Γράφει ο Θανάσης Τσεκούρας
Ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι ο Τσίπρας με το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιό που διαθέτει, διατηρεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά εξουσίας.
Ο Τσίπρας θα καταγγείλει νοθεία και θα αμφισβητήσει το εκλογικό αποτέλεσμα». Αυτά περίπου ξεστόμισε ο Κ.Μητσοτάκης στην πρόσφατη συνέντευξή του στη φιλική μας ΕΡΤ.
Δύσκολη και δυσερμήνευτη η διαπίστωση του Πρωθυπουργού, αν την πάρουμε σοβαρά. Γιατί από πουθενά δεν προκύπτει ότι είναι στις προθέσεις του Αλέξη Τσίπρα κάτι παρεμφερές.
Το αντίθετο μάλιστα. Την ίδια ώρα που ο Πρωθυπουργός «έγραφε» τη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ συναντούσε τον Γ. Στουρνάρα. Με όλο το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο σύνολο της διοίκησης της ΤτΕ.
Μια συνάντηση μαραθώνια, η οποία κινήθηκε σε «πολύ υψηλό επίπεδο», όπως επιβεβαιώνουν πηγές και από τις δύο αντιπροσωπείες.
Γιατί λοιπόν την ίδια ώρα, ο Κ. Μητσοτάκης επιστρατεύει ένα ρεπερτόριο τοξικότητας και δολιοφθοράς, στην κυριολεξία εκτός τόπου και χρόνου;
Οι ερμηνείες πολλές. Μια από τις επικρατέστερες στηρίζεται στο γεγονός ότι ο πρωθυπουργός επιθυμεί να έχει απέναντί του μια παραποιημένη κατασκευή του Τσίπρα. Εναν «Τσίπρα» αγρίμι, αγροίκο, «ταύρο εν υαλοπωλείω», εκτός πολιτικού πλαισίου. Εναν Τσίπρα δηλαδή που δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Μια ιδεολογικο-πολιτική κατασκευή που φιλοτέχνησαν το 2019 οι «αρτίστες» του αντι-σύριζα μετώπου.
Απέναντι σ΄αυτόν τον φαντασιακό Τσίπρα, ο Μητσοτάκης νιώθει άνετα. Απέναντι στον πραγματικό Τσίπρα που χθες συναντήθηκε με τον Γ. Στουρνάρα και σε δυο μέρες θα συνομιλεί με τον επικεφαλής του Στέητ Ντηπάρτμεντ Αντονι Μπλίνκεν,ο Μητσοτάκης αισθάνεται άβολα.
Ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι μετά από μια μακρά περίοδο επιχειρήσεων καταστροφής και «δολοφονίας χαρακτήρα», ο Τσίπρας παραμένει κυρίαρχος ηγέτης της προοδευτικής παράταξης και της ευρύτερης κεντροαριστεράς. Οτι με το προσωπικό πολιτικό κεφάλαιό που διαθέτει, διατηρεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε τροχιά εξουσίας.
Με άλλα λόγια επαναλαμβάνει το «αμάρτημα του πατρός». Γιατί και ο πατέρας του δεν κατάλαβε ποτέ γιατί ο Ανδρέας Παπανδρέου άντεξε μετά το «βρώμικο 1989», επιβίωσε πολιτικά και επανήλθε θριαμβευτικά στην εξουσία. Ενας Ανδρέας «τελειωμένος», όπως προεξοφλούσαν εκείνη την περίδο οι εντός και εκτός της χώρας μηχανισμοί εξουσίας. Και μαζί τους, ο πατέρας του σημερινού Πρωθυπουργού.
Αυτή είναι μάλλον η επικρατέστερη ερμηνεία για το φάλτσο ρεπερτόριο του Κ. Μητσοτάκη. Υπάρχει και μια άλλη, λιγότερο πολιτική και περισσότερο ψυχολογίστικη. Είναι αυτό που λέει η παροιμία ότι «όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται».
Μήπως ο Μητσοτάκης δεν νιώθει ιδιαίτερα ασφαλής με τις καθημερινές δημοσκοπήσεις που φιλοξενούν τα φιλικά ΜΜΕ; Μήπως σπεύδει πρόωρα να διαχειρισθεί με μια ρητορική ανωμαλίας ένα ενδεχόμενο ανατροπών και εκπλήξεων από τις κάλπες; Μήπως τον πρόδωσαν οι υποσυνείδητες αγωνίες του, βγήκαν στην επιφάνεια και έσπευσε να τις αποδώσει στον αντίπαλό του;
Όλα αυτά θα αποδειχθούν. Πάντως από το χθεσινό «κράς τέστ», το αποτέλεσμα δεν ήταν τόσο ελκυστικό για τον Πρωθυπουργό. Από τη μια πλευρά, ένας Τσίπρας θεσμικός, στους «αρμούς της εξουσίας» και από την άλλη πλευρά ένας Μητσοτάκης επιπόλαιος, αμήχανος και ανασφαλής που ψέλιζε κάποια ακατανόητα σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Το μέλλον (έως τις εκλογές) διαρκεί πολύ…
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR