Του Μελέτη Ρεντούμη
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με χιλιάδες θύματα δυστυχώς, μετά την καταδικαστέα εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, που αποτελεί μία ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα και όλοι οι πολιτικοί αναλυτές αναρωτιούνται, ποια είναι η διέξοδος από αυτή την πολεμική κρίση που έχει επιπτώσεις σε όλο τον πλανήτη και με ποιες επιπτώσεις.
Επίσης ένα καίριο ερώτημα που πλανάται, είναι αν τελικά η Ρωσία και ο πρόεδρος Πούτιν προσωπικά, έχουν κερδίσει κάτι από αυτή την αναμέτρηση και επέμβαση σε μία ξένη χώρα και αν τα όποια κέρδη δύνανται να κεφαλαιοποιηθούν στο διεθνές πολιτικό γίγνεσθαι.
Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό της Ρωσίας αλλά και του συνόλου των ενόπλων δυνάμεων που εμπλέκονται στον πόλεμο, δεν μιλούμε σε καμία περίπτωση για μία στρατιωτική επιτυχία, καθώς ο αρχικός στόχος ήταν η κατάληψη των βασικών πόλεων της Ουκρανίας τόσο στα ανατολικά της χώρας όσο και στην ακτογραμμή της Αζοφικής θάλασσας, με απώτερο στόχο την κατάληψη του Κιέβου, ώστε να πιεστεί η υφιστάμενη κυβέρνηση να παραδοθεί και να παραδώσει τα ηνία της χώρας σε ένα νέο φιλορωσικό μοντέλο διακυβέρνησης.
Οι στόχοι λοιπόν της Ρωσίας, δεν έχουν επιτευχθεί και έχουν περιοριστεί στρατιωτικά, μόνο στην κατάληψη της πόλης Χερσώνας, ταυτόχρονα με τον ανηλεή βομβαρδισμό βασικών πόλεων όπως είναι το Χάρκοβο, η Μαριούπολη και τελικά το ίδιο το Κίεβο.
Σε κάθε περίπτωση, αν μπορεί κάποιος να αποτυπώσει τις επιπτώσεις της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, πέρα από το τραγικό γεγονός των καθημερινών θυμάτων, της ανθρωπιστικής και προσφυγικής κρίσης, ο πρόεδρος Πούτιν, κατάφερε μέσα από ένα γεγονός σοκ, να αφυπνίσει εκ νέου την Ευρώπη και την ΕΕ, στο να προωθήσει τάχιστα την πολιτική της ένωση πέρα από την οικονομική, να δώσει νέο ρόλο στο ΝΑΤΟ, εκεί που αναζητούσε μία ταυτότητα μέσα από τις παγκόσμιες συγκρούσεις, να επιταχύνει την πράσινη μετάβαση της ΕΕ και το κυριότερο να υπάρχει μία ενιαία προσέγγιση της ενεργειακής κρίσης, μέσα από διαρθρωτικά ταμεία αλλά και αμοιβαιοποίησης του χρέους προς τις διεθνείς αγορές.
Όλα τα παραπάνω φυσικά λειτουργούν ταυτόχρονα με την καταδίκη της ρωσικής εισβολής και με την επιβολή πρωτοφανών κυρώσεων σωρευτικά από την Δύση, γεγονός που ωθεί την Ρωσία σε μία αναπόφευκτη έστω τεχνητή χρεωκοπία μέσα στους επόμενους μήνες.
Εν κατακλείδι, η Ευρώπη κατανόησε έστω και αργά τον σημαντικό και κομβικό γεωπολιτικό της ρόλο, όπου μαζί με την στρατιωτική υπεροχή των ΗΠΑ, μπορούν να διασφαλίσουν από οποιαδήποτε εξωτερική απειλή τα σύνορα της Ένωσης αλλά και την ενεργειακή της απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Ο Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός