Του Μελέτη Ρεντούμη
Η πολιτική αντιπαράθεση λόγω των επικείμενων ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών έχει ανάψει για τα καλά και βέβαια η κυβέρνηση που υπολείπεται σημαντικά στις δημοσκοπήσεις, έχει αναλωθεί σε ένα επικοινωνιακό παιχνίδι πειθούς αλλά και διαβολής των αντιπάλων της.
Όπως συμβαίνει σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, ένα σημαντικό πεδίο διαβούλευσης αλλά και αντιπαράθεσης είναι τα εργασιακά θέματα, η αγορά εργασίας, καθώς και η προοπτικής της απασχόλησης με βάση τις εκάστοτε μακροοικονομικές συνθήκες.
Η κυβέρνηση για παράδειγμα, διατείνεται ότι έχει μειώσει την ανεργία στα χρόνια της κρίσης πάνω από 8% μονάδες, όταν επί της ουσίας επενδύσεις δεν γίνονται, οι αποκρατικοποιήσεις δεν αποδίδουν και πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες αμείβονται με μισθό κάτω των 500 ευρώ.
Το αξιοσημείωτο αλλά και οδυνηρό ταυτόχρονα είναι, πως ένα σημαντικό ποσοστό εξ’αυτών αμείβονται κάτω από 250 ευρώ με βάση τις ευέλικτες μορφές εργασίας, οι οποίες μαζί με την μαύρη και αδήλωτη εργασία, ευδοκιμούν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Παρόλα αυτά, η κυβέρνηση κατηγορεί την αξιωματική αντιπολίτευση για νεοφιλελεύθερες τακτικές, όταν έχει ψηφίσει στο ακέραιο όλα τις δημοσιονομικές περικοπές αλλά και τα αντίστοιχα εργασιακά μέτρα του 3ου Μνημονίου.
Εκτός αυτού, η κυβέρνηση, προσπαθώντας να θυμηθεί τις αριστερές καταβολές της, μιλά για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων αλλά και της κανονικότητας στην αγορά εργασίας, όταν ένα σημαντικό ποσοστό, είναι όχι μόνο επιχειρησιακές ή κλαδικές, αλλά ατομικές, με συνέπεια την δραματική μείωση των ονομαστικών μισθών και την αβεβαιότητα της απασχόλησης.
Έφθασε μάλιστα στο σημείο να κατηγορήσει την ΝΔ για προάσπιση της 7ημερης εργασίας, θεωρώντας ότι έτσι το αριστερό ακροατήριο αλλά και σύσσωμη η Κεντροαριστερά, θα ανταποκριθεί στο επαναστατικό κάλεσμα κατά των κακών εργοδοτών, στους οποίους όμως η κυβέρνηση έχει επιτρέψει να ασυδοτούν στην περίπτωση της αδήλωτης εργασίας, κυρίως στον τουριστικό τομέα που είναι και η πιο παραγωγική πηγή εσόδων για την χώρα μας, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, η ίδια κυβέρνηση έχει υπογράψει την παροχή μέχρι και 9ημερης συνεχόμενης απασχόλησης για έκτακτες υπηρεσιακές ανάγκες, την στιγμή που το αντιπολιτεύεται.
Είναι εντυπωσιακό, πως η κυβέρνηση αγνοεί τις βασικές αρχές της οικονομίας αλλά και του συντελεστή εργασία, που θέλει τον συνδυασμό κεφαλαίου και εργασίας να αυξάνει την συνολική παραγωγή για μία επιχείρηση και κατ’επέκταση τα φορολογικά έσοδα για το κράτος.
Αν επιχειρήσεις με σημαντική παραγωγική δυναμική και εξαγωγική δραστηριότητα, έχουν την δυνατότητα να λειτουργούν καθ’όλη την εβδομάδα, με κυλιόμενα ωράρια, πενθήμερη εργασία αλλά και αύξηση αποδοχών, τότε συνολικά η οικονομία επωφελείται από την αυξημένη δραστηριότητα, ενώ οι εργαζόμενοι έχουν σταθερή και μόνιμη εργασία και όχι μισθούς πείνας των 250 ευρώ που έχει εξασφαλίσει η κυβέρνηση.
Εν κατακλείδι, το βασικό ερώτημα που έχει να απαντήσει ο Έλληνας πολίτης στις επερχόμενες εκλογές, με βάση και τις παραπάνω διαπιστώσεις, είναι αν τελικά επιθυμεί, επίδομα και ανεργία ή παραγωγή, απασχόληση και λειτουργία.
Κρίσιμα τα ερωτήματα, αλλά και κρίσιμες οι αποφάσεις συνολικά για το πολιτικό σύστημα και την προοπτική εξόδου της χώρας από την οικονομική κρίση.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός