Σε λίγα χρόνια θα ζούμε σε μια Ελλάδα που δεν θα αναγνωρίζουμε

Του Ευάγγελου Αντώναρου

Οι φίλοι μου ξέρουν ότι διαχρονικά τοποθετούμαι με προσεκτική και συνειδητή μετριοπάθεια στα θέματα της αντιπαράθεσης της χώρας μας με την Τουρκία. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει σε καμμία περίπτωση ότι είμαι ενδοτικός. Αλλά ούτε αφελής.

Διαβάζω κι ακούω λοιπόν τις τοποθετήσεις διαφόρων οπαδών του κυβερνητικού χώρου που προσπαθούν να μας πουν ότι ” δεν έγινε δα και κάτι” κι ότι δεν υπάρχει δήθεν παραβίαση εθνικού χώρου διότι το τουρκικό ερευνητικό σκάφος κινείται, έτσι λένε, σε διεθνή ύδατα. Δεν μας λένε όμως ότι η υφαλοκρηπίδα αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας και συνεπώς η χρονικά συνεχιζόμενη παρουσία του σκάφους σε βάθος 15-20 μιλίων εντός αυτής συνιστά σαφή πρόθεση εκ μερους της Τουρκίας να παραβιάσει η ( στην κάπως ηπιότερη αλλά εξ ίσου επικίνδυνη) περίπτωση να αμφισβητήσει και συνεπώς να “γκριζοποιήσει” κυριαρχικα ΜΑΣ δικαιώματα.

Είμαι από εκείνους που τείνουν να πιστέψουν( χωρίς να μπορώ να είμαι 100% σίγουρος) ότι η Τουρκία δεν έχει, κατ’ αρχάς, πρόθεση να προκαλέσει θερμή σύρραξη. Ο λόγος; Απλός. Με τη συνεχή αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων πετυχαίνει τους στόχους της που είναι τρεις:

1. Να μειώνει με την πάροδο του χρόνου τις δυνατότητες των δικών μας αντιδράσεων, ειδικά καθώς η ελληνική πλευρά φαινεται να επιλέγει, παρά τη ρητορεία της, σταση κατευνασμού.

2. Να οδηγεί με την επιθετική και διαρκώς αναθεωρητική στάση της σε στοχευμένη “συσσώρευση” των θεμάτων που — στα μάτια των τρίτων που σε τελική ανάλυση μπορεί να θέλουμε κι εμείς να παρέμβουν μεσολαβητικά — θα αποζητούν “διευθέτηση”.

3. Με όλα αυτα να καταλήξουμε τελικά στο τραπεζι των διαπραγματεύσεων “εφ’ολης της ύλης”.

Αν συμβούν όλα αυτά, θα είναι σα να έχουμε υποταχθεί, χωρίς να το πολυκαταλάβουμε, στον σχεδιασμό και τα “θέλω” της Αγκυρας. Θα είναι σα να “δορυφοροποιείται” η εξωτερική μας πολιτική και να περιορίζονται η ελευθερία και η ευελιξία κινήσεων που ΠΡΕΠΕΙ να διατηρήσουμε με κάθε θυσία. Διαφορετικά σε λίγα χρόνια θα ζούμε σε μια Ελλάδα που δεν θα αναγνωρίζουμε.

Χρειάζονται λοιπόν: Εξυπνος σχεδιασμός και συντονισμός όλων των πολιτικών δυνάμεων. Αμεση ενίσχυση της αποτρεπτικής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων κι ανύψωση του ηθικού αλλά και της φιλοπατρίας όλων – όχι με κραυγές αλλά στην ουσία. Ψυχραιμία κι αποφασιστικότητα. Λίγα και μεστά λόγια, αλλά όχι σιγή της ηγεσίας.

Δεν αμφισβητώ τον πατριωτισμό κανενός από τους πολιτικούς ηγέτες. Αλλά έχω αμφιβολίες ότι ένας μόνος του μπορεί να τα βγάλει πέρα με τη χειρότερη κρίση εξωτερικής πολιτικής από το 1974 και μετά. Γι’ αυτό θεωρώ ότι τώρα, όχι αύριο, πρέπει να προτείνει ο Πρωθυπουργός τη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών. Και μάλιστα σε διευρυμένη μορφή με τη συμμετοχή όλων των κοινοβουλευτικών πρωθυπουργών. Έτσι δεν εκχωρεί εξουσίες. Αντίθετα. Ενισχύεται και αποδεικνύει ότι με την Ελλάδα δεν παίζει κανείς.»

ΑΠΟ ΤΟ FACEBOOK