Toυ Γ. Λακόπουλου
Για τους πραγματικούς φίλους του ΠΑΣΟΚ είναι μάλλον λυπηρό ότι στο ξεπέτα «συνέδριο» ο μόνος που είχε το θάρρος να σταθεί απέναντι στη Φώφη Γεννηματά- με τον κόκκινο και φούξια ενδυματολογικό συνδυασμό -και να να φωνάξει «ο βασιλιάς είναι γυμνός» ήταν ένας «άσχετος» με το Κίνημα και τους ιδρυτικούς μύθους του.
Για όποιο λόγο και αν το έκανε ο Παύλος Γερουλάνος τους κόντυνε- κι άλλο.
Πολλοί πιστεύουν ότι η κόρη του Γεννηματά είναι δραματικό πρόσωπο. Μετά τον μοιραίο Γ. Παπανδρέου και τον «καθόλου ΠΑΣΟΚ» Βαγγ. Βενιζέλο. Πήρε την προεδρία, λόγω του ονόματος, για να το ανασυντάξει, αλλά το διέλυσε και το διέσυρε ως κόμμα -μπαταχτσή.
Όπως διέλυσε και το σχήμα που πήγε να βάλει στη θέση του και έμεινε με το ΙΧ μόρφωμα , για το οποίο προβάλλει… μεταφυσικούς ισχυρισμούς: ότι εντός του έχει …σαβανωμένο το ΠΑΣΟΚ- του οποίου αναγορεύθηκε… ξανά πρόεδρος , παράλληλα με το Κινάλ. Λίγο το κακό. Εδώ λένε οτι θέλει να γινει και Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Μετά το «συνέδριο» αυξάνονται όσοι διακρίνουν ότι «κάτι δεν πάει καλά» με την κυρία. Επιμένουν ότι το εγωπαθές ύφος της δημόσιας παρουσίας της, οι εξωφρενικοί ισχυρισμοί της, οι άλογες επιδιώξεις και η προσωπική εικόνα που επιλέγει για τον εαυτό της δείχνουν ότι ίσως δεν είναι η πολιτική επιστήμη που μπορεί να την ερμηνεύσει . Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
Για παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ήταν φανερό εξ αρχής ότι η Γεννηματά δρομολογήθηκε να γίνει συμπληρωματικό μέγεθος της Δεξιάς του Μητσοτάκη- όπως είχε κάνει ο Βενιζέλος με τη Δεξιά του Σαμαρά. Πάντως έτσι λειτούργησε σε όλα τα κρίσιμα θέματα: από τον εκλογικό νόμο ως τις Πρέσπες.
Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν επέτρεψε να συγκυβερνήσει κιόλας με έναν Μητσοτάκη. Αλλά παραμένει βοηθητική δύναμη στην αντιμετώπισή του Αλέξη Τσίπρα και της Αριστεράς από τη Δεξιά. Η αντι- Τσίπρα ρητορεία της είναι συχνά εξοργιστική για τους δημοκρατικούς πολίτες, αλλά και τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές.
Αυτό που τη συντηρεί στο ρόλο που δεν μπορεί να υπηρετήσει ,από έλλειψη προσόντων, είναι η σιωπή των αμνών. Ως τώρα μόνο ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, στενός συνεργάτης του Γ. Γεννηματά αποσύρθηκε με αξιοπρέπεια όταν άρχισε η κατάργηση του ΠΑΣΟΚ- αφού διατύπωσε δημόσια τη διαφωνία του. Ομοίως ο Θαν. Τσούρας παρακολουθεί διακριτικά. Τα τελευταία μάχιμα στελέχη όπως ο Γιάννης Σγουρός , αδυνατούν να πιστέψουν αυτά που βλέπουν στο κόμμα τους.
Από εκεί και πέρα ακόμη και όσοι μετέχουν -ή υπέκυψαν στις παρακλήσεις της να μετέχουν- βρίσκουν ότι «δεν τραβάει». Αλλά μουγγαίνονται- πλην του Γερουλάνου και του Σταμάτη Μαλέλη που καταγγέλλει τον εναγκαλισμό με τη Δεξιά. Π.χ. ο Νίκος Ανδρουλάκης με την υποστήριξη του μισού κόμματος στη κάλπη, κινείται κάθε φορά στα όρια που του θέτει η Φώφη – αυτοκαταστρεφόμενος.
Για τον Σημίτη, χωριό που φαίνεται…Θεωρείται ο εμπνευστής της διάλυσης του ΠΑΣΟΚ, καθώς η συμπλεγματική αντιμετώπιση και ο ιστορικός ρεβανσισμός του απέναντι στον Ανδρέα Παπανδρέου αξιώνει να εξαφανιστεί ό,τι τον θυμίζει.
