Στ. Κούλογλου: Ο διαφορετικός δημοσιογράφος – ευρωβουλευτής που βγάζει στο ξέφωτο της Ευρώπης τον Στουρνάρα

Του Γ. Λακόπουλου

Είναι σήμερα ο πληρέστερος Έλληνας ευρωβουλευτής από πλευράς πολιτικής κατάρτισης και ποιότητας των κοινοβουλευτικών πρωτοβουλιών του. Έτσι βάζει το όνομά του σε μια πολύ μικρή λίστα Ελλήνων που άξιζε τον κόπο -για τη χώρα- να βρίσκονται στο Στρασβούργο: Δημ. Τσάτσος, Τίμος Χριστοδούλου, Μιχ. Παπαγιαννάκης, Αλέκος Αλαβάνος, Κωστής Χατζηδάκης και δύο τρεις ακόμη.

Ο Κούλογλου ακόμη και όταν οργανώνει τυπικές και συνηθισμένες για ευρωβουλευτές δραστηριότητες τους προσδίδει ένα διαφορετικό περιεχόμενο, έτσι όπως προκύπτει από την προοδευτική ματιά του στα πράγματα.

Πχ προ ημερών κάλεσε στις Βρυξέλλες νέους ανθρώπους από την Ελλάδα που μετατρέπουν έμπρακτα το brain drain σε brain gain με τις πρωτοβουλίες τους στην επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη ιδεών που κινούν μπροστά τα πράγματα. Και ήταν εντυπωσιακό να ακούει κανείς τον 20χρονο Άγγελο Γκέτση από την Άρτα να εξηγεί πως από τα 17 του έφτασε στην εφεύρεση ενός βοηθήματος για τυφλούς.

Ο ευρωβουλευτής –μετά την αποχώρηση Κατρούγκαλου- του ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφορετικός ως πολιτικός, όπως ήταν διαφορετικός και ως δημοσιογράφος.

Παρών στους πολιτικούς αγώνες της γενιάς του, πολυταξιδεμένος δημοσιογράφος, εξαιρετικός γραφιάς σε εφημερίδες και αναγνωρισμένος συγγραφέας, βραβευμένος ντοκιμανταιρίστας, με σπουδαίες τηλεοπτικές παραγωγές στο ενεργητικό του, αλλά έχει και μια… ψιλοκαμπάνα από την ΕΣΗΕΑ,για μετείχε σε διαφήμιση αυτοκίνητου, που δεν κρύβει στο βιογραφικό του, ήπιος και ταυτόχρονα συγκρουσιακός χαρακτήρας, ενίοτε αμφιλεγόμενος, μπήκε στον πολιτικό στίβο με τον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να είναι προϊόν του κόμματος. Στην Κουμουνδούρου και στο Μέγαρο Μαξίμου δεν έχουν λόγο να μετανιώνουν γι’ αυτό, όπως με άλλους.

Ο Στέλιος έχει την ικανότητα να ορθοτομεί τον πολιτικό λόγο και να βρίσκει τις πιο ουσιαστικές πτυχές της συγκυρίας, είτε αναδεικνύει την αξία των ανθρώπων που διακινδυνεύουν για να αποκαλύψουν μυστικά που πλήττουν την ανθρωπότητα στον σημερινό πολύπλοκο κόσμο της εξαπάτησης και της χειραγώγησης των πολιτών, είτε φιλμάρει την «Εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου».

Στο σκάνδαλο των ημερών είναι ο πρώτος που συνέλαβε μια όψη που δεν θα αρέσει καθόλου σε όσους πολιτικούς στην Ελλάδα θεωρούν ότι ο Γιάννης Στουρνάρας είναι άτρωτος ως διοικητής της κεντρικής τράπεζας της χώρας. Έφερε στο Ευρωκοινοβούλιο το τμήμα της υπόθεσης Novartis που αναφέρεται στον Στουρνάρα και ζητάει από τον Ντράγκι και την Κομισιόν απαντήσεις για τις περαιτέρω σχέσεις τους με τον διοικητή, ώστε να διαφυλαχθεί το κύρος τους.

Είναι ο πρώτος που συνέλαβε μια όψη που δεν θα αρέσει καθόλου σε όσους πολιτικούς στην Ελλάδα θεωρούν ότι ο Γιάννης Στουρνάρας είναι άτρωτος ως διοικητής της κεντρικής τράπεζας της χώρας

Προφανώς η μαρτυρία που υπάρχει στη δικογραφία για τον Στουρνάρα δεν τον καθιστά ένοχο, ούτε έχει διατυπωθεί καμία κατηγορία εναντίον του από αρμόδια αρχή. Αλλά στην Ευρώπη μια ευαισθησία όταν ακούγονται διάφοροι σε διάφορα την έχουν και καμία φορά περιμένουν εκδηλώσεις ευαισθησίας που δεν συνηθίζονται στα Βαλκάνια.

Δεν ξέρουμε ποιες απαντήσεις θα του δώσουν, αλλά θα έχουν το ενδιαφέρον τους και από αυτή την άποψη η ερώτηση έχει αξία. Άλλωστε είναι η πρώτη φορά που το πρόβλημα που διαμορφώνει στην Ελλάδα η επιμονή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας από οιονεί σύμβουλος της κυβέρνησης, να μετατρέπεται σε πολιτικό της αντίπαλο, έρχεται σε ένα ευρωπαϊκό όργανο ελέγχου.

Κατά κάποιο τρόπο ο Κούλογλου ζητώντας τοποθετήσεις για τον Στουρνάρα θέτει στην Ευρώπη στην οποία ανήκουμε μια ελληνική παθογένεια που μετατρέπει την άσκηση της ανεξάρτητης εξουσίας σε τμήμα πολίτικων αντιλήψεων του φορέα της. Δεν είναι λίγο αν σκεφθεί κανείς την υπερπροστασία που έχει από δύο τουλάχιστον κόμματα και πολλούς παράγοντες στην Ελλάδα ο πρώην υπουργός που διοικεί σήμερα την ΤτΕ για τα σλάλομ της διαδρομής του. Ακόμη και όταν εκπόρθησε τον επιτυχημένο Γιώργο Προβόπουλο, επειδή απλώς ήθελε τη θέση του.