Του Γ. Λακόπουλου
Πικρή διαπίστωση για αρχή: το κείμενο που δημοσιεύθηκε στο «Βήμα», ως συνέντευξη με τον Πρωθυπουργό της χώρας, ήταν υπόδειγμα για το πώς ΔΕΝ πρέπει να είναι μια συνέντευξη.
Από ευκαιρία για σκληρές ερωτήσεις ουσίας, στα κρίσιμα προβλήματα της χώρας και επιμονή για απαντήσεις εξελίχθηκε σε… κουβεντούλα περί διαγραμμάτου.
Ο δημοσιογράφος αντί να «στριμώχνει» τον Πρωθυπουργό επιβεβαίωνε όσα ανερμάτιστα εκστόμιζε με στόμφο και τον… συμπλήρωνε! Στο τέλος « τα περάσαμε όμορφα….». Κρίμα.
Κάποτε εφημερίδα που εξασφάλιζε συνέντευξη του Πρωθυπουργού έκανε μεγάλη επιτυχία για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο: έβγαιναν ειδήσεις.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε μια -μη-συνέντευξη στην οποία δεν υπάρχει η παραμικρή είδηση. Αναφέρονται μόνο συλλογισμοί και αυθαίρετοι ισχυρισμοί – χωρίς αντίλογο.
Αν δώσει κανείς όμως προσοχή θα διαπιστώσει ότι πρόκειται για παραπληροφόρηση, θεωρίες περί ανέμων και παραδοξολογίες. Αναφορές που δεν συμβαδίζουν την πραγματικότητα και τη λογική. Σύνθεση ψεύδους και αυτοεπιβεβαίωσης.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος που-υποτίθεται πως έχει πλήρη γνώση της κατάστασης στην οποία βρίσκει η χώρα να λέει τέτοια πράγματα;
Τον εαυτό του παραπλανά ή τους άλλους λέγοντας ότι «είναι ψευδής υπόθεση ότι η κυβέρνηση τάχα απέτυχε στη διαχείριση της οικονομίας και της πανδημίας». Τα νούμερα δεν αρκούν για να περιγράψουν την αποτυχία;
Πώς μπορεί να λέει ότι «έχει επιδιώξει τον διάλογο», χωρίς ούτε μια συνάντηση με την αντιπολίτευση και λέγοντας ότι «ο Τσίπρας πολεμάει την πατρίδα του».
Πώς λέει «δεν μπορώ να κατηγορηθώ ως αυταρχικός πολιτικός» όταν συγκεντρώνει κάθε είδους εξουσίας στο πρόσωπό του και κάνει επίδειξη αλαζονείας;
Δηλώνει «είμαι αισιόδοξος ότι φτάνουμε στο τέλος του πολέμου και θα βγούμε νικητές». Πόσες φορές έχει προφητέψει το ίδιο, ενώ χειρισμοί του κάνουν χειρότερη την κατάσταση;
Τώρα θολώνει την υπόθεση των εμβολιασμών, μπερδεύει τους ιδιώτες γιατρούς με τους κλινικάρχες και δηλώνει ότι είναι… πρώτος στην Ευρώπη και «επέβαλε” το πιστοποιητικό εμβολιασμού που θα συζητηθεί… στις 25 Μαρτίου;
«Η χώρα τα κατάφερε πολύ καλύτερα από άλλες χώρες, αν είχε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο θα θρηνούσαμε διπλάσια θύματα». Πόσος κυνισμός μπορεί να κρυφτεί μόνο σε μια φράση; Τι ειδους σύγκριση του θανάτου είναι αυτή;
«Οι πολίτες ακολούθησαν τις οδηγίες των ειδικών». Ποιων ειδικών; Αυτών που δεν ακούει ο ίδιος; Της Επιτροπής που υποχρεώνει να παίρνει αποφάσεις που τον βολεύουν πολιτικά;
Αν οι πολίτες «ακολούθησαν», γιατί τους μεταφέρει την ευθύνη για την επιδείνωση; Δεν ακούει τι λέει ο …Αδωνις για τη Θεσσαλονίκη και το άνοιγμα του τουρισμού;
Πόσο απόθεμα αφασίας μπορεί να έχει ένας πολιτικός για να λέει ότι «η Πολιτεία ενίσχυσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας»; Υπάρχει ένας, έστω, υγειονομικός που θα συμφωνήσει μαζί του; Δεν ακούει τι λένε κάθε μέρα γιατροί και νοσηλευτές;
Η διατύπωση ότι το ΕΣΥ «ξεπέρασε όλες τις προσδοκίες, ενδεχομένως και τις δικές μας» συνιστά κοροϊδία. Αλλά η φράση «διαλύθηκε το στερεότυπο του ανάλγητου ιδιωτικού τομέα» – γιατί υπήρξαν… δωρεές- συνιστά ύβρι.
