Τα ποτιστήρια που … πνίγουν

Toυ Ιωάννη Δαμίγου

Στην πυρκαγιά, επειδή περίσσευαν οι αστυνομικοί και δεν πέρναγε η ώρα τους, κάποιοι από αυτούς σκέφθηκαν, ναι σκέφτονται καμιά φορά, πως θα ήταν χρήσιμοι τιμώντας τον μύθο του κολιμπρί με την σταγόνα στο μικρό του ράμφος, κάνοντας αυτό που του αναλογούσε στην πυρκαγιά του δάσους. Και ανέλαβαν ανά χείρας τα ποτιστήρια, σαν τεράστιοι μπούφοι, νομίζοντας πως αυτό τους αναλογούσε.

Και πότιζαν, έσβηναν την φωτιά δηλαδή, με τόση αυτοθυσία και τεχνική, που οι πυροσβέστες τα έχασαν με το θάρρος τους. Αποδεικνύοντας πως όταν δεν βαράνε νέους ποτίζουν. Ενώ οι συνάδελφοί τους στον Έβρο, όταν δεν ποτίζουν πνίγουν νέους πρόσφυγες στο ποτάμι. Αφού πρώτα τους έγδυσαν και τους έδειραν μέχρι θανάτου δυο από τους άμοιρους, τους πέταξαν στο ποτάμι, όπου μη ξέροντας κολύμπι, πνίγηκε ένας, πυροβολώντας … ηρωικά στον αέρα, τρομοκρατώντας όποιον προσπαθούσε να τον σώσει.

Τέτοια ανδραγαθήματα από ακροδεξιά θρασύδειλα αποβράσματα, με μάσκες στο πρόσωπο οι άθλιοι, παρέα με “άγνωστους” φασίστες με ρούχα παραλλαγής. Η ακροδεξιά ελληνική αστυνομία παρανόμων κυνηγών κεφαλών, με “καθυστερημένες” πολεμοχαρείς φιγούρες στην μοναδική τους κορύφωση έκστασης που μπορούν, σε πλήρη και αγαστή συνεργασία συμμορίας αρματολών και κλεφτών. Άλλοι στον Έβρο να … ελέγχουν τα σύνορα πνίγοντας πρόσφυγες και άλλοι στα Εξάρχεια να πνίγουν νέους με τα χημικά. Και όταν όλα αυτά συμβαίνουν στον τόπο, οι μισοί καίγονται και οι άλλοι μισοί να δέρνονται, ο ΣτΕ να εκδίδει περίεργες και επικίνδυνες αποφάσεις με την σειρά του.

Τα είχαμε χύμα, μας ήρθανε και τσουβαλάτα. Όλοι μαζί σε έναν ξέφρενο χορό ολέθρου και παράνοιας, ηθών, θεσμών και αξιών. Οι ανίκανοι οργιάζουν και οι ικανοί δειλιάζουν. Τα ποτιστήρια αποθανατίζονται σε πρώτο πλάνο καταστροφικής πυρκαγιάς και τα πνιγμένα και λιντσαρισμένα κορμιά νεκρών, να αποκρύπτονται από τα πλάνα, πλανεύοντας την κοινή γνώμη περί άλλων. Εκκενώσεις πυρόπληκτων σε αστικές περιοχές, προωθήσεις στον Έβρο και στα νησιά, προσφύγων στον αφανισμό.

Η ανισορροπία του τρόμου και του φευγιού, του χαμού και του πυρόπληκτου,  οσονούπω και του πλημμυρισμένου. Παιδεία και υγεία σε χαμένο άνισο και στημένο αγώνα, εναντίον αστυνόμων και παπάδων. Οι πρώτοι σε άτακτη υποχώρηση και οι δεύτεροι στην επίθεση με “ποτιστήρια” του Αίαντα και αγιαστούρες με πύρινους ακροδεξιούς εμπρηστικούς λόγους. Έπεσε δουλειά στην δυστυχία .που δεν προλαβαίνει να εξυπηρετήσει τους πελάτες.