Πολλοί δεν κατανοούν πώς είναι δυνατόν να κινείται στην ίδια γραμμή ο Απόστολος Κακλαμάνης– ο τελευταίος των Μοϊκανών του αρχέγονου παπανδρεϊσμού εκεί μέσα.
Παλιοί φίλοι του, λυπούνται τον Σκανδαλίδη. Από απόλυτος προστατευόμενος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και διεκδικητής της ηγεσίας του διολισθαίνει στην κομματική κακομοιριά- χωρίς συναίσθηση της διαδρομής του. Έκανε την πολιτική εισήγηση στο… «συνέδριο». Τζάμπα τα γαλόνια.
Ο Λαλιώτης, ανέχθηκε την απόσυρση του ονόματος και των συμβόλων και τώρα δεν ξέρει τίποτε για το φόνο.- αν και πολλοί υποψιάζονται οτι την καθοδηγεί πάντα.
Άλλοι δεν έμειναν- τα παράτησαν, ή απλώς ντρέπονται. Μερικοί πήγαν χωρίς ντροπή στον Μητσοτάκη.
Σ’ αυτό που εμφανίζεται ως κόμμα κάνει κουμάντο ο πολύπειρος Κώστας Γείτονας και λειτουργεί με δακτυλοδεικτούμενους και υπολείμματα του σημιτισμού.
Αν δεν ήταν οι παλιοί υπουργοί να μαζέψουν την προσωπική πελατεία τους στην περιφέρεια και το φιλότιμο κάποιων «αθεράπευτων» «Πασόκων», το Κινάλ δύσκολα θα έμπαινε στη Βουλή. Η Γεννηματά δεν εμπνέει κανέναν, όπως είναι φανερό. Άρα το μαγαζί έχει ημερομηνία λήξης.
Όσοι από το παλιό ΠΑΣΟΚ παρακολούθησαν το “συνέδριο” της Γεννηματά , λένε ότι εκστόμιζε απίστευτα πράγματα, χωρίς λογική και συναίσθηση των πραγμάτων. Σα να ζει σε μια δική της πραγματικότητα. Που όπως λέγεται φτάνει ως τη φαντασίωση της … Προεδρίας της Δημοκρατίας.
Πράγματι ορισμένες διατυπώσεις της δείχνουν… φευγάτες. Π.χ. «Το ΠΑΣΟΚ είναι ενεργό, είναι παρόν μέσα στο Κίνημα Αλλαγής. Είναι ο κινητήριος μοχλός, πρωταγωνιστής των εξελίξεων». «Την ενότητα και την κοινή μας πορεία έχω πράγματι εγώ την πρώτη ευθύνη… να την διασφαλίσω. Το πράττω και θα συνεχίσω»…
“Προχωράμε με το ΠΑΣΟΚ μέσα στο Κίνημα Αλλαγής. Με το ΠΑΣΟΚ που πίστεψε ο Ελληνικός λαός και αγωνίστηκε για μια ελπίδα που δεν διαψεύστηκε ποτέ.»… «Όποιος έχει θεμιτές φιλοδοξίες και θέλει να βάλει υποψηφιότητα, το συνέδριο μας θα γίνει το 2021, θα είμαι εκεί, θα τον περιμένω»….
«Από την Δευτέρα θα έχουμε μηδενική ανοχή σε εσωστρέφεια και υπονομεύσεις». «Είμαι αποφασισμένη να φέρω εις πέρας, να μην προδώσω την εντολή της βάσης, να μη συμβιβαστώ με τα οποιαδήποτε συμφέροντα».
Για όσους ξέρουν πρόσωπα και πράγματα αυτά δεν έχουν λογική και δεν ισχύουν. Ο συνήθης μικρομεγαλισμός, η «υστερική «διεκδίκηση ρόλου, η εκφώνηση μεγαλομανιακών διατυπώσεων -άγνωστων συγγραφέων -και ο αυταρχισμός ακόμη και προς στο στενό κύκλο φίλων και.. συγγενών που την περιβάλλουν, συνθέτουν ένα πρόβλημα που θα επιδεινώνεται..
Ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που έχουν απομακρυνθεί από το «Τσίρκο Medrano», όπως το χαρακτηρίζουν, δεν οικτίρουν τη Γεννηματά πλέον, αλλά το ακροατήριό της.
Βρίσκουν ότι κάθε φορά που στήνεται σκηνικό επικράτησης της αναδύονται μνήμες από φιγούρες που προκαλούσαν μειδιάματα, όχι οργή. Θεωρούν ότι ο χώρος οδεύει σε συλλογικό δελαπατρισμό.
Και επιμένουν: το πρόβλημα δεν είναι η Φώφη. Είναι όσοι κάθονται και την ακούνε, ή την ανέχονται, σε ένα ρόλο που δεν της έδωσε κανείς.
