Του Νίκου Λακόπουλου
H συζήτηση τη Βουλή για την απαγόρευση του κόμματος Κασιδιάρη λίγο πριν τις εκλογές τέλειωσε μια διαπίστωση: η κυβέρνηση δεν έχει πρόβλημα με την λειτουργία φιλοναζιστικού κόμματος αρκεί αυτό να μην μπει στη Βουλή.
Μια πρόχειρη ματιά στις δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα εξασφάλιζε στο κόμμα Κασιδιάρη έδρες που θα στερηθεί η Νέα Δημοκρατία κυρίως αν δεν πετύχει να κρατήσει το κόμμα αυτό μακριά από το κοινοβούλιο.
Ένα δικαστήριο θα πρέπει να ελέγξει ποια είναι η πραγματική ηγεσία του κόμματος με αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων πιθανόν εξασφαλίζοντας στον Κασιδιάρη δωρεάν προεκλογική καμπάνια, ενώ ο αποκλεισμός δεν αφορά συνασπισμούς ανεξάρτητων υποψηφίων.
Όπως παρατηρεί ο Ξενοφών Κοντιάδης “με έναν τέτοιο εκλογικό συνδυασμό ο αποκλεισμός παρακάμπτεται και η ρύθμιση θα καθίσταται αλυσιτελής, μέσα στη γενική χλεύη από τους εχθρούς της δημοκρατίας.
“Προφανώς τη σημαντικότερη άμυνα απέναντι στους εχθρούς του Συντάγματος και της δημοκρατίας δεν μπορεί να αποτελέσει η απαγόρευση της συμμετοχής τους στις εκλογές, αλλά η πολιτική και κοινωνική τους απομόνωση, η πολιτειακή παιδεία και η απαξίωση του ακροδεξιού λόγου».
«Υπενθυμίζω ότι ό,τι προβλέπεται ως κύρωση, ως συνέπεια αποκλεισμού από τις εκλογές αφορά όχι σε πρόσωπα, αλλά σε κόμματα” επισημαίνει ο Χάρης Καστανίδης. ” Η επέμβαση που επιχειρούμε δεν αφορά την ίδρυση των κομμάτων, αλλά την κατάρτιση συνδυασμών και συμμετοχής διά των συνδυασμών στις εκλογές”.
Μια τρύπα στο νερό
«Εάν αποκλείσουμε, λοιπόν, κόμματα με φασιστική ιδεολογία ή πρόσωπα με φασιστική ιδεολογία με βάση την τροπολογία της Κυβέρνησης, δεν τα αποκλείουμε από τη συμμετοχή τους σε συνδυασμό, σε συνασπισμό ανεξάρτητων υποψηφίων και κατά τούτο χάνει σε ηθική και συμβολική αξία η ρύθμιση που θέλουμε να υιοθετήσουμε».
Η κυβέρνηση αποκάλυψε πως ο στόχος της τροπολογίας δεν είναι η προστασία της δημοκρατίας από τους εχθρούς της, αλλά να αποκλείσει ένα κόμμα που αν μπειστη Βουλή θα εμποδίσει την αυτοδυναμία της.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει ένα κόμμα που θα περιορίσει την δύναμη ενός άλλου ακροδεξιού κόμματος, αρκεί να μην μπει στη Βουλή και τις στερήσεις κρίσιμες έδρες.
“Η εσπευσμένη, λίγες εβδομάδες πριν από τις εκλογές, κατάθεση από την Κυβέρνηση στη Βουλή σχεδίου διάταξης για την ανακήρυξη κομμάτων και τη συμμετοχή τους στις εκλογές με υπόρρητη αναφορά την Χρυσή Αυγή, την χρεώνει με σκοπιμότητα, που συνδέεται με το προσδοκώμενο από την ίδια εκλογικό αποτέλεσμα» θα γράψει ο Ανδρέας Ρουπακιώτης. «Αν ήθελε αυτό, θα είχε ενεργήσει σε ανύποπτο χρόνο και με σαφές περιεχόμενο στην πρότασή της»,
Ο καθηγητής Κοντιάδης έχει ήδη εξηγήσει πως «οι επιπόλαιοι εμπνευστές της τροπολογίας ετοιμάζονται να προκαλέσουν μία αδιέξοδη, χαοτική κατάσταση -ένα αλαλούμ- επίμονης αμφισβήτησης του κύρους των εκλογών» – μια παρωδία που θα ευνοήσει την αντισυστημική Ακροδεξιά και θα ευτελίσει τους δημοκρατικούς θεσμούς”.
Ψηφοθηρικός αντιφασισμός
Με τον πιο ευθύ τρόπο ο ΄΄Άδωνις Γεωργιάδης αποκάλυψε έμμεσα το μικρομματικό σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας λέγοντας στη Βουλή “θέλει να κατέβει ο Κασιδιάρης για να δυσκολέψει την αυτοδυναμία της ΝΔ».
Ο στόχος της τροπολογίας είναι η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά πιθανόν στη Βουλή στη διάρκεια της συζήτησης να επιτεύχθηκε και η συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ που ψήφισε πρόθυμα μαζί με την Νέα Δημοκρατία.
Επιπλέον ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται ως επικεφαλής ενός μετώπου που φράζει δήθεν τον δρόμο του νεοφασισμού από το οποίο λείπει ο ΣΥΡΙΖΑ που ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορείται για συμπόρευση με την Χρυσή Αυγή.
Μικρή σημασία έχει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης περνά με μια απλή τροπολογία μια διόρθωση του Συντάγματος που αφορά την απαγόρευση σε ένα κόμμα να πάρει μέρος στις εκλογές και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει.
Μπορεί ο αποκλεισμός του κόμματος Κασιδιάρη να μην έχει επιτευχθεί, αλλά η συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ πιθανόν να παραπέμπει σε μετεκλογική συνεργασία και ο Μητσοτάκης ξεπέρασε έτσι το πρόβλημα με τις υποκλοπές.
Μόνο ορισμένοι συνταγματολόγοι και καθηγητές βλέπουν πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη οδηγείται σε μια “αυταρχική δημοκρατία» όπου η κυβέρνηση ελέγχει τα μέσα ενημέρωσης και την Δικαιοσύνη, εκλέγει -ουσιαστικά διορίζει- Πρόεδρο Δημοκρατίας και νομοθετεί με τροπολογίες για θέματα που αφορούν το Σύνταγμα και την λειτουργία του πολιτεύματος.
