Περί της κας Ξαφά και της Κοινωνιολογίας

Του Τάκη Ψαρίδη

Έφριξε η κα Ξαφά διαβάζοντας τις απαντήσεις των μαθητών στα θέματα της κοινωνιολογίας. Βρήκε λέει 42 αναφορές στον Μαρξ και μόνο 2 στον Άνταμ Σμιθ και αυτό επιβεβαιώνει το μεγάλο έγκλημα ότι ο Σύριζα προσπαθεί να κάνει τα παιδιά αριστερά!

Ο Άνταμ Σμιθ, λοιπόν, αν ζούσε σήμερα, θα έλεγε στην κα Ξαφά ότι είναι αγράμματη διότι, παρότι οικονομολόγος, αγνοεί το έργο του. Δεν έγραψε μόνο για τον «Πλούτο των Εθνών» και το περιβόητο «αόρατο χέρι» της αγοράς, αλλά και την «Θεωρία των Ηθικών Συναισθημάτων», ένα από τα σημαντικότερα έργα στην ιστορία της ηθικής φιλοσοφίας.

Δεν είναι τυχαίο ότι το έργο του Σμιθ για τα ηθικά συναισθήματα αποκρύπτεται από τους ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού, (αν τόχουν διαβάσει) διότι διορθώνει και συμπληρώνει το «αόρατο χέρι» της αγοράς, επισημαίνοντας ότι για να λειτουργήσει δίκαια και αποτελεσματικά μία οικονομία, πέρα από την επιδίωξη του ατομικού κέρδους, έχει ανάγκη και από ηθικά συναισθήματα.

Αυτά τα ηθικά συναισθήματα δηλαδή, που δεν διαθέτει η κα Ξαφά και όλοι οι ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού. Ο Άνταμ Σμιθ θα έλεγε λοιπόν σε κάθε κα Ξαφά, ότι εκτός από αγράμματη, αυτό που απουσιάζει παντελώς από τον εγκέφαλο της είναι η «ενσυναίσθηση» για τον άλλον και ιδιαιτέρως τον πιο φτωχό και αδύναμο.

Ο Άνταμ Σμιθ θα της έλεγε επίσης ότι είναι και παντελώς ανέντιμη και ανήθικη, όχι μόνο διότι δεν συναισθάνεται τον άλλον, αλλά και διότι κάθε φορά που το «αόρατο χέρι» της αγοράς, χωρίς καμία «ενσυναίσθηση», δημιουργεί μια τεράστια οικονομική κρίση, αλλά και σε κάθε καταστροφή, τότε η κάθε κα Ξαφά προσφεύγει θρασύτατα και ανερυθρίαστα στο κράτος και γλύφει αυτό που μισεί και επιθυμεί να καταγκρεμνισθεί. Πρόσφατο παράδειγμα η πανδημία του κορωνοϊού και ο σωτήριος ρόλος του δημόσιου συστήματος υγείας.  

Βεβαίως η στάση αυτή της κάθε κας και κου Ξαφά έχει την εξήγηση της. Κάθε ιδεοληψία συρρικνώνει τον εγκέφαλο διότι τον εγκλωβίζει στην μία και μοναδική αλήθεια της. Η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία είναι η πιο αδίστακτη και βάρβαρη από κάθε άλλη, διότι επαίρεται πως δήθεν είναι σύγχρονη και στηρίζεται σε μια «κοινή λογική» που η ίδια έχει κατασκευάσει, αλλά που στην πραγματικότητα λειτουργεί σαν την πιο μαύρη και αραχνιασμένη θρησκεία.

Τελικά ο Άνταμ Σμιθ θα έλεγε στην κα Ξαφά ότι όλα αυτά που της λέει είναι απλώς κοινωνιολογία. Ότι η ιδεοληπτική κυβέρνηση της, κόβοντας το μάθημα της κοινωνιολογίας δεν κάνει τα παιδιά αριστερά, αλλά λιγότερο ανθρώπους και από την άποψη αυτή είναι και μια ανήθικη κυβέρνηση. Κατασκευάζει δηλαδή τους αυριανούς «αρίστους» που θα ηγηθούν της κοινωνίας κατ εικόνα και ομοίωση της. Γι’ αυτό και  ο ίδιος, αν ζούσε σήμερα, αντί για «άριστος» της αγοράς και εχθρός της κοινωνίας, θα προτιμούσε να διδασκόταν τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τα καλλιτεχνικά μαθήματα που κόπηκαν στο λύκειο και θάταν τιμή του να το έλεγαν αριστερό.