Τιμωρία, όχι σπίτι του

Toυ Ιωάννη Δαμίγου

Κάποιος έχει σημειώσει πως, τον πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις φυλακή, απλώς τον στέλνεις σπίτι του. Δεν θα διαφωνήσω. Όταν ένας πρωθυπουργός αποτύχει ως ψηφισμένος στο έργο του και έχει προκαλέσει και κάποιες ζημιές , ναι τον στέλνεις σπίτι του. Είναι δύσκολο να αποφύγει κανείς να βάλει το δάχτυλο στο μέλι και να ξεπεράσει πειρασμούς που ούτως ή άλλως κάποιοι θα προσπαθήσουν να δελεάσουν προς όφελος.

Κακώς, αλλά το ανέχεσαι, ως έναν και δυο βαθμούς, γνωρίζοντας πως έτσι λειτουργεί το σύστημα, από την στιγμή που θα εκλεγεί πρωθυπουργός, αποτελεί κομμάτι του. Ελπίζεις ρομαντικά, πως θα κάνει και πέντε απλά πράγματα, για την καλύτερη όσο γίνεται, κατάσταση της ρημαγμένης κοινωνίας. Εδώ όμως, με τον συγκεκριμένο πρωθυπουργό, δεν έχουμε να κάνουμε με τέτοιες καταστάσεις παρατυπίας και πρόσκαιρη διασπάθιση δημοσίου χρήματος, σε ανεκτά πλαίσια.

Εδώ έχουμε ήδη αντιμετωπίσει ένα παράνομο και στυγνό δικτατορίσκο, που έχει κάνει ό, τι ήταν και είναι δυνατό χειρότερο και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα, σε όλους τους τομείς, ακόμα και σε αυτούς που δεν θα είχε κανένα δικαίωμα πρόσβασης, όπως οι θεσμοί. Αντίθετα, καταστρατήγησε με δόλο και σχέδιο, κάθε δυνατότητα κακόβουλης εκμετάλλευσης ενάντια στην δημοκρατία, εξωθώντας δικαιώματα και ελευθερίες, σε ευτελή ποσά πώλησης, ημετέρων.

Πλήθος παράνομων αναθέσεων εκατομμυρίων, σκάνδαλα αμύθητων ποσών, ξαφνικός πλουτισμός παρατρεχάμενων, απάτες με απόκρυψη πόθεν έσχες και σκόπιμη καταστροφή δημόσιων εταιρειών. Διεθνής διασυρμός της χώρας, στις τελευταίες θέσης κοινωνικών και οικονομικών μετρήσεων, τελευταία θέση στην ελευθερία του τύπου και πρώτη σε θνητότητα. Για το τελευταίο επίτευγμα των παρακολουθήσεων, έως και οι εμπλεκόμενοι διπλωμάτες ανησύχησαν, απανταχού.

Γι’ αυτά και άλλα τόσα, αυτός ο αποδεδειγμένα παράνομος κατά συρροή πρωθυπουργός, θα έπρεπε να καθίσει στο εδώλιο, ποινικά απολογούμενος και αφού αποδειχθεί και τυπικά η ενοχή του, να οδηγηθεί στην φυλακή. Επιτέλους, ένας τέτοιου μεγέθους, χθόνιος παράνομος πολιτικός, ανήκει στην φυλακή, ούτε καν σπίτι του με ηλεκτρονικό βραχιόλι! Δύσκολο έως αδύνατο βέβαια να συμβεί, αλλά θα ήταν ένα καλό και πρώτο παράδειγμα τιμωρίας, προς αποφυγή και συμμόρφωση έτοιμων αντιγραφέων, μια και άνοιξε τις πύλες της κολάσεως. Τιμωρία, όχι σπίτι του!