Του Γ. Λακόπουλου
Με γεια του ο καινούργιος σωματότυπος του Πάνου Καμμένου και ας μην δείχνει πλέον ο «Μπούλης» που είχε συναντήσει ο Αλέξης Τσίπρας, πολύ πριν συνεταιριστούν.
Με την επανεμφάνιση του ο πρώην υπουργός έδειξε ότι έχει πάντα τον τρόπο του να εκπλήσσει. Εκτός από τα χαμένα κιλά – η πρώτη έκπληξη δεν έρχεται από τον ίδιο, αλλά από όσους δείχνουν μην θυμούνται τίποτε από τον βίο και την πολιτεία του και αναδεικνύουν πόσο αδυνάτισε και τι δουλειά θα κάνει στο εξής.
Μεταξύ μας: αν την έχει κάνει εξ αρχής, θα ήταν καλύτερα για όλους.
Σα να έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια «ξεπλύματος» του ανδρός από τις πολλές αμαρτίες του στην δημόσια διαδρομή του- με άγνωστη σκοπιμότητα.
Η μεγάλη έκπληξη αναδύεται από όσα είπε στον Χατζηνικολάου.
Είναι αλήθεια άραγε ότι -όπως ακούσθηκε για πρώτη φορά- εκείνο το δύσκολο βράδυ του Ιουνίου του 2015, που η χώρα ήταν με το ένα πόδι στην Ευρωζώνη και το άλλο έξω, «ο Αλέξης Τσίπρας τον πήρε τηλέφωνο και πήγε στις Βρυξέλλες»; Ως τώρα δεν ήταν γνωστό.
Μάλιστα ο πρώην πρωθυπουργός, που αναφέρθηκε σε εκείνα τα γεγονότα πρόσφατα- στον Χατζηνικολάου πάλι, δεν μίλησε για πρόσκληση Καμμένου στις κρίσιμες συσκέψεις του στις Βρυξέλλες.
Υπάρχει η εντύπωση ότι η -αναγκαστική- συμφωνία συγκυβέρνησης με τον Καμμένο, όριζε ότι δεν θα αναμειγνύεται σε θέματα πέρα από το χαρτοφυλάκιό του.
Το έκανε βέβαια, απειλώντας ακόμη και να ανατρέψει την κυβέρνηση- χάριν του Ιερώνυμου. Αλλά ότι είχε λόγο στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές και τα κοινοτικά όργανα δεν είχε σημειωθεί ως τώρα.
Ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη είναι και η αποκάλυψη Καμμένου, με όση αξιοπιστία μπορεί να έχει, ότι «ο Βαρουφάκης είχε συμφωνήσει με τον Σόιμπλε να πάρουμε 80 δισ. ευρώ και να φύγουμε από την Ευρωζώνη».
Πότε συνέβη αυτό; Ποιος εξουσιοδότησε τον Βαρουφάκη να κάνει τέτοια συμφωνία; Και γιατί δεν μας το είπε ποτέ κανείς;
Η περίπτωση Καμμένου δείχνει ότι στην πολιτική ότι αν μπλέξεις μια φορά με το κακό δεν ξεμπλέκεις ποτέ.
Πρέπει να δοθούν εξηγήσεις, αν πράγματι ο υπουργός Οικονομικών της χώρας- και βασικός διαπραγματευτής της εκείνη την περίοδο -είχε κάνει συμφωνίες για την χώρα πίσω από την πλάτη του λαού της. Ίσως και της κυβέρνησης στην οποία μετείχε.
Αν κάποιοι γνώριζαν αυτές τις συμφωνίες και δεν τις αποκάλυψαν, φέρουν ευθύνη. Ως τώρα ήταν γνωστό ότι το ενδεχόμενο της ελληνικής εξόδου υπήρξε ιδέα του τότε Γερμανού υπουργού Οικονομικών, για την οποία είχε βολιδοσκοπήσει προηγούμενες κυβερνήσεις.
Τώρα ακούγεται ότι υπήρχε κάτι περισσότερο: συμφωνία -στην αποτροπή της οποίας προσπαθεί να εμφανίσει τον εαυτό του ως συμμέτοχο ο Καμμένος.
Το φέρνει μάλιστα ως τετελεσμένο μέχρι τη στιγμή που έγινε η σύσκεψη την οποία δεν ήταν γνωστό ότι κλήθηκε: “Ο Βαρουφάκης μας είπε ότι θα υπογράψει την άλλη μέρα στο Eurogroup τη λύση Σόιμπλε”.
Συνέβησαν αυτά; Είναι μυθεύματα, σαν αυτά που τον διέκριναν στην πολιτική διαδρομή του; Για τη χώρα πρόκειται, διάολε. Δεν πρέπει να ξεκαθαριστεί η εικόνα εκείνων των δραματικών ημερών;
Η πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα εξελέγη με συγκεκριμένη εντολή την οποία ζήτησε με βάση ένα σχέδιο που δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί. Είναι στοιχείο συνέπειας ότι το πάλεψε και ας ηττήθηκε. Όπως είναι στοιχείο ευθύνης του Τσίπρα ότι απέρριψε το αποτελέσματα που δημοψηφίσματος που προκάλεσε ο ίδιος και κέρδισε.
Από εκεί και πέρα όλα κρίθηκαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, στην οποία ο Τσίπρας πήρε διαφορετική εντολή και την υλοποίησε.
Πρέπει όμως να ξέρουμε αν ο υπουργός του είχε κάνει συμφωνία για έξοδο με αντάλλαγμα 80 δισ. ευρώ.
