕΦΚΑ, στις πληροφορίες, όπου οι άνθρωποι ήταν κατατοπιστικοί και ευγενέστατοι. Βρήκα λύση άμεσα! Όμως αυτή την αγενή χυλόπιτα του τοπικού υπάλληλου δεν μπόρεσα να τη χωνέψω, όπως δε μπορώ να χωνέψω κάθε δυσλειτουργική και προβληματική επικοινωνία μου με το βλαμμένο κρατικό μηχανισμό, που παιδεύει τους πολίτες αλλά και τους ίδιους τους υπαλλήλους του. Ένα χαοτικό καφκικό σύμπαν που δημιουργήθηκε με συνέπεια, στοργή και γλυκές πολιτικές πελατειακές σχέσεις. Δυστυχώς τα περισσότερα τηλέφωνα του διαβόητου κρατικού μηχανισμού είναι συνεχώς απασχολημένα, η κλήση σας προωθείται στο άπειρο.
Αν ήμουν όμως ο Μένιος Φουρθιώτης θα είχα μία βεβαιότητα, ότι αν επιθυμούσα κάτι, ο υπουργούλης της Επικρατείας και υπεύθυνος του γραφείου τύπου της καλής μας της ΝΔούλας, θα με έπαιρνε ο ίδιος στο κινητό μου, να με ρωτήσει τί με απασχολεί και τι εξυπηρέτηση θα ήθελα. Αν έχεις ένα πάρε δώσε με την εξουσία, κάτι δίνεις, κάτι παίρνεις, τα βρίσκετε κάπου στη μέση και είναι όλοι ευχαριστημένοι.
Μην ξεχνάμε ότι άνθρωποι σαν τον Γιώργο Τράγκα υπήρξαν προνομιακοί συνομιλητές της εξουσίας και αδρά χορηγούμενοι από γλυκές και κυβερνησούλες που είχαν για πρωθυπουργούς πάντα τους καταλληλότερους. Το είχε πει και ο Πλάτων bro: Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Εδώ που τα λέμε, έχουμε πάντα τους καταλληλότερους πρωθυπουργούς και υπουργούς, αλλά δυστυχώς έχουμε τους πιο ακατάλληλους πολίτες. Εκατομμύρια εντελώς ακατάλληλοι, περίεργοι και ενοχλητικοί τύποι, που ενοχλούν την αδιάφθορη και εξουσία ζητώντας και ξαναζητώντας. Ντροπή! Έχεις το θράσος και απαιτείς;
Για τη χιονόπτωση φταίνε οι μετεωρολόγοι και οι οδηγοί, για τα άθλια νοσοκομεία φταίνε οι νοσοκόμοι, για την κατάντια της παιδείας φταίνε οι δάσκαλοι και οι μαθητές, για την ανεργία (είμαστε πρωταθλητές και σε αυτό) φταίνε οι άνεργοι, για τους κατώτατους μισθούς ντροπής, φταίνε οι εργαζόμενοι που δεν εργάζονται σε 2-3 δουλειές, για την κατάντια των εργασιακών δικαιωμάτων φταίνε πάλι οι τεμπέληδες οι εργαζόμενοι.
Αυτοί στην κυβέρνηση δεν μπορούν να ασχολούνται με μικροπράγματα, φέρνουν ξένες επενδύσεις. Οι υπουργοί δεν βρίσκονται στη θέση αυτή για να κάνουν τη δικιά σου ζωή αξιοπρεπή και ανθρώπινη! Οι υπουργοί είναι οι πραγματικοί influencers της καθημερινότητας, που πρέπει να μιμηθείς αν θες να επιβιώσεις! Γίνε καιροσκόπος και μάθε να πουλάς αέρα κοπανιστό, για να περνάς εσύ καλά και αυτοί καλύτερα.
Τι δεν κατάλαβες; Όλα δικά σου τα θέλεις; Η δικιά σου ατομική ευθύνη φταίει για όλα τα στραβά αυτού του τόπου!
Γι’ αυτό λοιπόν, πάρε την ατομική σου ευθύνη και βάλε την εκεί που ξέρεις. Εγώ θα πρότεινα να τη βάλεις στην κάλπη για να στηρίξεις τον επόμενο άεργο ξερόλα, παιδί του κομματικού σωλήνα. Α, και μη ζητάς πολλές εξηγήσεις, ούτε νοσοκομεία, ούτε σχολεία, ούτε λεφτά, ούτε κοινωνικό κράτος, ούτε εργασιακά δικαιώματα. Πτωχέ, έρχονται μεγάλες ξένες επενδύσεις, όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα…
