Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος
Ο Σωκράτης Φάμελλος είναι αποκάλυψη της μετά Τσίπρα εποχής, με βεληνεκές ευρύτερο του κόμματός του.
Τα κόμματα είναι σαν τις χώρες: Κάθε φορά αναδεικνύουν ηγεσίες που τους αξίζουν.
Συνεπώς για τον επόμενο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, περί ορέξεως – όσων θα τον ψηφίσουν – ουδείς λόγος.
Είναι προφανές, πάντως, ότι δεν ήταν έτοιμοι να αναζητήσουν τον διάδοχο του Αλέξη Τσίπρα.
Κανείς δεν έχει τις «προδιαγραφές» του και ο πήχης κατέβηκε χαμηλά.
Έτσι, οι αρχαιρεσίες αντί να βγάλουν πρόεδρο, θα βγάλουν διάσπαση, καθώς το αποτέλεσμα κρίνεται ανάμεσα σε επιλογές που επιβάλλονται έξωθεν.
Μια υπερφιλόδοξη μετριότητα, με προσεκτική κοκεταρία και ξύλινο λόγο, που εξέλαβε τη μιντιακή φιλοξενία ως πολιτική αναγνώριση.
Ένα φαινόμενο εκφυλισμού της πολιτικής, από το πουθενά, που διεκδικεί την ηγεσία αριστερού κόμματος, ευτελίζοντας την Αριστερά, τις ιδέες και την ιστορία της.
Σε αυτό το σκηνικό, ο Αλέξης Τσίπρας, ορθά, κράτησε αποστάσεις – ακόμη και στην περίπτωση του αλλοπρόσαλλου αστέρα που τον χρησιμοποιεί ψηφοθηρικά ερήμην του.
Αλλά η έννοια του εγγυητή της ενότητας, δεν έχει πλέον περιεχόμενο. Δεν υπάρχει ενότητα για να την εγγυηθεί.
Η αμοιβαδοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ προϋπήρχε άλλωστε και απλώς προστέθηκε το εξ Αμερικής φρούτο.
Ωστόσο, η πολιτική πάντα βρίσκει ευκαιρία να δηλώσει τη σημασία της. Σε αυτό το σκηνικό αναδείχθηκε ένα φωτεινό πρόσωπο: Ο Σωκράτης Φάμελλος.
Η συνέντευξη Τύπου του προσωρινού πρόεδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τη ΔΕΘ κατατάσσεται στις αρτιότερες πολιτικές εμφανίσεις επικεφαλής κόμματος από τη Μεταπολίτευση.
Ήταν η κορύφωση μιας προσωπικής πορείας ούτε καν τριών μηνών, που ανέδειξε έναν υποδειγματικό πολιτικό με στοιχεία σύγχρονης ηγετικότητας.
Οι πολιτικοί παρατηρητές είδαν έναν ολοκληρωμένο πολιτικό άνδρα, απόλυτο κύριο του λόγου του και επαρκέστατο γνώστη των πραγμάτων.
Με συγκροτημένη πολιτική σκέψη, αυτοκριτική τόλμη, εμπροσθοβαρείς τοποθετήσεις. Μεστή δημόσια παρουσία που απέπνεε σοβαρότητα και κέρδιζε συμπάθειες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στις γραμμές του τον φυσικό διάδοχο του Τσίπρα, αλλά δεν κατάφερε να τον αναγνωρίσει εγκαίρως και μπήκε σε περιπέτειες.
Η προσωπικότητα του Φάμελλου έδειξε πολιτικό του διαλόγου, με σταθερότητα απόψεων και διαύγεια στόχων.
Είναι οι βασικές προϋποθέσεις στη ζητούμενη προσέγγιση των δημοκρατικών δυνάμεων, για την οποία ουδείς από τους πιθανούς επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κρίνεται κατάλληλος.
Ο Φάμελλος χρειάσθηκε μόλις 85 μέρες και μια συνέντευξη Τύπου εφ’ όλης της ύλης για να αποδειχθεί άξιος του αξιώματος και εν τέλει πρωθυπουργήσιμος.
Από αυτή την άποψη είχε δικαίωμα στην ευκαιρία: Να του επιτραπεί να οδηγήσει τον ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.
Αν τα κατάφερνε, στην Κουμουνδούρου θα μπορούσαν να πουν «εγεννήθη ημίν ηγέτης».
Αν όχι, το κόμμα θα προλάβαινε να ωριμάσει και να αναζητήσει τον επόμενο επικεφαλής, με αναβαθμισμένα κριτήρια.
Έχοντας, εν τω μεταξύ, επαρκή και κυρίως αξιοπρεπή εκπροσώπηση.
Ο Σωκράτης Φάμελλος είναι αποκάλυψη της μετά Τσίπρα εποχής, με βεληνεκές ευρύτερο του κόμματός του.
Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το αντιλήφθηκε, προστίθεται στους λόγους της προϊούσας αποσύνθεσης, που απεικονίζεται στη μονομαχία Αχτσιόγλου – Κασσελάκη.
AΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