Πού ακριβώς είδε ο Πρωθυπουργός ότι «δημόσιος και ιδιωτικός τομέας συνεργάζονται , υπό την καθοδήγηση του υπουργείου Υγείας»; Πώς μπορεί να λέει ότι «τώρα συνεργαζόμαστε τον ιδιωτικό τομέα» και να φέρνει για παράδειγμα το Ερρίκος Ντυνάν την… περασμένη βδομάδα; Αφού προηγήθηκαν 7.000 θάνατοι..
Δεν είναι εμπαιγμός όσων έχασαν ανθρώπους να λέει ότι «αν είχαμε κάνει -επίταξη, όπως ζητούσε η αντιπολίτευση από τον περασμένο Απρίλιο θα ξοδεύαμε δεκάδες εκατομμυρίων»;
Δεν υποτιμά την νοημοσύνη των γιατρών προτάσσοντας ότι «όταν ζητάμε από την γιατρό να παρέχει τις υπηρεσίες του δεν θα τον υποχρεώσουμε πρέπει να τον εμπνεύσουμε», όταν την ίδια μέρα τον απειλεί;
Στην υπόθεση Κουφοντίνα βρίσκει ότι «όλοι αναγνωρίσαν ότι η στάση της κυβέρνησης ήταν σωστή», αλλά και διαμαρτύρεται και γιατί «έγιναν 150 διαδηλώσεις» -στις οποίες «δεν είχαμε πολλά περιστατικά αστυνομικής βίας». Πόσα θα ήταν τα πολλά, γι’ αυτόν;
Η θεωρητική του κατάρτιση είναι για Νόμπελ. Τι σημαίνει «από το δίπολο Αριστερά- Δεξιά, προτιμώ το ζεύγος πρόοδος- καθήλωση»; Σε ποια οικονομική σχολή βασίζεται ότι «η μεγέθυνση του πλούτου θα φέρει την ισομερή κατανομή του»;
Μάλλον μειδίαμα προκαλεί να φέρνει παράδειγμα «ποιος είναι προοδευτικός στον 210 αιώνα» κάτι που είπε ο Γκράχαμ Γκριν που γεννήθηκε το… 1904.
Μόνο ως εξυπνάδα εκλαμβάνεται ότι «προοδευτικός είναι όποιος συντηρεί όσα πρέπει να συντηρηθούν και αλλάζει όσα πρέπει να αλλάξουν». Ή το άλλο: «Δεν θεωρώ το δικαίωμα του συνέρχεσθαι πιο σημαντικό από το δικαίωμα του εργάζεσθε». Θα αλλάξουμε και τις έννοις των λέξεων.
Είναι αστείο να λέει πρωθυπουργός ότι θα προκύψει ανάπτυξη γιατί «ο ιδιωτικός τομέα εχει δημιουργήσει απόθεμα καταθέσεων,το οποίο θα δαπανήσει για να καταναλώσει και να επενδύσει». Και εξοργιστικό ότι «βλέπουμε γρήγορη ανάκαμψη». Τα νούμερα που δείχνουν το αντίθετο δεν τα βλέπει;
Πού είδε την «εξυγίανση τραπεζικού συστήματος, με μείωση των κόκκινων δανείων». Με την εκχώρηση σε «κοράκια» που παίρνουν σπίτια;
Κοροϊδεύει το κόσμο όταν λέει «η δημόσια παιδεία παραμένει μοχλός που ανοίγει πόρτες στο αύριο» όταν ενισχύει την ιδιωτική. Όταν αναφέρει «έχω παιδιά 17-23 ετών» -σαν να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες με παιδιά των απλών ανθρώπων. Ή όταν κάνει τον εκσυγχρονιστή λέγοντας «να μπορείς να δουλεύεις από το Δομοκό», χωρίς να λέει με ποιες εργασιακές προϋποθέσεις.
Για τον Πρωθυπουργό η αγορά του 30ετούς ελληνικού ομολόγου είναι απόδειξη ότι «μας εμπιστεύονται» . Όμως μόλις δυο μέρες πριν ο αρμόδιος υπουργός του έλεγε ότι το ομόλογο εκδόθηκε γιατί τελειώνουν τα λεφτά, αγοράσθηκε γιατί το εγγυάται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και πάντως είναι δανεικά.
Προφανώς ο Μητσοτάκης παίζει με τα νεύρα μας όταν λέει ότι για το διακύβευμα των επομένων 100 χρόνων (!) ρώτησε τον Στάθη Καλύβα και του είπε… «η ευτυχία». Και συμφωνεί.
Η ευτυχία ποιων; Προφανώς αυτών που είδαν την καραντίνα σαν «κοκούνινγκ» και «ευκαιρία για ποιοτικό χρόνο στο σπίτι».
